بزرگنمایی:
هر ساله و با شروع فصل نقل و انتقالات هواداران پرسپولیس انتظار دارند بازیکنانی به تیم‌شان بیایند که حداقل به اندازه پولی که دریافت می‌کنند بتوانند از نظر فنی هم به تیم‌شان کمک کنند اما طی سال‌های اخیر برخی بازیکنانی که به پرسپولیس آمدند، نتوانستند نظر سرمربی را جلب کنند و بیش‌تر اوقات نیمکت نشین بودند.
به گزارش تبسم مهر از چهار سال قبل که برانکو ایوانکوویچ رسما با عقد قراردادی سرمربی تیم ملی فوتبال پرسپولیس شد، هر ساله از این دست بازیکنان به تیم اضافه شده‌اند که با وجود دریافت مبالغ میلیاردی و بعضا دلاری ثمره خاصی برای تیم پرطرفدار تهرانی نداشتند. البته سرمربی وقت پرسپولیس در کنار این خریدهای ناموفق، بازیکنان توانمندی را هم به جمع پرسپولیسی‌ها اضافه می‌کرد که با کمک آن‌ها توانست سه سال پیاپی به قهرمانی لیگ برسد و یک بار هم نایب قهرمان این جام شود. در این گزارش به تعدادی از بازیکنانی اشاره می‌شود که با وجود انعقاد قرارداد خوب با پرسپولیس نتوانستند انتظارات را برآورده کنند و خیلی زود از این تیم جدا شدند.
بازیکنان اوکراینی شاید از شاخص‌ترین بازیکنانی بودند که در فصل 96 - 95 به پرسپولیس آمدند و نتوانستند هیچ وقت انتظارات هواداران پرسپولیس را برآورده کنند. این دو بازیکن اوکراینی با وجود اصرار برانکو مبنی بر این که کیفیت مطلوبی دارند اما گذشت زمان نشان داد جایی در افکار سرمربی پرسپولیس ندارند و خیلی زود راه خروج باشگاه پرسپولیس را پیدا کردند. در آن سال آنتونی گولچ هم به عنوان یک مدافع استرالیایی به پرسپولیس آمده بود تا خط دفاع این تیم را مستحکم کند اما او هم همانند دو اوکراینی دیگر در فاصله چند هفته پس از آغاز لیگ پرسپولیس را ترک کرد تا برانکو نشان دهد در خرید بازیکنان خارجی آنقدرها هم تبحر ندارد. این سه بازیکن خارجی روی هم نزدیک به یک میلیون دلار روی دست پرسپولیس هزینه گذاشتند و بدون دستاوردی تیم را ترک کردند.
ساسان انصاری هم پیش از فصل شانزدهم به خواست برانکو با پرسپولیس قرارداد بست اما خیلی زود فهمید جایی در تفکرات سرمربی کروات ندارد و پیش از پایان فصل نقل و انتقالات این تیم را ترک کرد اما او با جدایی از پرسپولیس روزهای بسیار خوبی را در فولاد برای خود و تیمش رقم زد.
در نخستین فصلی که برانکو با پرسپولیس به قهرمانی لیگ رسید، بازیکنانان دیگری هم بودند که با نظر سرمربی تیم با پرسپویلس قراداد بستند و نتوانستند انتظارات هواداران را برآورده کنند. سامان نریمان‌جهان یکی از همان بازیکنان بود. او که از ماشین‌سازی تبریز به جمع پرسپولیسی‌ها اضافه شده بود، روزهای خوبی را در این تیم سپری نکرد. شاید خیلی‌ها تصور می‌کردند با آمدن او خط هافبک پرسپولیس جوان‌تر شده و خلاق‌تر بازی کند اما عملکرد ضعیف نریمان‌جهان در تمرینات باعث شده بود برانکو بیش از این که به او میدان دهد، نریمان‌جهان در کنار خودش روی نیمکت بنشاند. نریمان‌جهان یک فصل و نیم را در پرسپولیس سپری کرد و دوباره به باشگاه سابقش بازگشت.
محمدامین آرام‌تبع دیگر بازیکنی بود که در فصل شانزدهم خرید جدید پرسپولیس محسوب می‌شد. مدافع چپ جدیدی که از تیم صبای قم آمده بود تا ضعف پرسپولیس را در این نقطه بپوشاند اما برانکو خیلی زود در تمرینات متوجه شد که محمد انصاری به عنوان مدافع جوان‌تر عملکرد بسیار بهتری نسبت به آرام‌تبع در پست دفاع چپ دارد تا این بازیکن هم فرصت بازی پیدا نکند. آرام‌تبع هم با وجود قرارداد بسیار خوبی که با پرسپولیسی‌ها بسته بود، مطالباتش را دریافت کرد و قراردادش را فسخ کرد. اما این پایان کار نبود چون در روزهایی که پرسپولیس خود را برای فصل شانزدهم آماده می کرد، شهاب کریمی هم به پرسپولیس آمد تا در پست هافبک دفاعی، بتواند در کنار کامیابی‌نیا بازی کند اما حتی زمانی که کامیابی‌نیا در پست هافبک دفاعی مصدوم و یا محروم بود، باز هم براکو به کرمی اعتماد نمی کرد تا هافبک پرسپولیس بدون تاثیر آنچنان در روند قهرمانی این تیم، پرسپولیس را ترک کند.
روند حضور بازیکنانی که نتواستند نظر سرمربی را به خود جلب کنند، در سال‌های پایانی حضور برانکو در پرسپولیس هم‌چنان ادامه داشت. پرسپولیسی‌ها به خاطر حکم فیفا، از دو پنجره نقل‌وانتقالاتی محروم بود اما باز هم خریدهایی انجام شد که نتوانست انتظارات را برآورده کند و صرفا یک انعقاد قرارداد و پرداخت حقوق را روی دست باشگاه گذاشت. مهدی شیری در روزهایی که پرسپولیس از نقل‌وانتقالات محروم بود، به پرسپولیس پیوست اما مدتی صرفا فقط اجازه داشت با تیم تمرین کند تا پس از پایان محرومیت، بتواند بازی کند. اما شریفی هم که در طول تمرینات نتوانسته بود جایی در اندیشه‌های برانکو پیدا کند، فرصت چندانی برای بازی نداشت و در نهایت هم پس از حضور کادرون و برسی‌های فنی، از جمع پرسپولیسی‌ها جدا شد.