بزرگنمایی:
مدیر کانون نمایشهای آیینی و سنتی میگوید: این کانون فعلا فقط یک اسم است و به حمایت و توجه بیشتری برای پیشبرد اُمورش نیازمند است.
به گزارش تبسم مهر علیاصغر راسخ راد که اواخر سال گذشته جایگزین داود فتحعلیبیگی در کانون نمایشهای آیینی و سنتی شد، در گفتوگویی با ایسنا از برخی برنامهها و اهدافی که در این کانون دارد صحبت کرد اما تاکید دارد که به تنهایی و با دست خالی نمیتواند امور این کانون را پیش ببرد.
در این 6 ماهی که او در کانون نمایشهای آیینی و سنتی حضور داشته، اتفاق و برنامه خاصی خبرساز نشده، جز اینکه کانون بیشتر در حاشیه رفته و به سکوت میگذراند، بویژه آنکه در رویدادی مهم مثل جشنواره نمایشهای آیینی و سنتی هم خبری از نقش کانون نبود تا جایی که مدیرش در برنامهای تلویزیونی از روند برنامههای جشنواره اظهار بیاطلاعی کرد.
با این حال او برنامههایی دارد که شاید دغدغه تمام هنرمندان نمایشهای آیینی و سنتی هم هست و همیشه هم بر ضرورت انجام آنها تاکید شده منتها باید نگاه حمایتی جدیتری هم از سوی اداره کل هنرهای نمایشی به این کانون باشد، در حالی که راسخراد میگوید، به دستور مدیرکل هنرهای نمایشی تنها کارمند این مجموعه (مهدی صفاری) هم به تالار سنگلج منتقل شده و او باید به تنهایی کارها را انجام دهد و پاسخگوی مراجعهکنندگان باشد.
پیگیریهای نشان میدهد که کانون نمایشهای آیینی و سنتی محل مراجعه بسیاری از دانشجویان و پژوهشگران این حوزه و نیز هنرمندان شهرهای دیگر است و آرشیو خوبی هم در این مجموعه نگهداری شده اما کمبود نیروی متخصص در کانون و نیز وضعیت غیر ایمن حفاظتی شرایط خاصی را بر آن حاکم کرده که در صحبت با بعضی هنرمندان و فعالان این حوزه، انتقادها و نگرانیهایشان را میتوان شنید چرا که تقریبا مدیران و هنرمندان همه بر نقش و تاثیر کانون نمایشهای آیینی و سنتی و زحمتهایی که تا به حال در آن برای حفظ نمایش ایرانی کشیده شده صحه میگذارند.
راسخراد به میگوید: آقای فتحعلیبیگی در این سالها فقط از اعتبار خودش استفاده کرده و کارهایی را انجام داده، من هم به دنبال این هستم تا برنامههایی را پیش ببرم اما نه بودجه کافی هست و نه نیرویی، چون یک همکار ما هم با دستور آقای کرمی (مدیرکل هنرهای نمایشی) به سنگلج فرستاده شد.
او درباره آرشیو کانون نمایشهای آیینی و سنتی هم اضافه میکند: چند هفته بعد از اینکه به کانون آمدم در ساختمان دزدی شد و دو هفته قبل هم یک روز که آمدم دیدم شیشه شکسته ولی معلوم بود، نتوانستهاند وارد شوند. بنابراین فعلا با یکسری اقدامات اولیه سعی شده شرایط حفاظتی بهتر شود و در این تعطیلیها هم نگهبان داشتیم ولی با این حال وضع مالی در اداره کل طوری نیست که حتی درخواست خریداری یک هارد اکسترنال برای نگهداری اطلاعات آرشیوی داشته باشیم.
مدیر کانون نمایشهای آیینی و سنتی در ادامه درباره برنامههای خود با اشاره به بعضی فیلمهای تعزیه در فضای مجازی که ان را به سخره گرفته میگوید: متاسفانه وضعیت کانون نمایشهای آیینی و سنتی با گستره فعالیتهای نمایشی همخوان نیست و ما فقط یک اسم هستیم و به لحاظ تشکیلاتی چندان قدرتی برای نظارت بر اجرای نمایشهای آیینی و سنتی از جمله تعزیه نداریم. در حالی که باید اشراف داشته باشیم تا بتوانیم تعزیه اصیل را از این فضا نجات دهیم. فعلا پیگیر هستم تا در اولین قدم کارگروهی را از اساتید و پیشکسوتان این حوزه برای هماوردی با این فضا درباره تعزیه تشکیل دهم. ضمن اینکه آموزش هم بسیار مهم است چون وقتی یک تغزیه اصالت نداشته باشد به فانتزی تبدیل میشود و اینها همه ناشی از نبود آموزش است که در نهایت منجر به تحریف در نسخه های اصیل تعزیه میشود.
وی با تاکید براینکه اگر کانون نمایشهای آیینی و سنتی نبود در همین حدی هم که این نمایشها حفظ و اجرا میشوند جدی گرفته نمیشدند ادامه میدهد: امیدوارم بتوانم برنامههایی را که در این راه دارم اجرایی کنم، چون باید امکاناتی برای آن فراهم شود. به نظرم ما بیش و پیش از هر چیز به مکانی نیاز داریم که شایستگی اجرای نمایشهای ایرانی را داشته باشد و اگر این طور باشد آن وقت شرایط برای اجرای آثار هم بهتر است. تعزیه، نمایش تخت حوضی یا سیاهبازی به مکان و فضای خاص خود برای اجرا احتیاج دارند و در این راستا میراث فرهنگی و شهرداری هم باید پای کار بیایند.
راسخ راد در پایان و در کنار انتقاداتش براین نکته هم تاکید میکند، باید شرایطی فراهم شود تا جایگاه کانون نمایش های آیینی و سنتی ارتقا پیدا کند، چون مراجعه به آن همچنان زیاد است.