بزرگنمایی:

تبسم مهر - امسال سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر یک سیمرغ به بخش انیمیشن اختصاص داده است؛ اما باز صاحبان آثار نقد‌هایی به آن وارد کرده‌اند.


به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، سی و هفت دوره از برگزاری فیلم فجر می‌گذرد و تنها بخشی که در این میدان جایگاهی ندارد و همچون خانه به دوشان از این جشنواره به آن جشنواره پاس داده می‌شود، انیمیشن است که از دوره سی و چهارم بالاخره توانست به جشنواره راه پیدا کند، اما باز هم در داوری‌ها با چالش‌هایی روبرو شد.
حالا امسال سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر یک سیمرغ به این بخش اختصاص داده تا خط بطلانی روی تمام این حرف و حدیث‌ها باشد. اما باز هم صاحبان آثار این دوره نقد‌هایی داشتند که ما بر اساس آن گفتگویی با سازندگان هر سه اثر داشتیم که در ادامه آن را می‌خوانید؛
علی مدنی کارگردان انیمیشن «شب آفتابی» در خصوص سن تعریف شده انیمیشن در سینمای ایران، به خبرنگار ما گفت: متاسفانه در کشور ما این تصور وجود دارد که انیمیشن باید برای بچه‌ها تولید شود و تنها متقاضی آن کودکان هستند. انیمیشن مربوط به همه سنین می‌شود که متاسفانه قدری عادت‌های گذشته باعث شده تنها به دنیای کودکی اختصاص یابد؛ با وجود اینکه انیمیشن هم همچون دیگر تولیدات می‌تواند مربوط به همه سنین شود. در حقیقت نگاه جامعه این را به فیلمسازان تحمیل می‌کند که انیمیشن باید در زمینه کودک تولید شود و همین امر منجر به آسیب‌هایی به این حوزه می‌شود و دست ما فیلمسازان را می‌بندد. در حالی که نباید انیمیشن را محدود کرد.
وی درباره موضوع این انیمیشن عنوان کرد: «شب آفتابی» ماجرای صندوقچه‌ای است که مظهر آرامش است و زمانی که این صندوقچه توسط شغال‌ها دزدیده می‌شود، آرامش از شهر می‌رود. در این کار سعی کردم از فضا‌هایی متنوع و شاد و رنگ و لعاب دار استفاده کنم تا کودک در زمان دیدن آن خسته نشود. در جامعه، چون نگاه کودک سالار قالب است و این نگاه قدری ضربه زننده است، دوست داشتم با این اثر تلنگری به مخاطبان بزنم و تا حدودی آن را ترمیم کنم.
مدنی در مورد اختصاص یک سیمرغ به بخش انیمیشن تصریح کرد: اختصاص دادن سیمرغ به بخش انیمیشن قدم خوبی در این حوزه است، اما باز هم نمی‌توان گفت نگاه اختصاصی صورت گرفته؛ چون این سیمرغ احتمالا به بهترین فیلم داده خواهد شد و باز هم زحمات دیگر دوستان در بخش‌های دیگر نادیده گرفته شده است. اما در هر حال بودنش بهتر از نبودش است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: انیمیشن به دلیل پر هزینه بودنش و نگاهی که سینمای ایران به این بخش دارد، باعث می‌شود تهیه کنندگان و اسپانسر‌های کمتری به این حوزه ورود کنند. اگر جشنواره‌ها این بخش را جدی بگیرند این بخش می‌تواند طرز فکر‌ها را ترمیم کند و مسیر روشنی را برایمان باز کند.
مصطفی حسن آبادی تهیه کننده انیمیشن «بنیامین» هم درخصوص قصه مذهبی این اثر گفت: «بنیامین» بخشی از پادشاهی فرعون را به تصویر می‌کشد و پسربچه‌ای که در آن قصد دارد برای نجات جان مادرش وارد قصر شود که این ماجرا خود با جریانات و اتفاقات شگرفی رو به رو می‌شود. ما در این اثر تلاش کردیم تا از صحنه‌های بکر و هیجان انگیزی استفاده کنیم تا بچه‌ها در کنار این هیجانات، درس‌هایی هم بیاموزند. فرآیند تولید «بنیامین» حدوداً دو سال طول کشید. روی فیلمنامه آن خیلی دقیق کردیم و با جزئیات کار شد. با برنامه‌ریزی پیش رفتیم و همچنین از نظر مخاطب شناسی روی فیلم کار کردیم.
وی در ادامه در خصوص فیلمنامه این اثر اظهار داشت: در این انیمیشن سعی کردیم از الگو‌های فیلمنامه نویسی به سبک دیزنی و دریم ورکز که شرکت‌های بزرگ انیمیشن سازی هالیوود هستند، استفاده کنیم. چون ما به دنبال مخاطب هستیم بنابراین باید قصه تعریف کنیم و برای قصه تعریف کردن بهترین الگو این شرکت‌ها هستند.
این تهیه کننده در مورد پرهزینه بودن این حوزه بیان کرد: مدت زمان ساخت انیمیشن طولانی است؛ همچنین به تعداد نفرات بالا نیازمند است، بنابراین هزینه‌های این کار نیز خیلی بیشتر از فیلم‌های زنده است. مسئولان هم علاقه چندانی به سرمایه‌گذاری در بخش انیمیشن ندارند.
وی خاطرنشان کرد: در خصوص سالن‌های نمایش‌ مردمی باید بگویم که آن طور که باید حقمان را ادا نکردند و همچون دیگر فیلم‌ها سانس‌های کمی را برای ما در نظر گرفتند؛ مثلاً به فیلم‌های سینمایی که محوریت انیمیشن ندارد 25 سانس تعلق گرفته؛ درصورتی که به ما تنها 16 سانس اختصاص دادند که این تبعیضی است که از همان اول راه ما با آن. روبرو شدیم. امیدوارم در ادامه شاهد ادامه این تبعیض‌ها نباشیم؛ چون همین رفتار‌ها ما را دلسرد می‌کند.
انتهای پیام/