بزرگنمایی:

تبسم مهر - فدراسیون تنیس روی میز که در سه دوره اخیر بازی‎های المپیک نماینده داشت قصد دارد به منظور ادامه این روند، تا زمان المپیک 2020 توکیو تمرکز اصلی خود را معطوف به چهره‎های شاخص کند.

به گزارش خبرنگار مهر ، تنیس روی میز ایران در بازی‌های المپیک 2016 ریو برای نخستین بار در هر دو بخش مردان و زنان نماینده داشت. این پنجمین حضور متوالی تنیس روی میز در بازی‌های المپیک و ششمین حضور این رشته در ادوار مختلف این بازی‌ها بود.
اولین حضور تنیس روی میز ایران در بازی‌های المپیک سال 1992 و در المپیک بارسلونا انجام شد. المپیک 2000 سیدنی، 2004 آتن، 2008 پکن، 2012 لندن و 2018 ریودوژانیرو دیگر بازی هایی بودند که پینگ پنگ بازان ایران هم برای حضور در آنها کسب سهمیه کردند. این سهمیه‌ها غالبا از آسیای میانه و در رقابت با نمایندگان این منطقه به دست آمد این درحالی است که برای المپیک آتی، کسب سهمیه منطقه ای تنیس روی میز حذف شده و همین مسئله دستیابی به ورودیه لازم این بازی‌ها را سخت‌تر از ادوار گذشته کرده است.
در مجموع رقابت‌های تنیس روی میز برای المپیک 2020 توکیو نسبت به ادوار گذشته تغییر کرده است. در حالیکه در بسیاری از رشته‌ها صحبت از حذف کلی یا حذف برخی ماده‌های آنها از المپیک مطرح است، در تنیس روی میز ماده میکس دوبل به بخش انفرادی و تیمی این رشته اضافه شده و قرار است برای نخستین بار رقابت‌های این ماده هم در المپیک توکیو برگزار شود.
دیگر اینکه با تصمیم فدراسیون جهانی تنیس روی میز، سهمیه‌های قاره ای این رشته برای المپیک آینده کاهش پیدا کرده است. این تصمیم ITTF در ازای موافقت کمیته بین المللی المپیک برای اضافه شده ماده میکس دوبل و به منظور جلوگیری از افزایش تعدادِ کلی پینگ پنگ بازان شرکت کننده اتخاذ شد.
بدین ترتیب سهمیه قاره آسیا برای المپیک توکیو از 11 به 6 سهمیه کاهش پیدا کرده است. پیش از این پنج سهمیه قاره آسیا برای المپیک در مسابقات منطقه ای (پنج منطقه) توزیع می‌شد و تکلیف 6 سهمیه دیگر هم در یک میدان انتخابی مجزا و از رقابت میان پینگ پنگ بازان کشورهای مختلف آسیایی مشخص می‌شد.
با کاهش سهمیه‌های المپیکی قاره آسیا، در واقع میادین انتخابی منطقه ای حذف شده و بازیکنان باید در رقابتی کلی با نمایندگان دیگر کشورها و مناطق قاره آسیا، کسب سهمیه کنند. همین مسئله دستیابی به ورودیه المپیک توکیو را برای تنیس روی میز ایران که پیش از این اکثرِ سهمیه‌های المپیکی خود را از آسیای میانه کسب می‌کرد، سخت‌تر از همیشه کرده است.
به گزارش خبرنگار مهر ، از مجموع هفت سهمیه ای که تنیس روی میز ایران برای حضور در 6 دوره بازی‌های المپیک کسب کرد، 6 سهمیه به صورت منطقه ای و از آسیای میانه کسب شد. تنها سهمیه ای که خارج از مسابقات منطقه ای و در میدانی با حضور نمایندگان کلِ قاره به دست آمد، توسط نوشاد عالمیان و برای المپیک 2016 ریو بود. (سهمیه نوشاد عالمیان برای المپیک لندن هم به صورت منطقه ای کسب شد) و حالا این بازیکن و دیگر پینگ پنگ بازان ایران برای المپیک توکیو باید در چنین میدانی با حریفانشان بر سرِ تنها 6 سهمیه رقابت داشته باشند.
اینکه با توجه به کاهش سهمیه‌ها و تغییر شیوه توزیع آنها، درصد شانس نمایندگان تنیس روی میز ایران برای کسب سهمیه المپیک نسبت به گذشته کمتر شده، امری بدیهی است اما فدراسیون سیاستی را اتخاذ کرده تا با پیشبرد آن، همچنان شانس کسب سهمیه باشد.
محمود نظری دبیر فدراسیون تنیس روی میز در گفتگو با خبرنگار مهر در این رابطه گفت: عمده‌ترین هدف فدراسیون برای یکی دو سال آینده کسب سهمیه المپیک است. اگرچه مسابقات قهرمانی جهان را در پیش داریم اما حضور در این رقابت‌ها را هم به منظور بهبود شرایط برای دستیابی به سهمیه المپیک لحاظ کرده ایم. برای این منظور باید بازیکنان ارتقای رنکینگ داشته باشند.
وی ادامه داد: همیشه کسب سهمیه المپیک سخت بوده اما برای دوره آینده این بازی ها، سخت‌تر شده است. به همین دلیل تا یک سال آینده بیشتر از همه روی چهره‌های شاخص تمرکز خواهیم داشت. بازیکنانی مانند نوشاد و نیما عالمیان، ندا شهسواری و مهشید اشتری نفرات موردنظر هستند. با تمرکز روی این بازیکنان و مهیا کردن شرایط برای بهبود رنکینگ جهانی آنها باید شانس کسب سهمیه را تقویت کنیم.
دبیر فدراسیون تنیس روی میز با ابراز امیدواری از اینکه در مسابقات قهرمانی جهان (اردیبهشت ماه 98 - مجارستان) هم بازیکنان ایران نتایج خوبی بگیرند، تصریح کرد: این دوره بازی‌ها در بخش انفرادی و دوبل برگزار می‌شود. امیدواریم بازیکنان بتوانند وارد مراحلی شوند که تاکنون موفق به انجام آن نشده اند. مخصوصا اینکه نوشاد و نیما عالمیان بتوانند جدول 64 و 32 نفره بشوند.
نظری در بخش دیگری از این گفتگو به حضور اخیر پینگ پنگ بازان نوجوان و جوان در مسابقات بحرین اشاره کرد و گفت:فدراسیون برای اعزام‌های بین المللی هم سیاست‌های خاصی اتخاذ کرده است. تنها بازیکنانی اعزام می‌شوند که رنکینگ جهانی داشته باشند و بتوانند حداقل یکی دو سال در رده سنی خود بازی کنند. بازیکنانی که به بحرین اعزام شدند هر یک تا سه سال می‌توانند در رده سنی خود (نوجوانان و جوانان) حضور داشته باشند.