بزرگنمایی:

تبسم مهر - در ششمین روز از برگزاری جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر نمایش «خانه سیاه است» حال و هوای تازه ای را به جشنواره تزریق کرد.

به گزارش خبرنگار مهر ، روز گذشته شنبه 27 بهمن ماه در ششمین روز از برگزاری سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر نمایش‌های مختلفی در تالارهای نمایشی شهر تران میزبان علاقه مندان به هنرهای نمایشی بودند.
شب گذشته نمایش «خانه سیاه است» به کارگردانی محسن اردشیر از آمل در 2 نوبت 17 و 20 در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر به صحنه رفت. این اثر نمایشی که بر پایه حرکات فیزیکال استوار بود و براساس فرم، آوا و موسیقی اجرا می‌شد زندگی و اشعار فروغ فرخزاد را در 7 تابلو به تصویر می‌کشید که در ابتدای هر تابلو یکی از اشعار این شاعر فقید خوانده می‌شد. در تابلوی پنجم این نمایش بخش هایی از مستند «خانه سیاه است» فروغ که اثری درباره جذامیان است، پخش شد.

این نمایش ادای دینی به فروغ فرخزاد به حساب می‌آمد و بزنگاه‌های مهم زندگی او را با حرکات فرم به تصویر می‌کشید. در طول چند روزی که از برگزاری جشنواره گذشته است این نمایش از محدود آثاری بود که توانست به فضای سرد جشنواره حال و هوایی تازه ببخشد و مخاطبان را با حال خوب از سالن بیرون بفرستد.
یکی از نکات مورد توجه درباره این نمایش حضورش در بخش مهمان جشنواره است اتفاقی که برای نمایش جذاب «پدرآن» نیز رخ داده درحالی که این 2 نمایش قابلیت هایی برای حضور در بخش مسابقه تئاتر ایران داشتند که نادیده گرفته شده است.
متاسفانه در اجرای شب گذشته تصویربرداری و عکاسی از این نمایش به وفور توسط تماشاگران دیده می‌شد و حتی شاهد بودیم که افرادی به راحتی با نور فلش از نمایش عکاسی می‌کردند و تذکری هم به آنها داده نمی‌شد. بسیاری از مخاطبان این اثر نمایشی آداب تئاتر دیدن را نمی‌دانستند و حضور کودکان خردسال در سالن نشان دهنده همین موضوع بود.

نمایش «افرا» به کارگردانی سهیل ساعی یکی دیگر از آثاری بود که شب گذشته در 2 نوبت 17 و 20 در سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر میزبان علاقه مندان بود.
این نمایش که یکی از آثار شناخته شده بهرام بیضایی است پیش از این در تماشاخانه سنگلج روی صحنه رفته بود اما اجرای شب گذشته آن نظرات متناقضی را در پی داشت. برخی از تماشاگران بعد از دیدن نمایش راضی از سالن خارج می‌شدند اما کار برای عده ای دیگر به دلیل فضای یکنواخت و مونولوگ گویی طولانی بازیگران که اکثرا به یک شیوه بیانی گفته می‌شد و کار را بیشتر به یک اجراخوانی و یا نمایش رادیویی نزدیک کرده بود، کسل کننده بود و حتی تعدادی از آنها در مقاطعی از نمایش چشمانشان گرم شده بود.

نمایش «دو سر و یک دست» از کشور لبنان از جمله نمایش هایی است که در بخش مسابقه تئاتر بین الملل این دوره از جشنواره حضور دارد. این نمایش روز گذشته در 2 نوبت 18 و 20:45 دقیقه در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به صحنه رفت.
«دو سر و یک دست» با حضور 3 اجراگر به صحنه رفت که مایا زبیب کارگردان تئاتر، بازیگر و نمایشنامه‌نویس لبنانی و یکی نویسندگان پنج‌گانه پیام روز جهانی تئاتر در سال 2018 یکی از سه اجراگر این اثر نمایشی بود.
این اجرا کاری از کمپانی تئاتر زوکاک از کشور لبنان بود که 2 بازیگر دیگر با نام‌های لامیا آبی‌آزار و جونید ساریالدین، مایا زبیب را همراهی می‌کردند.
در خلاصه داستان این اثر آمده است: پس از انقلاب در جهان عرب، قدرت میان ائتلاف‌های متعدد تغییر کرد، اگرچه هنوز هم شمایل پادشاهی منطقه را می‌لرزاند و تکان می‌دهد. نگاه سیاسی ضداستبدادی شکسپیر او را به یک متفکر بزرگ سیاسی تبدیل کرده و مشخص است که مسائل سیاسی در هسته نمایشنامه‌های او قرار دارند. ما امروز می‌خواهیم سوال شکسپیر را بپرسیم تا به پاسخ و تحلیل طرح‌های اولیه غالب پدرشاهی در نمایش‌مان بپردازیم.
در این نمایش سه اجراگر با بازسازی و روخوانی صحنه هایی از نمایشنامه «تیتوس آندرونیکوس» که یکی از تراژدی‌های مهجور ویلیام شکسپیر است و خونین‌ترین و خشن‌ترین اثر این نویسنده بریتانیای به شمار می‌رود، به مساله خشونت در دنیای مدرن و جنگ دنیاها پرداختند.
مخاطبان این اثر نمایشی نیز همچون نمایش «افرا» نظرات متفاوتی در مورد کار داشتند؛ برخی تجربیات این هنرمندان را در راستای رسیدن به نوعی از تئاتر تجربی و دور شدن از طراحی لباس و صحنه، بازیگری به شیوه معمول و فضاسازی و همچنین نزدیک شدن به شیوه روایی و غیر دراماتیک را پسندیدند اما عده ای دیگر با وجود شناخته شده بودن بازیگر این نمایش و تجربیاتی که این گروه در عرصه‌های بین المللی دارند نمایش را در ردیف اتودهای خام‌دستانه می‌دانستند.

حضور سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در جشنواره تئاتر و دیدن نمایش «نامیرا» به کارگردانی امیرحسین شفیعی که در بخش خیابانی جشنواره روی صحنه می‌رود، از جمله اتفاقات روز ششم جشنواره بود.