بزرگنمایی:

تبسم مهر - محمد علی بصیری در گفت و گو با خبرنگار ایسنا - منطقه اصفهان در رابطه با اینستکس (ساز و کارهای مالی میان ایران و اتحادیه اروپا) اظهار کرد: اینستکس یک کانال مالی خاص بین سه کشور اروپایی متعهد به برجام و ایران است و ظاهراً در مرحله نخست کشورهای اتحادیه اروپا یا حتی برخی از کشورهای خریدار نفت و گاز ایران بتوانند به این کانال مالی پول واریز کنند و از این طریق نفت و گاز ایران را بخرند.
وی با بیان اینکه این کانال فقط مخصوص خرید کالاهای غیر تحریمی است، ادامه داد: مسئله این است که این کانال قابل توسعه است و کشورهای غیر اروپایی هم می‌توانند وارد آن شوند و پول وارد کنند و آنگونه که اروپایی‌ها اشاره می‌کنند در بلند مدت هم می‌توان از این کانال پول برداشت کرد یعنی این گونه نیست که فقط به این کانال پول ریخته شود و در مراحل بعد پیش بینی شده است که این کانال به شکل یک بانک عمل کند.
این استاد روابط بین الملل دانشگاه اصفهان درخصوص موفق بودن یا نبودن اینستکس گفت: با شروطی که برای ایران گذاشته شده تا به پالرمو و FTAF بپیوندد این مسئله به حالت کشمکش درآمده است و اروپایی‌ها موفقیت اینستکس را مشروط به پیوستن ایران به پالرمو و FATF می‌دانند این درحالی است که در مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز قبول این طرح با جبهه گیری مواجه شده است.
بصیری با اشاره به اینکه ایران راهی جز قبول این طرح‌ها ندارد، تصریح کرد: ایران باید باتوجه به وضعیت کنونی مقاومت کند و منتظر آینده باشد چراکه این طرح‌ها دریچه‌هایی با اتحادیه اروپا هستند تا به وضعیت پایدار دست پیدا کنیم.
وی در خصوص پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو هم گفت: درحال حاضر دو دیدگاه در کشور حاکم است و هرکدام ادله‌های محکمی برای بیان سخنان خود دارند و یکدیگر را نمی‌توانند مجاب کنند و علت دو دستگی در کشور همین دیدگاه‌ها است.
این استاد روابط بین الملل دانشگاه اصفهان با بیان دیدگاه‌های موجود گفت: دیدگاه اول کسانی هستند که طرفدار این طرح‌ها هستند و استدلالشان این است که از 198 کشور موجود در جهان، 190 کشور عضو کنوانسیون پالرمو هستند و اگر بخواهیم از اعضای جامعه جهانی و ارتباطات بانکی و مالی باشیم چاره‌ای نخواهد بود به جز عضو شدن در این کنوانسیون و امثال این کنوانسیون‌ها. استدلال دیگری که وجود دارد این است که نمی‌توان گفت 190 کشور عضو شده از روی بی اطلاعی عضو شده‌اند و به ضرر کشورهای خود کار کرده‌اند چراکه آنان نیز از عقلایی برخوردار هستند و استقلال خود را مد نظر داشته و خواهند داشت.
بصیری با تاکید بر اینکه اگر سلطه غرب بر روی FATF وجود دارد در بسیاری از طرح‌های دیگر هم هست، تصریح کرد: بسیاری از طرح‌های موجود در جهان مورد قبول ایران است و ایران در این زمینه عهدنامه‌هایی را امضا کرده است، بنابراین اگر مسئولان بخواهند شرایط اقتصاد کشور عادی شود، باید این قبیل طرح‌ها را بپذیرند. اگر با پذیرفتن این طرح احتمال جاسوسی وجود دارد، از کانال‌های دیگر هم قطعاً جاسوسی انجام می‌شود.
وی در ارتباط با استدلال دیدگاه دوم گفت: از طرفی دیدگاه دوم هم قابل تأمل است چراکه می‌گویند هرچه به این پیمان‌ها متعهد شده‌ایم، استقلال کشور کاهش و نفوذ دشمنان افزایش داشته است از طرفی اگر این پیمان‌ها را قبول نکنیم روز به روز فشار بیشتری بر ایران و ملت ایران خواهد آمد.
این استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه اصفهان در خصوص اینکه قبول پیمان‌ها و لوایح باید بر اساس معیارسنجی باشد گفت: این معیارسنجی‌ها باید با این فکر در نظر گرفته شوند که کشور در بلند مدت به چه سمتی پیش خواهد رفت، اینکه بگوییم با قبول این طرح‌ها جاسوسی انجام می‌شود، اقتصاد کشور دچار محدودیت و قدرت اقتصادی بسیار کاهش پیدا می‌کند، حرف درستی نیست.
بصیری خاطرنشان کرد: اگر در دنیا ایران را به عنوان عضو سازمان‌های بین المللی می‌دانیم کنترل‌های دشمن را به دنبال خواهد داشت و نمی‌شود فردی با وارد شدن به دریا خیس نشود، اگر شما در دنیا حضور داشته باشید و قوانین آن را نپذیرید در این صورت شما روز به روز محدود و محدود‌تر خواهید شد.
انتهای پیام