بزرگنمایی:

تبسم مهر - تهران-ایرنا- کمی پیش از شروع جشنواره سی و هفتم فیلم فجر خبر رسید که برخی از کارگردانان صاحب نام به دلیل مشکلات جشنواره و بحث کیفی آن، فیلم هایشان را بیرون کشیده اند؛ بی کیفیتی ای که البته نه از جشنواره که از فیلم‌ها نشات می‌گرفت.

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش‌های خبری ایرنا، در تب و تاب روزهای پیش از مهمترین رخداد فرهنگی کشور یعنی جشنواره فیلم فجر، اسامی برخی از کارگردانان و نام هایی در حالی حاشیه و شایعه ساز شد که این چهره‌ها فیلم‌ها خود را از جشنواره بیرون کشیدند؛ مساله ای که در ابتدا تحت بزرگی اسامی برخی از کارگردانان تیزی پیکان انتقادات را به سمت جشنواره گرفته بود؛ در حالی که در کوتاه زمانی مشخص شد این انصراف نه نتیجه کاستی‌های جشنواره که نشان از کاستی‌های این فیلم‌ها داشته است.
آنچه در ادامه می‌آید نگاهی به سه عنوان فیلمی است که از این جشنواره انصراف دادند.
**ما همه با هم هستیم
ما همه با هم هستیم جدیدیترین ساخته‌ی کمال تبریزی یکی از فیلم هایی بود که کمی پس از ثبت نام از جشنواره خارج شد و شائبه کاهش کیفیت جشنواره را مطرح ساخت. فیلمی که از همان زمان ساخت با حاشیه همراه بود؛ خبر دستمزدهای نجومی و هزینه‌های میلیاردی فیلم از همان ابتدا فیلم را در معرض توجه و نقد قرار داده بود.
اگرچه عوامل فیلم در پاسخ به حواشی مطرح شده واکنش نشان دادند که ارقام اعلام شده شوخی ای خنده دار است که با آن می‌توان این فیلم را سه بار دیگر ساخت و اکران کرد، اما نگاهی به سوپراستارها و بازیگران بی شمار این فیلم (مهران مدیری، محمدرضا گلزار، لیلا حاتمی، ویشکا آسایش، هانیه توسلی، پژمان جمشیدی، مانی حقیقی، جواد عزتی، سروش صحت، حسن معجونی، مهران غفوریان، نادر فلاح، سیروس گرجستانی، علی شادمان، رضا ناجی، سام نوری، فرزین محدث، بهادر مالکی، یدالله شادمانی، محمدمهدی حسینی‌نیا، شیرین آقاکاشی، بهزاد قدیانلو، اشپیتیم آرفی، لیدا فتح‌اللهی، شیوا بلوچی و دانیال کاظمی) که البته از آن تحت عنوان پربازیگرترین فیلم سینمای ایران یاده شده، نشان از تناقضات گفتار و عمل فیلم و عوامل آن دارد.
چنین سبکی از کمدی و تلاش برای موفقیت در سینمای تجاری، منطقا جایی در جشنواره فیلم فجر ندارد و بی دلیل نیست که تبریزی ترجیح داده است تا این فیلم را از دباغخانه‌ی نقد جدا کرده و یک راست راهی اکران کند.
**زندانی‌ها
زندانی‌ها تولید 1397 جدیدترین ساخته‌ی مسعود ده نمکی هم البته جزو فیلم هایی است که اگرچه منتظر اکران نوروزی است اما از حضور در جشنواره فیلم فجر انصراف داد.
داستانی که در تمی آشنا همچون اسم و آهنگ عنوانش، مشابهت‌های زیادی با ساخته‌های قبلی ده نمکی دارد. آثاری که طبق سنت همیشگی ده نمکی مسائل عرفی- دینی با پس زمینه هایی از کمدی با تاکید بر اخلاقیات اجتماعی روایت می‌شوند.
این فیلم هم که ظاهرا هزینه‌های زیادی داشته است با بازی بازیگرانی چون:هدایت هاشمی، بهنام تشکر، هومن برق نورد، بهاره افشاری، بهنوش بختیاری، اصغر نقی زاده، رسول نجفیان، امیر نوری ساخته شده است.
زندانی‌ها هم البته به دلیل سابقه حرفه ای ده نمکی، در دست داشتن نبض گیشه و تولید برای سینمای بدنه نمی‌توانست درخششی در جشنواره فیلم فجر داشته باشد و احتمالا آماج نقدهای زیادی قرار می‌گرفت در نتیجه این خروج کاملا قابل توجیه است. خروجی که نه نتیجه بحث کیفی جشنواره که بیشتر به سبک و محتوای فیلم مرتبط است.
**رحمان1400
منوچهر هادی کارگردان فیلم رحمان 1400 نیز یکی از کارگردانان انصرافی از جشنواره سی و هفتم فیلم فجر بود. فیلمی که تنها در سه ماه (از مرداد 97 تا مهر 97) ساخته و آماده اکران شده است. فیلمی که همچون تمامی فیلم‌های اخیر هادی با بازی سوپراستارهایی چون محمدرضا گلزار و مهران مدیری و بازی نسبت ثابت همسرش یکتا ناصر در فیلم هایش و همچنین حضور ساره بیات و بهرام افشاری همراه است.
این فیلم نیز همانند سایر آثار هادی با بهره گیری از اسامی بزرگ و در فضاهایی فانتزی و با زبانی کمیک مطرح می‌شود. فیلم هایی که ظاهرا به جز یک سرگرمی دو ساعته، هدف و غایت دیگری ندارد.
در نتیجه این خروج از جشنواره نه عجیب که منطقی می‌نماید. چرا که جشنواره اساسا نه جایی برای سینمای بدنه که جایی برای حضور و معرفی خلاقیت ها، مفاهیم نو یا شیوه‌ی نویی برای بیان و انتقال مفاهیم قدیمی و بعضا بدعت‌های هنری است.
**جای فیلم بازاری در جشنواره نیست
در نتتیجه‌ی این روند و شایعاتی که پس از این خروج‌ها مطرح شد، چهره‌های زیادی از هنرمندان و منتقدان واکنش نشان دادند و این مساله را حاکی از ضعف فیلم و علم کارگران به ضعف اثرش نه ضعفی در کیفیت جشنواره عنوان کرده و این حرکت را نقد کردند.
سیروس الوند کارگردان پیشکسوت در همین‌باره گفته بود: «از نظر من تمام این اخبار در مورد انصراف کارگردانان شایعه و شانتاژ خبری است. به عنوان مثال، کمال تبریزی فیلمی کاملاً کمدی بازاری ساخته و خودش هم می‌داند جایش در جشنواره فیلم فجر نیست. مورد فیلم منوچهر هادی هم مثل فیلم کمال تبریزی است. اینها فیلم‌های گیشه و بازاری ساخته‌اند و خودشان هم می‌دانند جایی در فجر ندارند ».
الوند همچنین گفته بود: «برخی عادت دارند فیلم بازاری بسازند و به فجر هم نمی‌روند تا کسی یقه‌شان را نگیرد. اینها تنها و تنها به اکران و فروش اثرشان فکر می‌کنند. این بازی‌ها برای ما کاملاً روشن است.».
پژوهشم.س.ب
انتهای پیام /*