بزرگنمایی:

تبسم مهر - تهران- ایرنا- طراح و مجری «پردیس مغز من» درباره ویژگی‌های این مرکز که قرار است همین هفته افتتاح شود، می‌گوید: یکی از مشکلات بسیاری از موزه‌ها و مراکز علمی کشور، نداشتن درک درست فلسفه درگیر کردن مخاطب در فرایند یادگیری است.

به گزارش خبرنگار علمی ایرنا، «پردیس مغز من» قرار است به طور رسمی روز هشتم اسفند با حضور معاون علمی و فناوری رئیس جمهوری در باغ کتاب تهران افتتاح شود؛ پردیسی که در نوع خود اولین مرکز علم (ساینس سنتر) ایران در حوزه مغز و علوم شناختی است.
ایده ایجاد این پردیس مغز در حقیقت ارتباط تنگاتنگی با «هفته جهانی آگاهی از مغز» دارد. رویدادی جهانی که از سال 1995 همه ساله در سراسر دنیا برگزار می‌شود. هفته‌ای که هدف از برگزاری آن افزایش آگاهی عمومی از پژوهش‌های در حال انجام روی مغز و علوم شناختی و فواید آن است. «ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی» مسئولیت برگزاری این هفته در ایران را بر عهده دارد و «پردیس مغز من» نیز به سفارش همین ستاد در محیطی به مساحت 600 مترمربع ساخته شده است.
«محمدرضا نوروزی» طراح مفهومی این پردیس می‌گوید: ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی معمولا هر سال در هفته جهانی آگاهی از مغز، برنامه‌های علمی و ترویجی متنوعی برگزار می‌کند و سال گذشته ایده ساخت یک مرکز علمی برای افزایش آگاهی در این حوزه مطرح شد تا کاری ماندگار صورت گرفته باشد و در آینده بتوان ضمن توسعه، از آن برای اهداف آموزشی مختلفی استفاده کرد.
وی اشاره می‌کند: به این ترتیب کار طراحی پردیس شروع شد که کار بسیار زمان‌بری بود اما در نهایت ما به طرح جامع و خوبی رسیدیم و بعد از آن هم حدود سه ماه کار اجرایی و ساخت آن طول کشید.
او می‌گوید: مراکز علم (ساینس‌سنترهای) خوبی در داخل و خارج از ایران وجود دارد اما مراکز علم اختصاصی با موزه مغز در دنیا بسیار معدود هستند؛ از جمله نمونه‌های معروف دنیا بخشی از ساینس‌سنتر پاریس است که بخشی از آن به مغز پرداخته و در نوع خود بزرگ‌ترین و کامل‌ترین نمونه موجود در دنیاست.
نوروزی یادآور می‌شود: نمونه دیگر، ساینس‌سنتر میرکان در توکیو است که مدتی پیش بخش مدرنی برای مغز راه‌اندازی کرد که البته این بخش دائمی نبود و فقط برای شش یا هفت ماه وجود داشت، نمونه دیگری هم در کانادا وجود دارد که اگرچه نمونه بزرگی است اما آن هم ثابت نیست و در هنگ کنگ هم نمونه کوچکی از چنین مرکز علمی وجود دارد که ما تقریبا با تمامی این مراکز علمی در ارتباط بودیم.
وی می‌گوید: برای طراحی پردیس مغز، تجربیات مراکز علمی معتبر دنیا را بررسی کردیم اما در نهایت مجموعه ما کپی‌برداری از هیچکدام آنها نیست هرچند که طبیعتا گوشه چشمی به همه آنها داشتیم ولی برخی ابزارهایی که اینجا در پردیس مغز من نصب کرده‌ایم منحصر به فرد و کار خودمان است.
«پردیس مغز من» در پنج بخش طراحی شده که بخش اصلی شامل ورودی است که ساختار مغز را توضیح می‌دهد، بخش دوم مغز سلولی است که در مورد ساختارهای ریزتر مغز صحبت می‌کند، بخش سوم در مورد شناخت و روش‌های شناختی اطلاعات است، چهارمین بخش در مورد مغزهای آینده و بخش پنجم از مغزهای متفاوت سخن می‌گوید.
نوروزی درباره تفاوت مهم مراکز علمی با موزه‌ها توضیح می‌دهد: ساینس‌سنترها برخلاف موزه‌ها قرار است مخاطب را در روند یادگیری درگیر کند، یعنی برخلاف موزه‌ها ساینس‌سنترها فقط جایی برای تماشا نیستند بلکه در آنجا مخاطب تشویق می‌شود تا با دست زدن به ابزارها با کشف و شهود در روند افزایش آگاهی نقش بازی کند و در ایران، مشکل بزرگ ما جا انداختن همین فلسفه فرهنگی است؛ فلسفه‌ای که حتی هنوز در بسیاری از ساینس‌سنترهای کنونی کشور هم به خوبی جا نیفتاده است.
علمی**9224** 1055
انتهای پیام /*