بزرگنمایی:

تبسم مهر - راوی کتاب «نقاشی قهوه‌خانه» و متهم دادگاه میکونوس گفت: همه اپوزیسیون ضد جمهوری اسلامی را به دادگاه آوردند که بگویند ایران حامی تروریسم است. شاید در ظاهر به هدفشان رسیدند اما اگر کسی می‌خواهد حقیقت را بداند باید این کتاب را بخواند.

به گزارش خبرگزاری فارس، نشست خبری کتاب «نقاشی قهوه خانه» شامل خاطرات کاظم دارابی ایرانی متهم شده به شرکت در ماجرای رستوران میکونوس آلمان که توسط محسن کاظمی از پژوهشگران نام آور عرصه تاریخ شفاهی تدوین شده است، صبح امروز در حوزه هنری برگزار شد.
کاظم دارابی راوی کتاب در سخنانی اظهار داشت: زمانی که در آلمان دستگیر شدم تا حدود یک سال موقعیت خطرناک و بدی را تجربه کردم تا جایی که نزدیک به 17 کیلو از وزن من کاسته شد. قوه قضائیه، جراید و حاکمان وقت آلمان تمام تلاش خود را کردند که همه کاسه کوزه‌های این ماجرا را بر سر من بشکنند و برایشان مهم نبود که من چه موقعیتی دارم و آیا واقعا این کار را کرده‌ام یا خیر. مهم این بود که یک ایرانی به این امر متهم شده و در واقع هدف مسئولان و نظام ایران بودند.
دارابی ادامه داد: در طول مدت بازجویی و دادگاه همه چیز را به هم چسباندند که بگویند یک متعصب خشک حزب اللهی چماق دار که من باشم، در سازماندهی این اتفاق نقش داشته است. در واقع پیش از صدور حکم، من محکوم شده بودم و به من عناوینی چون سپاهی بودن، اطلاعاتی بودن و عضو حزب الله لبنان بودن، نسبت داده شده بود. همه اپوزیسیون ضد جمهوری اسلامی را به دادگاه من آوردند که بگویند ایران حامی تروریسم است. شاید در ظاهر به هدفشان رسیدند اما اگر کسی می‌خواهد حقیقت را بداند باید این کتاب را بخواند.
وی افزود: مرحوم هاشمی رفسنجانی در مصاحبه‌ای عاملان ماجرای میکونوس را خودسر اعلام کرده بود من می‌گویم که بله شاید آنها نیروهای خودسر عراقی، آلمانی و کرد بودند اما اینها به من ارتباطی نداشت چون هیچ گاه در دادگاه ثابت نشد که من در این عملیات نقش داشتم. دادگاه آلمان برای من 400 صفحه حکم نوشت که در صفحه 107 آن آمده است بعد از انجام تمامی تحقیقات نتوانستیم ثابت کنیم که فلانی برنامه ریزی این اتفاق را برعهده داشته اما شواهد امر به ما می‌گوید که چنین است.
دارابی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: من 5 سال در سلول انفرادی در آلمان زندانی بودم.
کدامیک از روزنامه نگاران و یا مسئولان سازمان حقوق بشر اسلامی ایران به این مسئله اعتراض کردند. الان 10 سال است که از زندان آزاد شده‌ام کدامیک از مسئولان حقوقی و قضایی ایران از من سئوال کردند که چه می‌کنیِ؟ کجایی؟ و چه اتهامی به تو زده شده؟ چرا یک بار سراغ من نیامده‌اند؟ اگر یک آلمانی در ایران زندانی شود با او چه رفتاری از سوی دولتش می‌شود. دختر 30 ساله من که فلج است هنوز در آلمان است و نمی‌توانم او را ببینم و آن وقت مسئولان ما فقط حرف می‌زنند. در همه مسائل حرف می‌زنند. من به زندان رفته‌ام که جمهوری اسلامی محکوم شود. بر اساس شواهد و قرائن باید حداکثر 2 تا 3 سال به زندان می‌رفتم اما برایم 30 سال زندان برایم بریدند و البته حکم اولیه‌ام حبس ابد به علاوه 10 سال بود.
انتهای پیام/