یک فعال محیط زیست در گفتگو با تبسم مهر از تکرار یک تهدید قدیمی علیه کارون درهفتکل خبر داد و گفت: آبشار ملار آهنی یکی از جاذبه‌های بی بدیل شهرستان هفتکل است که بین دو روستای شورباریک و بن آسیاب واقع شده است. این آبشار از کوه‌های آسماریسر چشمه گرفته و از دو شاخه آب شور و تلخ تشکیل شده و با حوضچه آبی به عمق 8 متر یکی از معدود تفرجگاه‌های شهرستان محروم هفتکل است.
ناصر عبیات ادامه داد: در کنار این آبشار یک آسیاب قدیمی که تا 80 سال پیش دایر بوده قرار دارد و پایین دست آبشار هم یک چشمه آب شیرین دائمی واقع شده است. آبشار ملارآهنی پس از پیمودن چند کیلومتر به رود خانه دوسرون می‌ریزد که با رودخانه گرگر شوشتر ادغام شده و به کارون بزرگ می‌پیوندد.
این فعال محیط زیست یادآور شد: متأسفانه به دلیل عدم اهتمام مسئولان به گردشگری و محیط زیست منطقه، سالهای گذشته مجوز یک کارخانه سنگ شکن بدون کارشناسی در بالادست این آبشار صادر شده است. با نابودی آبشار ملار اهنی یکی از شاخه‌های اصلی کارون و یک اکوسیستم به طور کامل نابود می‌شود. علاوه بر این، کارگاه سنگ شکن مشکلات زیست محیطی برای ساکنین محلی ایجاد کرده است که از جمله می‌توان به هدایت پساب سنگ شکن به حوض آبشار تاریخی دوره ساسانی، تخریب مراتع و چراه گاهاً و تخریب جاده‌ها و تردد وسایل سنگین از روی تنها پل ارتباطی چند روستا اشاره کرد.
عبیات افزود: علاوه بر آن با پر شدن گلو گاه آبشار از گل و لای این آبشار به صورت باتلاق در آمده و خطرات جانی اهالی محل و عشایر کوچ‌رو که از چشمه پایین دست این آبشار استفاده می‌کنند را تهدید می‌کند.
وی تصریح کرد: پساب این سنگ شکن پس از ورود به نیزار بالا دست آبشار شرایط را برای رشد و نمو پشه انوفل ماده، ناقل بیماری مالاریا فراهم کرده که مشاهده یک مورد بیماری مالاریا می‌تواند بازتاب جهانی داشته باشد.
همزمان با شروع فعالیت سنگ شکن و ورود گل و لای به رودخانه منتهی به آبشار، حیات آبزیان با خطرات بسیار جدی مواجه شد. پس از چند سال دوندگی و شکایت مکرر حکم تعطیلی کارخانه داده شد اما کارخانه فعالیت خود را مجدداً آغاز کرد.
گرچه مجوز احداث کارخانه سنگ شکن در سال 1388 و بدون در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی در بالادست آبشار صادر شده اما آن زمان شهرستان هفتکل اداره حفاطتمحیط زیست مستقل نداشته و محیط زیست اکنون باید بار دیگر به پرونده این سنگ‌شکن ورود کند.