مردان علم در میدان عمل/2
خاطراتی از خلق و خوی علامه طباطبایی (ره)
فرهنگی و هنری
بزرگنمایی:
تبسم مهر - علامه محمد حسین طباطبایی (ره) از بزرگترین علمأ و فلاسفه دوران، همواره دربرابر پرسش‌های شاگردان و مردم با فروتنی رفتار می‌کرد و خلقی بسیار عاطفی داشت.
تبسم مهر - علامه محمد حسین طباطبایی (ره) از بزرگترین علمأ و فلاسفه دوران، همواره دربرابر پرسش‌های شاگردان و مردم با فروتنی رفتار می‌کرد و خلقی بسیار عاطفی داشت.
خبرگزاری فارس، گروه اندیشه: علامه محمدحسین طباطبایی نویسنده تفسیر المیزان و از بزرگترین فیلسوفان اسلامی، که از نظر مشی علمی و عملی سرآمد دوران بودند. علامه طباطبایی هم زمان که علمی سرشار و بی حد داشت، از خلقی مردم‌دار و بسیار عاطفی نیز برخوردار بود.
دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی از شاگردان علامه طباطبایی درباره مشی علمی آن استاد می‌گوید:
«من که خودم یکی از شاگردانش بودم. هیچ وقت در هیچ سوالی خودم را کنترل نمی‌کردم، چون می‌دانستم ایشان آنقدر بزرگوار است که هر چه دلت خواست می‌توانی بگویی. در مقابل سوال رو ترش نمی‌کرد و به همین جهت ما احساس آزادی می‌کردیم و هر چه در دل داشتیم می‌گفتیم. ایشان هم با کمال بردباری با ما هم‌نفسی می‌کرد و کنار می‌آمد و جواب می‌داد.»
نجمه‌السادات طباطبایی، دختر علامه، درباره خصوصیات اخلاقی پدرش می‌گوید: «مقید به نماز اول وقت، بیداری شب‌های ماه رمضان، قرائت قرآن با صدای بلند و نظم در کارها بودند و دست رد به سینه کسی نمی‌زدند و این به سبب عاطفه شدید و رقت قلب بسیار ایشان بود. روزی به من گفتند: «از صبح تا به حال 24 بار به خانه رفته‌ام و مراجعات مردم را جواب داده‌ام. بسیار کم حرف بودند و دیگران را هم به کم‌حرفی سفارش می‌کردند. پرحرفی را موجب کمی حافظه می‌دانستند. بسیار ساده صحبت می‌کردند، به طوری که گاهی آدم گمان می‌کرد ایشان یک فردی عادی و عامی است، نه یک عالم و فیلسوف.»
انتهای پیام/
