بزرگنمایی:

به گزارش تبسم مهر غلام حسن محرمی  در مورد حضرت زینب (س) گفت: اگر بخواهم نقش حضرت زینب (س) در یک زاویه از واقعه کربلا را خدمت تان عرض کنم باید بگویم که حضرت زینب (س) در این واقعه کسی است که عهده دار پرستاری و محافظت از امام عصر خود یعنی امام سجاد (ع) است. اگر حضرت زینب (س) نبود امام سجاد (ع) به شهادت می‌رسید و آن خط امامت قطع می‌شد. اینجا حضرت زینب (س) است که امام سجاد (ع) را نجات می‌دهد.

این مدرس حوزه و دانشگاه ادامه داد: خدای متعال انسان‌های بزرگ و منتخب و برگزیده را در کنار معصومین قرار می‌دهد تا اینکه انیس و مونس این انسان‌های کامل و حجت‌های خدا باشند. یک عده در کنار پیامبر (ص) بوده‌اند که اینها دارای فضیلت اند. هم فضیلت ذاتی که خداوند اینها را انتخاب کرده و توفیق داده و هم به خاطر همراهی و کمک به حجت خدا به ثواب می رسند. مثلاً در کنار پیامبر (ص) خانواده او، ابوطالب، عبدالمطلب، فاطمه بنت اسد، امیرمومنین، عموها و پسرعموهای او و کسانی مثل سلمان، ابوذر و مقداد بودند و به درجات رسیدند. در کنار امیرالمومنین، امام حسن (ع)، امام حسین (ع) و سایر ائمه نیز به همین صورت.

وی سپس عنوان کرد: الان هم یک عده در کنار امام زمان (عج) هستند. در روایات هم آمده که امام زمان با اینها انس دارد. بشر نیاز به انس دارد و اینها این نیاز امام (ع) را برطرف می‌کنند. حضرت زینب (س) نیز نه تنها از این قبیل انسانهاست بلکه بالاتر، کسی است که از حجت خدا محافظت می‌کند. مثل امیرالمومنین در کنار پیامبر (ص). جایگاه امیرالمومنین یا حضرت ابوطالب در کنار پیامبر با دیگران فرق می‌کند. اینها از پیامبر خدا محافظت می‌کنند. حضرت زینب (س) نیز همین گونه است و در طول آن واقعه بعد از امام حسین (ع)، از امام سجاد (ع) محافظت می‌کند.

محرمی اظهار داشت: امام سجاد (ع) هم بیمار بود و هم در معرض خطر قرار داشت. یک نمونه آن وقتی است که از قتل گاه می‌گذرند و وقتی امام سجاد (ع) بدن‌های پاره پاره شهدای کربلا را می بیند که روی زمین مانده‌اند اما کشته‌های لشکر اشقیا دفن شده‌اند بسیار ناراحت می‌شود. اما حضرت زینب (س) به یاری او می‌شتابد و می‌گوید ناراحت نباش اینها دفن خواهند شد و اینجا زیارت گاه می‌شود. شیعیان و دوست داران ما می آیند و این قبور را زیارت می‌کنند.

وی اضافه کرد: یا زمانی که در مجلس ابن زیاد، ابن زیاد می‌خواهد امام سجاد (ع) را بکشد در آنجا حضرت زینب (س)خود را جلو می‌اندازد و می‌گوید اگر می‌خواهید او را بکشید باید من را هم بکشید و شخصی مثل ابن زیاد در اینجا تحت تأثیر قرار می‌گیرد و می‌گوید این یعنی دوست داشتن حقیقی و از کشتن امام سجاد (ع) صرف نظر می‌کند. ایشان کسی بود که محافظت از امام چهارم شیعیان به او سپرده شده بود و شاید هم بعضی از ودایع امامت به ایشان سپرده شده و به ایشان داده شده بوده تا به امام سجاد (ع) بدهد. مثل مقام ابوطالب نسبت به پیامبر که ودایع نبوت پیش حضرت ابوطالب بود تا اینکه پیامبر بزرگ شد و به پیامبر تسلیم کرد. حضرت زینب (س) یک چنین مقام بزرگی دارد. اما روایات ما از زندگانی حضرت زینب (س) خیلی کم است و این مشکلی است در تاریخ ما که تنها بخشی از زندگی حضرت که با واقعه عاشورا تلاقی پیدا می‌کند فقط یک مقدار گزارشات تاریخی وجود دارد.

محرمی همچنین گفت: تنها این یک جمله که ایشان درباره عاشورا فرمودند ما رأیت الا جمیلا ابعادی از جنبه‌های وجودی این حضرت را برای ما آشکار می‌کند که مقام معنوی و توحید ایشان است. می‌فرماید که اینان کسانی بودند که خدا برای اینها قتل نوشته بود و به قتل گاه خودشان رفتند و من جز زیبایی ندیدم. این جمله توحید ایشان را نشان می‌دهد که فقط توحید و دست خدا و مشیت خدا و بعد خدایی این ماجرا را می بیند. ایشان حقیقتاً به مشیت خداوند داناست که این حرف را می‌زند. خداوند جز زیبایی اراده نمی‌کند.

وی افزود: زشتی ماجرای کربلا مربوط به خداوند نیست و مربوط به بندگان شقی است. خدای تعالی سعادت را برای امام حسین (ع) نوشته بود و این زیبایی بود که امام حسین (ع) با این شهادت به آن مقام درجه‌ای که باید برسد و آن هدفی که از این شهادت منظور است محقق شود. این هدف همان حفظ اسلام بود. آن روی سکه ماجرای عاشورا که قساوتهاست مربوط به اختیار بندگان شقاوتمند بود که راه شقاوت را انتخاب کردند و با انتخاب این راه خود را بدبخت کردند. اینها در دل خود زیبایی دارد.

این استاد دانشگاه سپس اضافه کرد: در این اتفاق اختیار انسان را می‌بینیم که خدای تعالی به انسان اختیار داده است و عده‌ای با اختیار خودشان راه شقاوت را انتخاب می‌کنند. این بعد وجودی و معرفتی حضرت زینب (ع) و ارتباط او با خدا و شناختش از خدا و توحید او در اینجا با این جمله آشکار می‌شود. به همین دلیل از حضرت زینب (ع) به عالمه غیر معلمه تعبیر شده است. شهادت امام حسین (ع) را ایشان زیبا می بیند. این شهادت سخت و جان گداز است و یک مصیبت است اما زیبایی اش در این است که اولاً مشیت خدا بر این مسأله قرار گرفته و ثانیاً این مسأله در میان مسلمانان زنده می‌ماند و مسلمانان این را زنده نگاه خواهند داشت. این زیبایی آن قدر برجسته است که زشتی‌های ماجرا را تحت الشعاعقرار می‌دهد و آن را می‌پوشاند.

وی همچنین پیرامون عبارتی که از این نگاه حضرت زینب (س) برای شرایط امروز می‌گیریم عنوان کرد: ما اول و مقدم بر هر چیز باید مشیت خدا را زیبا ببینیم. اگرچه ما در حال حاضر آن قدر شرایط مان سخت نیست که بخواهیم آن را با شرایط کربلا مقایسه کنیم. بیشتر سختی شرایط فعلی توهمی است و اگر تبلیغات روی آن انجام نشود مردم آن قدرها احساس سختی نخواهند کرد. در بعد از انقلاب همیشه سختی‌ها به نفع ما تمام شده است. چون در مسیر صراط مستقیم قدم برداشتیم. اگر ما در صراط مستقیم باشیم خدا با ماست.

غلام حسن محرمی در پایان گفت: خدای متعال می‌فرماید «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَهٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلَا یَزِیدُالظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا» یعنی هر چه از قرآن نازل شود برای مؤمنین شفاست و برای دیگران شفا نیست. قرآن تکوین نیز همین گونه است. برای مؤمنان شفا و نافع است. البته صبر و تحمل می‌طلبد تا به تعبیر امروزی تهدیدها به فرصت تبدیل شوند. با صبر در این 40 ساله تمام این تهدیدها را به فرصت تبدیل کرده‌ایم و سختی‌هایی را گذرانده‌ایم که اصلاً با شرایط کنونی قابل قیاس نیست.