بزرگنمایی:

به گزارش تبسم مهر و بنابر اعلام شهرنوشت، صبح امروز پیروز حناچی شهردار تهران در جلسه‌ای که به میزبانی مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهری تهران در محل سالن جلسات شهرداری تهران برگزار شد، حضور یافت. محمدحسین بوچانی رئیس مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهری تهران و تعدادی از اساتید دانشگاه در این جلسه حاضر بودند و دانشگاهیان از دغدغه‌ها و نقطه‌نظرات خود درباره اداره شهر و فرازوفرودهای پیش‌روی پایتخت گفتند.

حناچی در این جلسه ضمن یادآوری و گرامیداشت هفته دفاع مقدس نه به‌عنوان شروع جنگ بلکه به‌عنوان نقطه عطفی در تاریخ معاصر که ثابت کرد با همدلی و همکاری و ایثار می‌شود سخت‌ترین مشکلات و بزرگترین تهدیدها را حل کرد، گفت: من خودم را به‌عنوان یکی از منتقدین نظام مدیریت شهری در کشور می‌دانستم و برای اصلاح آن تلاش زیادی کردم. شاید در بدنه دولت جدی‌ترین دستگاهی که به انحاء مختلف این موضوع را پیگیری می‌کرد، ما بودیم. این تلاش‌ها منجر به رسیدن دو لایحه به مجلس شده است؛ لایحه مالیات بر ارزش افزوده و لایحه درآمدهای پایدار.

او افزود: شاید اگر به این دو پرسش مالیات بر ارزش افزوده و درآمدهای پایدار جواب درست بدهیم، 50 درصد راه را طی کنیم؛ چرا که شما بهتر از من می‌دانید شهرداری‌ها دستگاه‌های درآمد هزینه‌ای هستند.

حناچی گفت: حل مشکلات ریشه‌ای تهران کار سختی است اما غیرممکن نیست اگر در خطوط اصلی اتفاق نظر داشته باشیم و به همدلی برسیم. باید این مشکلات را حل کنیم چرا که حل نکردن آن یعنی نازل‌تر شدن کیفیت شهرها به شکل روزمره. کسانی هم که در این شرایط بر شهر مدیریت کردند زحمت زیادی کشیده اند، حتی آن‌هایی هم که الان می‌گوییم مثلا از ظرفیت‌های کمیسیون ماده پنج زیاد استفاده کردند نیت خیر داشتند؛ بدبینانه‌اش این است که عده‌ای بیشتر منتفع شدند، اما خوشبینانه‌اش نیز این است که خواستند درآمد ایجاد کنند، اما به روش‌هایی که از نظر ما درست نیست. واقعیت این است که قانون دست آن‌ها را باز گذاشته بود اما این ماییم که باید درباره اختیارات قانونی‌مان درست تصمیم بگیریم.

شهردار تهران اضافه کرد: تلاش می‌کنیم شهر را با ایجاد کم‌ترین عارضه مدیریت کنیم. مثلا جلوی برج‌سازی در باغات را گرفتیم که کار بسیار بزرگی بود. در سال‌های قبل چیزی حدود ١4٠ هکتار باغ زیر بار رفت، با این تئوری که به ٣٠ درصد مجوز اجرا می‌دهیم تا ٧٠ درصد را حفظ کنیم؛ این در حالی بود که آن ٣٠ درصد عملا به ١٠٠ درصد تبدیل می‌شد. با نگاه جدید تلاش شده است تا با ایجاد انگیزه‌های جدید، باغات را حفظ کنیم.

او در بخش دیگری از اظهاراتش گفت: شاید اصلی‌ترین مشکل ما در کلان‌شهرها فقدان یک مبانی نظری روشن و پیوسته است که تاثیر خود را به شکل فراگیر بر همه حوزه‌ها بگذارد؛ مدیریت پسماند و مدیریت بحران و ... می‌بینید در شهر با قیقاج مواجهیم؛ به این معنی که جاهایی خوب عمل کردیم اما جاهایی هم به شدت عارضه ایجاد کردیم. مثلا سطل‌های زباله یک نمونه بود که برای کوتاه مدت خوب به‌نظر می‌آمد اما برای مشکلات بلندمدت پاسخی نداشت.

حناچی گفت: می‌توانیم به سمت درست حرکت کنیم اما به تغییر نگرش نیاز داریم؛ در سازمانی به بزرگی شهرداری به سرعت نمی‌توانیم به تغییر نگرش برسیم.

او افزود: شهرداری را می‌شناختیم که می‌گفت من شهر را با ٢5 سرمایه‌گذار اداره می‌کنم، درست می‌گفت و به‌نوعی اداره هم می‌کرد اما نتیجه‌اش شد همین چیزی که الان راضی نیستیم؛ ما می‌خواهیم شهر را با ٨ میلیون سکنه‌اش اداره کنیم؛ می‌خواهیم شرایطی در شهر فراهم کنیم که همه احساس برندگی کنند؛ مردم و سیاست‌گذار و سرمایه‌گذار.

او افزود: همان‌طور که می‌دانید شهرسازی تخصصی است که به‌راحتی سیاسی می‌شود. اما ما باید تلاش کنیم تا به مسیر درست برویم. من ناامید نیستم چون می‌بینم همان‌قدر که از بسیاری شهرها عقب‌تریم، از بسیاری شهرها نیز جلوتر هستیم. به‌عنوان مثال در حمل‌ونقل ریلی دیر شروع کردیم اما از خیلی شهرها جلوتریم. دیدم یکی از شهرهای منطقه تبت یک لاین دوچرخه ساخته بود و داشت آن را به عنوان فعالیت شهرشان در جهت کاهش دمای زمین ارایه می‌کرد؛ دیگران دستاوردهایشان را به این شکل ارائه می‌کنند.

حناچی تصریح کرد: وقتی در اجلاس اخیر یونیدو می‌گفتیم که بیدود داریم، بسیار تعجب می‌کردند چون در وین و برلین هم دقیقا همین کار را می‌کنند؛ ما بعضی جاها روی لبه حرکت می‌کنیم و بعضی جاها هم بسیار عقبیم. شهردار وین می‌گفت ٧ درصد حمل‌ونقل شهری وین را روی دوچرخه بردیم و ٢٣ درصد هم پیاده است. ما در تهران الان در زمینه دوچرخه زیر یک درصد هستیم، هر چند حرکت حال حاضر پیشرفت سریعی دارد، اما هنوز عقبیم.

شهردار تهران گفت: به جهت درآمدها و هزینه‌ها شرایط سختی داریم چون ما تابع شرایط اقتصادی کشور هستیم. حتی اگر به سیستم صدور پروانه هم رجوع کنیم می‌بینیم 4٠ درصد کاهش داشته است؛ پس باید فعالیت‌های جایگزینی را تعریف کنیم، مثل موضوعات شهر هوشمند و شهر خلاق که دوستان نیز اشاره کردند. ما زیرساخت بسیار موثری در شهر تهران داریم؛ مثلا در سایت تهران من یک شبکه ارتباطی با حضور حدود ٢ میلیون شهروند داریم. درست است که این تعداد به‌خاطر طرح ترافیک به سایت مراجعه می‌کنند، اما باز هم ارزشمند است و می‌توانیم خیلی راحت این ارتباط را حفظ کنیم؛ این رنکینگ از جهت تعداد مراجعه در دنیا کم‌نظیر است.

او ادامه داد: موضوع اجتماع‌گرایی و اجتماعی دیدن موضوعات مهم است. شهر یک نهاد اجتماعی است و نتیجه‌ها بسیار فرق می‌کند اگر موضوعی تبدیل به دغدغه مردم شود. باید کاری کنیم که این موضوعات، دغدغه همه شود؛ ما زمانی می‌توانیم پسماند را حل کنیم که تبدیل به دغدغه همه شهروندان شود. شهر وین یک قدم جلوتر از تفکیک گذاشته؛ در وین حتی شیشه‌های رنگی را هم از شیشه‌های سفید جدا می‌کنند؛ این کاری است که با تبدیل موضوع به دغدغه شهروندان ممکن می‌شود. برای اولین بار در ماه محرم دوستانمان کارهایی را شروع کردند که بسیار خوب بودند. امیدوارم این نقطه ضعفمان را به نقطه قوت تبدیل کنیم.

حناچی افزود: به مناسبت حضور همکارانم در این جلسه می‌خواهم پا پیش بگذارم و پیشنهاد دهم تا شکل همکاری شهرداری و دانشگاه را تغییر دهیم. به جای کار انفرادی، محیط دانشگاه را به شهر و محیط شهر را به دانشگاه اختصاص دهیم و یک تعامل دوطرفه ایجاد کنیم. به خاطر دارم در دانشگاه برلین پروژه‌ای را دیدم که مدل‌سازی در مقطع دکترا بود. مدل‌سازی اول پلی بود که به‌جای میل‌گرد با الیاف کربن کار شده بود و دومی هم توربین‌های بادی برای تبدیل آلودگی به هوای صاف با استفاده از اشعه ماورای بنفش. هر دو پروژه‌های پایلوت بودند.

او با تاکید بر این‌که این‌گونه پروژه‌ها که مشکلات شهر را هدف قرار می‌دهند، مورد نظر ما هستند، خاطرنشان کرد: حالا که فضا دست دانشگاهیان افتاده باید نشان دهیم که می‌توانیم اهداف‌مان را اجرایی کنیم؛ باید این فرضیه افراد اجرایی را که دانشگاهیان را صرفا مبتنی بر تئوری می‌دانند، تغییر دهیم چرا که مطمئنم می‌توانیم در این شرایط هم تغییراتی ایجاد کنیم؛ مثلا میدان هفت‌تیر یک مشکل بزرگ بود که ما با هزینه‌ای بسیار بسیار ناچیز توانستیم به بهبود برسانیم.