بزرگنمایی:

تبسم مهر - فؤاد ایزدی گفت: برخی تلاش می‌کنند واقعیت‌های لیبرال دموکراسی را به گونه دیگری جلوه دهند در حالی که طبق پژوهش‌ها اگر فردی در آمریکا نسبت به رقیبش بیشتر هزینه کند احتمال پیروزی اش 94 درصد است.

به گزارش خبرنگار مهر ، چهارمین همایش ملی مردم سالاری دینی با عنوان «مردم سالاری دینی، جهان اسلام و غرب» صبح امروز یکشنبه 28 بهمن ماه در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.
فؤاد ایزدی در این نشست با موضوع «دموکراسی آمریکایی از نظر تا عمل» سخنرانی کرد. وی گفت: غرب و به خصوص آمریکا در حوزه مردم سالاری مدعی ما هستند. اگر اظهارات دیروز مایک پنس را شنیده باشید یا اظهارات چند روز قبل پومپئو در کنفرانس ورشو و صحبت هایی که در این 40 سال داشته اند به این مسأله پی می‌برید. حکومت ایران را حکومت ملایان و دیکتاتورها و کسانی که کوچک‌ترین نسبتی با دموکراسی ندارد عنوان می‌کنند. سوال اساسی این است که وضعیت مردم سالاری در خود آمریکا چگونه است؟
استاد گروه مطالعات آمریکای دانشگاه تهران ادامه داد: این که چرا آمریکا جمهوری اسلامی را به دیکتاتوری متهم می‌کنند مشخص است. یکی از سبک‌های سیاست خارجی آمریکا این است که وقتی با یک حکومتی مشکل پیدا می‌کنند باید آن را illegitimize کنند یعنی مشروعیت آن را زیر سوال ببرند. از طرفی حکومت خود را برای مردم مشروع جلوه می‌دهند. این موضوع از این جهت مهم است که در تقابل آمریکا با ایران صدمه هایی به ایران وارد می‌شود.
فؤاد ایزدی افزود: پرونده ای در دادگاه عالی آمریکا در سال 2010 ارائه شد. در این پرونده دادگاه عالی به یک نهاد خصوصی رأی داد که در مقاله ام به مطالعه موردی این اتفاق پرداخته ام. افراد مشهوری در غرب کتاب‌های خوبی در این زمینه‌ها منتشر کرده اند که در محیط‌های علمی ما جایش خالی است و این خلأ باعث می‌شود که کسی همچون دکتر بشیریه این امکان را پیدا می‌کند که واقعیت‌های لیبرال دموکراسی را به گونه دیگری جلوه دهد. نظریه‌های سنتی دموکراسی و مردم سالاری این را می‌گویند که مردم در پای صندوق رأی حضور پیدا می‌کنند و افرادی را انتخاب می‌کنند تا نظر مردم را در حکومت داری اعمال کنند. افرادی این نظریه سنتی را به چالش کشیده اند.
وی خاطرنشان کرد: نظریه نخبه گرایی دموکراتیک به سمت نخبگان اقتصادی گرایش دارد به این معنی که رقابت در سیستم سیاسی وجود دارد اما این رقابت میان نخبگان اقتصادی است. این‌ها با استفاده از پولی که دارند سیاست مدارانی که احساس می‌کنند منافع این‌ها را بیشتر تأمین می‌کنند تأمین مالی می‌کنند. در انتخابات 2016 آمریکا 6 و نیم میلیارد دلار هزینه می‌شود که رقم بسیار بالایی است. این‌ها را همان نهادهای ذی نفوذ پرداخت کرده اند. نتیجه این هزینه مورد پژوهش واقع شده و به این نتیجه رسیده اند که اگر فردی نسبت به رقیبش بیشتر هزینه کند احتمال پیروزی اش 94 درصد است.
فؤاد ایزدی اضافه کرد: در انتخابات‌های درون حزبی آمریکا که قبل از اولین روز رأی گیری در ایالت آیووا برگزار می‌شود اکثر افراد شرکت کننده قبل از انتخابات دور اول از انتخابات بیرون می‌آیند چون رقابتی بین کاندیداها در جذب پول وجود دارد. جمع کردن پول را از مدت‌ها قبل شروع می‌کنند. افرادی که نتوانسته اند به اندازه کافی پول جمع کنند خارج می‌شوند چون می‌دانند رأی نمی‌آورند. آیا می‌توانیم بگوییم در آمریکا دموکراسی نیست؟ خیر نمی‌توانیم، اما لایه بسیار ضعیفی از دموکراسی در آن جا وجود دارد. اساتیدی که در آمریکا نقش پول در دموکراسی آمریکا را بررسی کرده اند حرف هایشان به حقیقت دموکراسی در آمریکا نزدیک است.
وی در ادامه عنوان کرد: یک درصدی‌ها در آمریکا که رئیس اغلب شرکت‌های آمریکایی هستند زمانی که خودشان می‌خواستند به کاندیداها کمک مالی کنند کمک می‌کردند. به ازای هر یک دلاری که یک ثروتمند به یک سیاست مدار می‌دهد 20 دلار سود می‌کند در نتیجه نشریه اکونومیست نوشت بهترین سرمایه گذاری در آمریکا پول دادن به سیاست مدار است و هیچ سرمایه گذاری دیگری تا این اندازه سود ندارد. چون آن سیاست مدار مالیات او را بر می‌دارد، به او پروژه می‌دهد و ... . چون محدودیت گذاشتند روی پولی که افراد می‌توانند به سیاست مدارها بدهند در نهایت Citizens United - که نهادی است در آمریکا که عقبه یک درصدی‌های سرمایه دار را دارد - در این زمینه شکایت کرد و دادگاه آمریکا به نفع این نهاد رأی داد و قانون محدودیت پول دادن از بین رفت. جالب است که با عنوان آزادی بیان این محدودیت برداشته شد. گفتند شرکت ها، انسان شناخته می‌شوند و یک راه آزادی بیان یک انسان می‌تواند این باشد که هر چه یک شرکت می‌خواهد به سیاست مداران پول بدهد!