بزرگنمایی:
محققان دریافتند رابطه بین سیگار کشیدن و بیماری شریانی محیطی به مراتب قوی تر از ارتباط آن با سکته و بیماری قلبی عروق کرونر است.
به گزارش تبسم مهر محققان دانشگاه جان هاپکینز آمریکا دریافتند رابطه قوی ای بین سیگار کشیدن و بیماری شریانی محیطی وجود دارد. در بیماری شریانی محیطی، تنگ شدن عروق خونی موجب کاهش جریان خون به سمت اندام‌های تحتانی می‌شود و این ریسک همچنان تا 30 سال بعد از ترک سیگار هم وجود دارد.
«کانی هیرو ماتسوشیتا»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «مطالعه ما نشان می‌دهد که سیگار کشیدن تنها موجب افزایش ریسک بیماری قلبی عروق کرونر و سکته نمی‌شود، بلکه بیماری عروق شریانی را افزایش می‌دهد.»
مطالعه نشان داد در مقایسه با افراد غیرسیگاری، افرادی که 40 سال روزانه بیش از یک پاکت سیگار می کشند تقریباً 4 برابر در معرض ابتلاء به بیماری شریان محیطی قرار دارند درحالیکه ریسک ابتلاء به بیماری قلبی عروق کرونر و سکته به ترتیب 2.1 و 1.8 برابر است.
همچنین در مقایسه با افراد غیرسیگاری، کسانی که در حال حاضر بیش از یک پاکت سیگار در روز دود می‌کنند، 5.4 برابر بیشتر با ریسک بیماری شریان محیطی، 2.4 برابر بیشتر با بیماری قلبی عروق کرونر و 1.9 برابر بیشتر با احتمال سکته روبرو هستند.
مشخصه بیماری شریان محیطی تشکیل رسوبات کلسترول در عروق منتهی به پاهاست. کاهش جریان خون منجر به درد در پاها، التیام کُند زخم‌ها، و سایر علائم و نشانه‌ها می‌شود.
به گفته محققان، تأثیر سیگار کشیدن بر افزایش ریسک بیماری شریانی محیطی نه تنها قوی‌تر است بلکه طولانی مدت هم است.
مطالعات نشان می‌دهد بعد از گذشت 30 سال از ترک سیگار، ریسک بیماری شریانی محیطی برای سیگاری‌های سابق به حالت افراد غیرسیگاری بازمی گردد.
در مقایسه، ریسک بیماری قلبی عروق کرونر، حدود 20 سال طول می‌کشد تا به حالت اول بعد از ترک سیگار برسد.
در این مطالعه، 3323 فرد سیگاری فعلی و 4185 فرد سیگاری سابق به مدت میانگین 26 سال تحت نظر بودند.