بزرگنمایی:
انسان قرن‌ها رویای پرواز را در سر داشته است. با نگاهی به اساطیر و افسانه‌های ملت‌های مختلف جهان به خوبی پی می‌بریم که در همه نقاط جهان، اندیشه پرواز در هوا و گردش در آسمان و حتی از آن بالاتر، ماورای عالم خاک در ذهن افراد مختلف بوده و در طول قرون و اعصار مختلف تداوم داشته است.
تبسم مهر به نقل از ایسنا، شاید بتوان گفت از آغاز زندگی بشر بر روی زمین، این فکر همیشه او را مشغول می‌کرده که آیا می‌توان مثل پرندگان به پرواز درآمد؟
نداشتن دانش کافی و وسیله مناسب، او را به طرف افسانه‌سازی می‌کشاند.
هزاران قصه درباره پرواز گفته شد. غلبه بر جاذبه و گردش در آسمان آبی برای
انسان دویست – سیصد سال پیش اصولا غیرممکن بود تا آنکه چند لحظه تفکر و
نگاه کردن به ذرات کوچکی از کاغذ که بر اثر مجاورت با دود رو به بالا حرکت
می‌کردند، انسان را در رسیدن به آرزوی دیرینه اش موفق کرد.
ژوزف و اتین مونتگلفیه دو برادر فرانسوی که این صحنه را مثل هزاران نفر
دیگر دیدند، اما به جای بی‌تفاوت رد شدن از کنار آن، به فکر فرو رفتند که
چرا چنین است و چگونه می‌توان از این خاصیت، برای پرواز استفاده کرد.
آنها به این نتیجه رسیدند که دود سبک‌تر از هوا است و اگر آن را در
کیسه‌ای حبس کنند، می‌توان آن را به پرواز درآورد. این دو برادر سعی کردند
وسیله‌ای بسازند که بتواند به هوا بلند شود. آنها آزمایش‌های مختلفی را
انجام دادند که در آغاز موفقیت آمیز نبود اما آنها دلسرد نشدند و با بررسی
دلایل شکست در صدد رفع مشکل برآمدند. عشق و علاقه آنها از یک طرف و همت
بلندشان سرانجام آنان را به هدف رساند و برادران مونتگلفیه توانستند «
فانوس هوایی» خود را که یک کره کاغذی به قطر تقریبی 25 سانتی‌متر بود را به
پرواز درآورند.
برادران مونتگلفیه
این آزمایش موفقیت‌آمیز آنان را بر آن داشت که بالن بزرگتری با حجم
تقریبی 750 متر مکعب بسازند و یک نمایش عمومی به پرواز درآورند. بعدها،
برادران مونتگلفیه بالن‌های دیگری ساختند که پرواز آنها باعث امیدواری
علاقمندان به پرواز گردید. از جمله یک گوسفند، یک خروس و یک اردک را در
داخل سبدی که به بالن متصل بود به سفری هوایی فرستادند که سالم به زمین
بازگشتند.
بعد تصمیم گرفتند بالنی بسازند که توانایی حمل انسان را داشته باشد و
بالاخره در 21 نوامبر 1783 نوبت به پرواز انسان رسید. یک جوان 29 ساله به
نام «ژان پیلاتر دو روزیه» و «مارکی دو آرلان» افسر پیاده نظام ارتش
فرانسه داوطلب این کار خطرناک شدند. در ساعت 1345 در میان کف زدن‌ها و
فریادهای پر هیجان مردم پاریس، بالن حامل دو روزیه و دارلان، از باغ «شاتو
دو لاموت» واقع در جنگل «بولونی» در حومه پاریس شروع شد. بالن حدود 900 متر
بالا رفت و پس از تقریبا 26 دقیقه و طی مسافتی قریب به 8 کیلومتر سالم
فرود آمدند.
به این ترتیب آرزوی دیرین انسان جامه عمل پوشاند. پرواز با بالن از این
به بعد رواج پیدا کرد و افراد زیادی دست به این کار زدند. بالن‌ها روز به
روز هواداران بیشتری پیدا کردند و عده زیادی با آن پرواز کردند اما نام ژان
پیلاتر دو روزیه و مارکی دو آرلان به عنوان نخستین انسان‌هایی که در آسمان
آبی گردش کردند و 21 نوامبر 1783 به عنوان روز رهایی انسان از اسارت زمین
در تاریخ به ثبت رسید.