بزرگنمایی:

تبسم مهر - «موسسه واشنگتن برای سیاست خاور نزدیک» در مقاله ای به قلم «دیوید ماکوفسکی» به بررسی چالش‌های سیاسی و قانونی نتانیاهو و تاثیرات آن در آینده سیاسی رژیم صهیونیستی پرداخته است.

خبرگزاری مهر - گروه بین الملل : با توجه به اینکه جایگاه سیاسی نتانیاهو به علت اتهاماتی که به او وارد است در خطر است، وی ممکن است برای حفظ قدرت دست به اقداماتی بزند که با تغییر جایگاه احزاب، به تغییر الگوهای سیاسی در رژیم صهیونیستی بینجامد.
دیوید ماکوفسکی (David Makovsky) مدیر پروژه «روند صلح خاورمیانه» در موسسه واشنگتن برای سیاست خاورنزدیک این موضوع را مورد بررسی قرار داده است که در ادامه ترجمه آن آمده است.
اکنون او با تاکید بر سوابق امنیتی خود بر فرمول تلاش و حقیقت تمرکز دارد - فرمولی که به آنچه اطلاق می‌شود که آزمایش شده است یا در گذشته مورد استفاده قرار گرفته است و با توجه به نتیجه مثبت آن قابل اعتماد است - ولی اتهامات وارده روایت انتخاباتی و استراتژی ائتلاف او را تغییر داده اند.
نخست وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو امیدوار است که پنجمین دوره نخست وزیری را بعد از انتخابات ملی 9 آوریل آغاز کند و آرا نشان می‌دهد که او با داشتن حمایت تقریبا یک چهارم رای دهندگان به روشنی از کاندیداهای دیگر پیشی گرفته است. هرچند این به تنهایی برای برای داشتن بیشترین آرا کافی نیست؛ کاندیدای برنده باید در ادامه موافقت اکثریت، یعنی حداقل 61 نفر از 120 عضو کنست را به دست آورد. نتانیاهو در سایه اتهام احتمالی به فساد است و انتظار می‌رود پس از انتخابات مورد بازخواست قرار بگیرد.
از نظر امور سیاسی، نتانیاهو عادت دارد کمپین انتخاباتی خود را به گونه ای شکل دهد که بر موفقیت‌های که در زمینه امنیتی نسبت به دشمنان اسرائیل به دست آورده است تاکید شود ولی سوالی که در این جا مطرح می‌شود این است که رقبای او چگونه در برابر فشارهای بین المللی در رابطه با مسئله فلسطین ایستادگی خواهند کرد. در تلاش برای برجسته سازی اعتبارات امنیتی خود در دو هفته گذشته او سیاست ابهام در عملیات نظامی اسرائیل علیه ایران در سوریه را نادیده گرفت و از طرف مخالفانش متهم به این شده است که برای بزرگنمایی دستاوردهای سیاسی خود، کشور را در معرض خطر قرار می‌دهد.
چند هفته قبل ژنرال آیزنکوت رئیس ستاد مشترک ارتش صهیونیستی این ادعاها را بی اساس دانست و اظهار داشت: «در تصمیمات من هیچ گاه هیچ مسأله سیاسی وجود نداشته است و تصمیمات من حتی در تصورات نخست وزیر نیز نمی‌باشد». در هر صورت می‌توانیم بگوییم نتانیاهو از امنیت به عنوان برگ برنده استفاده می‌کند و سوال این است که اگر اتهام به فساد در مرکز صحنه قرار بگیرد او چه ترتیبی خواهد داد.
آیا مراجع قانونی او را رسماً متهم خواهند کرد؟
ممکن است موفقیت کمپین نتانیاهو بستگی به آویخای ماندلبلیت وزیر کابینه سابق نتانیاهو و دادستان کل اسرائیل داشته باشد که برای او چه حکمی صادر کند. نتانیاهو در سه مورد، مورد پیگرد قانونی است. یکی از این موارد این است که آیا شرکت مخابراتی بیزک در ازای پوشش خبری در سایت «والا» از محل مالیات‌های به دست آمده مورد نیاز مبلغی را به عنوان رشوه دریافت کرده است یا خیر.
مورد بعد تغییر قانون برای پایین آوردن تیراژ روزنامه «آسرائیل هیوم» - روزنامه رایگانی است که دارای بیشترین مخاطب در این کشور است - و در عوض بالا بردن تیراژ روزنامه «یدیعوت اخرونوت» است که رقیب روزنامه پیشین می‌باشد.
اتهام سوم این مسئله را مورد بررسی قرار می‌دهد که آیا نتانیاهو مبلغی حدود 180،000الی 200،000 دلار را در قالب سیگار و شامپاین از دوستی که در یک ایستگاه تلویزیونی طرفدار منافع اقلیت‌ها است به عنوان رشوه دریافت کرده است یا خیر. (یک مورد چهارم هم وجود دارد که از وزیر جنگ اسرائیل آغاز می‌شود که مقامات موثق هنوز به طور رسمی آن را اعلام نکرده اند و به اتهامات اشاره نکرده اند).
مندلبلیت ممکن است به زودی در مورد یک یا دو مورد از موارد گفته شده وارد عمل شود. به مقامات پلیسی که مسئول جمع آوری اطلاعات بودند در سه مورد اول اتهاماتی وارد است. گذشته از آن همه دادستانهای کل پیشین اسرائیل و اعضای دادگاه عالی در ملاقاتی که در طی هفته‌های اخیر با دادستان کل اسرائیل داشتند اظهار داشتند که مردم حق این را دارند که یافته‌های او را پیش از انتخابات بدانند. همچنین آنها به او پیشنهاد کردند پیش از ماه مارس دادگاه تشکیل شود تا ادعاهای موجود در شرف انتخابات به حداقل برسند. مساله این است که آیا او می‌تواند بزرگترین اتهام - رشوه - یا اتهامات کوچکتر را پیگیری کند یا نه.
این باور که مندلبلیت خود در اتهامات نقش داشته است از آنچه نتانیاهو در تاریخ هفت ژانویه در سخنرانیش بیان داشت ریشه می‌گیرد در این سخنرانی او خواستار برگزاری جلسات تلویزیونی با سه شخص مورد اعتماد پیشین شد که اکنون شاهدانی علیه نتانیاهو محسوب می‌شوند. هرچند مقامات همانطور که انتظار می‌رفت این خواسته را رد کردند تحلیلگران می‌گویند این نشان می‌دهد او چقدر درباره اتهامات وارده نگران است. این سوال که آیا اتهامات به تنهایی خواهند توانست او را از نظر قانونی مجبور به ترک ریاست کند مورد بحث است ولی اثبات این اتهامات و محکومیت مطمئنا باعث برکناری او خواهد شد.
اگر نتانیاهو به این نتیجه برسد که اتهامات پیش از انتخابات اجتناب ناپذیر است او چند گزینه پیش رو خواهد داشت. آیا او تلاش خواهد کرد جریان را با جلوگیری از وارد عمل شدن مندلبلیت تعدیل کند و در مقابل عموم به به هر آنچه مرتکب شده است اعتراف کند؟ یا آنکه به اتهامات پاسخ ندهد و رای دهندگان را مطمئن سازد که او آماده است پس از انتخابات دادگاهی شود.
گزینه دیگر این است که او ادعا کند و بگوید که اتهامات وارد شده توسط مقامات تنها به دلیل دشمنی با اوست - مندلبلیت زمانی وزیر کابینه او بوده است. در سال‌های اخیر نقشه ذهنی حزب لیکود نتانیاهو به شدت با چشم انداز اروپای لیبرال در قرن نوزده که پیشینه آن بوده به دلیل سرکوب هایی که توسط نهادهای قانونی به راه انداخته شد متفاوت است ضمن اینکه این اقدامات خط بطلان محکمی بر پوپولیسم (Populism) کشید. حزب لیکود تعداد کمی خبرنگار را انتخاب کرد و گفت مردم، آینده اسرائیل را تعیین می‌کنند نه رسانه‌ها - پیامی برای آنکه نخست وزیر بتواند سخنان خود را بر رسانه‌ها ارجحیت دهد.
اگر نتانیاهو علی رغم این چالش‌ها در انتخابات پیروز شود ممکن است در پی آن باشد که ائتلاف بعدی خود را بر پایه این تشکیل دهد که چه کسی- اگر در ماه‌های آتی دادگاهی پیش آید- قابل اعتماد خواهد بود و در آن صورت در پی ائتلافی شبیه آنچه اکنون دارد خواهد بود که در آن راست گراها و ارتدوکس‌های افراطی را بیشتر به خاطر آنکه حداکثر بودنش در پارلمان حفظ شود به کار خواهد گرفت تا اینکه بخواهد نظر حزب‌های رقیب خود را جلب کند.
نتانیاهو به تازگی گفته است برخی شرکای سیاسی او در حال از دست دادن حمایت مردم هستند. دست کم سه حزب موجود در ائتلاف او نزدیک به 3.25 درصد از آرا خود را از دست داده اند، نزدیک به حداقل رایی که برای ورود به پارلمان لازم است. یکی از آنها حزب «شاس» است که یک حزب ارتدوکس افراطی سفاردی و ستون بیشتر دولت‌ها بوده است. هرچند رهبر پرنفوذ خاخامی حزب چند سال پیش از دنیا رفت. گذشته از آن برخی رای دهندگان طرفدار حزب ارتدوکس افراطی نیستند و به سادگی ممکن است به حزب‌های دیگر گرایش پیدا کنند. با توجه به این خطرها، نتانیاهو ممکن است از پیوند تکنیکی بین «شاس» و حزب مشابه آن «آگودات اسرائیل» استفاده کند که به اعضای حزب «شاس» اجازه می‌دهد حتی اگر پیوند به وجود آمده تخریب شود به کنست بعدی راه پیدا کند.
همچنین حزب «خانه یهودی» نیز در خطر است، یک حزب طرفدار استقلال که از رهبران اصلی خود فاصله گرفته است. وزیر علوم «نفتالی بنت» و «آیلت شاکد» در تلاش هستند تا خود را از هسته سنتی حزب که مورد تحسین حزب ملی دینی (مفدال) است جدا کنند. این دو رهبر خود را «راست جدید» ( New Right) نامیدند. «بنت» امیدوار است این تغییر گرایش به سکوی مخالف باعث شود بتواند پست نتانیاهو را به دست آورد.
حزب سومی که در خطر است حزب «اسرائیل خانه ما» است که توسط وزیر جنگ پیشین «آویگدور لیبرمن» رهبری می‌شود. او این حزب را پس از گذشت زمان نسبتا کوتاهی از موج عظیم مهاجرت یهودی‌ها از اتحاد جماهیر شوروی سابق بنیان گذاشت ولی جایگاه این مهاجران اکنون آنقدر محکم نیست که نسل بعدی که به سن رای رسیده اند خود را متعلق به زندگی اسرائیلی بدانند.
ایده آل نتانیاهو این است که طرفداران حزب‌های رقیب را مانند «بنت لیبرمن» به سمت خود جذب کند. هرچند این ممکن نباشد، او ترجیح می‌دهد احزاب قابل اعتماد قدرت خود را حفظ کنند و رای دهندگان را در جناح راست نگه دارند - در غیر این صورت احزابی مانند «خانه یهودی» ممکن است آنقدر ضعیف شوند که نتوانند حداقل رای لازم را کسب کنند.
نتیجه
همانند کمپین‌های انتخاباتی گذشته این تهدیدهای امنیتی است که باعث جذب آرا برای نتانیاهو می‌شود. هرچند اتهامات اخیر می‌توانند به شدت الگوهای موجود را پس از روز انتخابات تغییر دهند و نتانیاهو را وادار کنند در زمان چالش‌های قانونی غیر معمول او و متحدانش بهترین فرمول هایی را در نظر بگیرد که حیات سیاسی او را حفظ می‌کنند.