بزرگنمایی:

تبسم مهر - تهران – ایرنا – مجمع جهانی اقتصاد که در روزهای دوم تا پنجم بهمن ماه در شهر داووس سوئیس برگزار شد، روی پنهانی داشت که می‌توان از آن به برنامه اتوماسیون یا تجهیز به دستگاه‌های خودکار نام برد.

به گزارش روز پنجشنبه ایرنا، روزنامه نیویورک تایمز در مقاله ای نوشت: روسای شما هیچ گاه علنا به مساله تجهیز شرکت‌ها به سیستم‌های خودکار اذعان نمی‌کنند، اما بسیاری از آنها خواستار دستگاه‌ها و ماشین هایی هستند که در سریع‌ترین زمان ممکن، جای شما را بگیرد.
در این مقاله به قلم «کوین روس» آمده است: به این امر واقفم، زیرا در اجلاس داووس با مدیران شرکتی نشست و برخاست داشتم و دریافتم که پاسخ آنها به پرسش هایی در مورد اتوماسیون، تا حد زیادی به شنونده بستگی داشت.
بسیاری از مدیران در ملاعام، درخصوص پیامدهای منفی تاثیر هوش مصنوعی و اتوماسیون بر نیروهای کاری شان، دست هایشان را به نشانه نگرانی و نومیدی به هم می‌فشارند.
اما همین افراد در خفا، از جمله در نشست با رهبران بسیاری از شرکت‌های فناوری و مشورتی، داستان دیگری را روایت می‌کنند؛ اینکه برای تجهیز شرکت هایشان به سیستم اتوماتیک رقابت می‌کنند، بدون اینکه توجهی به تاثیر آن بر نیروهای کار داشته باشند.
در سراسر دنیا، مدیران میلیاردها دلار را برای تبدیل بیزنس‌های خود به سیستم‌های خودکار و دیجیتالی هزینه می‌کنند.
مدیران مزبور ولع زیادی نسبت به سود حاصل از اتوماسیون دارند و هوش مصنوعی را به عنوان بلیط طلایی برای صرفه جویی تلقی می‌کنند و اجازه می‌دهند که کارمندان اداراتشان از شمار چند هزار نفری به چند ده نفری کاهش یابند.
«موهیت جوشی» رئیس شرکت فناوری و مشورتی «اینفوسیس» که به شرکت‌های دیگر در اتوماسیون کردن فعالیت شان کمک می‌کند، گفت: افراد به دستاوردهای پرشمار چشم دارند و اکنون می‌گویند، چرا به این دستاوردها با یک درصد از نیروهایی که داریم، دست نیابیم؟
تحقیقی که در سال 2017 به همت شرکت خدمات حرفه ای چند ملیتی «دیلویت» انجام شد، نشان داد که 53 درصد از شرکت‌ها از قبل شروع به استفاده از ماشین برای انجام اموری کرده اند که پیش از این به دست نیروی انسانی انجام می‌شد. انتظار می‌رود که این رقم تا سال آینده، به 72 درصد برسد.
«کای فو لی» نویسنده «ابرقدرت‌های هوش مصنوعی» که مدیر قدیمی بخش فناوری است، پیش بینی کرده است که هوش مصنوعی، 40 درصد از مشاغل جهانی را ظرف 15 سال، حذف کند.
به گفته وی، مدیران شرکت‌ها از سوی سهام داران و اعضای هیات مدیره تحت فشار زیادی قرار دارند تا میزان سود کوتاه مدت شان را به حداکثر رسانند. وی تاکید کرد که تغییر سریع به سوی اتوماسیون، نتیجه ای اجتناب ناپذیر است.
در این میان، کارشناسان دیگر پیش بینی کرده اند که هوش مصنوعی، مشاغل جدید بیشتری را ایجاد می‌کند و بیکاری‌های حاصل از اتوماسیون، فاجعه آمیز نخواهد بود.
کارشناسان مزبور گفته اند که اتوماسیون به نیروهای کاری کمک می‌کند تا میزان تولید را بالا برند و با آزادی بر وظایف خلاقیتی تمرکز کنند.
اما در زمان وقوع ناآرامی‌های سیاسی و جنبش‌های ضد نخبگان در دوره چپ ترقی خواه و راست ملی گرا، شاید عجیب نباشد که اتوماسیون، بی صدا و دور از دید عموم روی می‌دهد.
تعدادی از مدیران در اجلاس امسال داووس هیچ اشاره ای به این مساله نداشتند که چه مقدار پول با اتوماسیون کردن مشاغل، صرفه جویی کرده اند.
همچنین هیچ کدام تمایلی به علنی کردن این مساله ندارند که جایگزین کردن نیروهای انسانی، هدف نهایی آنهاست.
«بن پرینگ» مدیر شرکت خدمات فناوری «کاگنیزانت»، این روند را یک دوگانگی بزرگ خواند و گفت: از یک سو، مدیران منفعت طلب خواستار اتوماسیون، در بالاترین حد توان خود هستند و از سوی دیگر، با واکنش شدیدی در جامعه مدنی مواجهند.
به جای نگریستن به نحوه اشارات پنهانی شرکت‌های آمریکایی به مقوله اتوماسیون، باید به همتایان این شرکت‌ها در آسیا گوش سپرد که اغلب برای پنهان کردن اهدافشان، تلاشی نمی‌کنند.
«تری گو» رئیس شرکت الکترونیکی تایوانی «فاکس کان» اعلام کرده است که این شرکت قصد دارد ظرف پنج تا 10 سال آینده، 80 درصد از کارگران خود را با ربات جایگزین کند.
همچنین «ریچارد لیو» موسس شرکت تجارت الکترونیکی «جی دی دات کام» چین سال گذشته در یک کنفرانس تجاری گفت: امیدوارم شرکت من یک روز 100 درصد به سیستم خودکار مجهز شود.
یک استدلال مشترک که از زبان مدیران شرکت‌های گفته می‌شود، این است کارگرانی که مشاغل شان با اتوماسیون برچیده می‌شود، می‌توانند برای انجام مشاغلی دیگر در یک سازمان، کسب مهارت کنند.
آنها به نمونه هایی اشاره می‌کنند همچون شرکت خدمات حرفه ای و مشورتی مدیریت جهانی Accenture که در سال 2017 مدعی شد 17 هزار شغل را بدون اخراج نیروی کار و از طریق آموزش کارمندان برای فعالیت در بخش‌های دیگر این شرکت، جایگزین کرده است.
«جف بزوز» مدیر شرکت آمازون سال گذشته در نامه ای به سهامداران این شرکت اعلام کرد که بیش از 16 هزار نیروی کار آمازون برای مشاغل پردرخواست، آموزش دیده اند.
اما این ها، موارد استثنایی است که قانون مربوط به این مساله را به اثبات می‌رساند.
داستان‌های زیادی از کسب مهارت موفقیت آمیز افراد روایت شده، اما مدارک کمی مبنی بر موثر بودن این روش در مقیاسی بالا، در دست است.
مجمع جهانی اقتصاد در سال جاری در گزارشی تخمین زد که از مجموع یک میلیون و 370 هزار نیروی کاری که قرار است طی یک دهه آینده به طور کامل با سیستم‌های خودکار جایگزین شوند، تنها یک نفر از هر چهار نفر می‌تواند در قالب برنامه‌های بخش خصوصی، مهارت دوباره ای کسب کند. بقیه باید یا خود گلیم شان را از آب بیرون بکشند و یا به کمک‌های دولتی اتکا کنند.
در داووس، مدیران حاضر تمایل داشتند تا طوری از اتوماسیون صحبت کنند که گویی پدیده ای طبیعی است که کنترلی بر آن ندارند.
این افراد مدعی اند که اگر مشاغل را در سریع‌ترین زمان ممکن، اتوماتیک نکنند، رقبایشان این کار را خواهند کرد.
اتوماسیون، یک گزینه است، البته گزینه ای که به درخواست سهامداران، دشوارتر می‌شود.
حتی اگر درجه ای از بیکاری به دلیل اتوماسیون، اجتناب ناپذیر باشد، مدیران شرکت‌ها می‌توانند نحوه بهره وری از اتوماسیون و توزیع هوش مصنوعی را انتخاب کنند.
مدیران مزبور همچنین می‌توانند سود و منافع حاصل از اتوماسیون را بین کارگران توزیع کنند یا اینکه برای خود و سهامدارانشان نگه دارند.
گزینه‌های ارائه شده از سوی نخبگان داووس و فشار اعمال شده بر آنها جهت اقدام به نفع نیروهای کاری به جای نفع خودشان، تعیین کننده این مساله است که آیا هوش مصنوعی به عنوان ابزاری برای افزایش تولید استفاده می‌شود یا برای تحمیل رنج و درد به کار می‌آید.
اروپام**9109**
انتهای پیام /*