ضعف ورزش همچنان پابرجاست؛
چه کسی باید به جای نصرالله سجادی سرپرست کاروان ایران میشد؟
ورزشی
بزرگنمایی:
تبسم مهر - انتخاب سرپرست کاروان ورزش ایران برای حضور در بازیهای المپیک درحالی با انتقاداتی همراه شد که خلاء بزرگ ورزش ایران چارهای بجز انتخاب یک فرد «مسن» برای این مسئولیت را باقی نگذاشت.
تبسم مهر - انتخاب سرپرست کاروان ورزش ایران برای حضور در بازیهای المپیک درحالی با انتقاداتی همراه شد که خلاء بزرگ ورزش ایران چارهای بجز انتخاب یک فرد «مسن» برای این مسئولیت را باقی نگذاشت.
خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: انتخاب سرپرست کاروان ورزش ایران برای حضور در بازیهای آسیایی یا بازیهای المپیک سالهاست به یکی از موضوعات پرتنش و چالش برانگیز تبدیل شده و هر فردی که این مسئولیت را برعهده گرفته با انتقاداتی مواجه شده است.
کمیته ملی المپیک از مدتها پیش به دنبال انتخاب سرپرست کاروان ورزش ایران برای حضور در المپیک 2020 توکیو بود. انتخابی که خیلیها از قبل پیش بینی میکردند چه کسی قرار است گزینه نهایی اش باشد.
پس از کش و قوسهای فراوان بالاخره نصرالله سجادی به عنوان سرپرست کاروان انتخاب و معرفی شد. سجادی درحالی این عنوان را برای پنجمین بار به خود اختصاص داد که سابقه شش بار سرپرستی کاروان ورزش ایران در بازیهای آسیایی را هم دارد.
واکنشها به انتخاب نصرالله سجادی تقریبا منفی بود و بسیاری از کارشناسان و اهالی ورزش اعتقاد داشتند کمیته ملی المپیک باید فرد دیگری را به عنوان سرپرست انتخاب میکرد. برخی نگاه ورزشی به این موضوع داشتند و برخی هم از نگاه سیاسی انتقادهایشان را نثار کمیته ملی المپیک میکردند.
منتقدان اعتقاد دارند نصرالله سجادی که فرد مورد وثوق سیدرضا صالحی امیری است، هر آنچه داشته را در چهار بار سرپرستی کاروان اعزامی به المپیک و شش بار اعزام به بازیهای آسیایی ارائه داده و کمیته المپیک باید فرصت را به یک مدیر جوان دیگر میداد تا عهده دار این مسئولیت شود.
در نگاه اول باید حق را به منتقدان داد اما وقتی از همین منتقدان سوال شود «اگر سجادی انتخاب نمیشد کدام گزینه را به عنوان سرپرست انتخاب میکردید؟» ممکن است نتوانند گزینه ای را معرفی کنند که شرایط و ویژگیهای سرپرستی کاروان ورزش ایران برای یک رویداد بزرگ را داشته باشد.
خبرنگار مهر کسب اطلاع کرده است که مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک برای انتخاب سرپرست کاروان ورزش ایران نزدیک به 10 گزینه را مد نظر داشته و شرایط تک تک آنها از سوی وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک بررسی شده اما هیچکدام نتوانسته اند نظر موافق و اکثریتی هیات اجرایی را جلب کنند.
گزینه هایی که مورد بررسی قرار گرفته اند هر چند مدیرانی جوان و فعال در حوزه ورزش بوده اند اما هر کدام دارای نواقص و کمبودهایی بوده اند که نتوانستهاند رای اکثریتی هیات اجرایی را بگیرند.
درست است که انتقاد به کمیته ملی المپیک به خاطر انتخاب سجادی وارد است اما واقعیت تلخ ورزش ایران را نباید نادیده گرفت. پرسش از منتقدان این است که ورزش ایران کدام مدیر را برای چنین روزهایی پرورش داده است که حالا کمیته المپیک گزینههای بیشتری را برای این انتخاب داشته باشند؟
اصولا ضعف بزرگ ورزش ایران نداشتن مدیرانی است که بتوانند فدراسیونهای ورزشی و سایر بخشهای مرتبط به این حوزه را اداره کنند. ضعفی که سالهاست در ورزش وجود دارد و هیچ مسئولی هم به فکر برطرف کردن آن نیست.
ورزش ایران مدیران و قهرمانان تحصیلکرده جوانی دارد که باید روی آنها سرمایهگذاری کرد و آنها را به کلاسهای مدیریتی بین المللی اعزام کرد تا هم از علم روز دنیا بهره مند شوند و هم اصول مدیریت را یاد بگیرند تا در سالهای آینده برای ورزش ایران مفید باشند.
وقتی در ورزش ایران مدیرانی پرورش نیافته اند که بتوانند رای اکثریت اعضای هیات اجرایی را کسب کنند نباید به کسانی که سجادی را انتخاب کرده اند انتقادی وارد کرد. وقتی هیات اجرایی از بین 10 گزینه بررسی شده نتوانسته یکی به غیر از سجادی را انتخاب کند یعنی اینکه ورزش ایران هنوز مدیرانی ندارد که خود ورزشیها او را در قامت یک سرپرست کاروان ببینند.
اگر میخواهیم دوره بعد هم نصرالله سجادی و افرادی با مشخصات او سرپرستی کاروان ورزش ایران را برعهده نگیرد از همین حالا باید به فکر پرورش و ساختن مدیرانی باشیم که شایستگی و ویژگیهای این مسئولیت را داشته باشند.