به گزارش *تبسم مهر*، در بازی برگشت هم به‌شدت از سوی هواداران میزبان تحت‌فشار بود تا اینکه تیمش در دقایق پایانی باخت یک بر صفر را به برد 2 بر یک تبدیل کرد و بلافاصله مورینیو ژستی به هواداران یوونتوس نشان داد که انگار از آنها می‌خواهد چیزهایی را که گفته بودند تکرار کنند؛ انگار آنها را نشنیده است. همین دوباره جنجال‌هایی را آفرید. پل اسکولز که مفسر شبکه BT Sport بود از این حرکت ابراز تأسف کرد و گفت: «داشتن کمی کلاس لازمه کاری است که انجام می‌دهید. من فکر نمی‌کنم حرکتی که مورینیو انجام داد، حرکت درستی بوده باشد؛ به جای این کارها بهتر است بروی هواداران حریف را تشویق کنی و با سرمربی حریف دست بدهی.

واقعا دلیلی نداشت کاری شبیه آنچه مورینیو انجام داد را انجام بدهی، اما شخصیت او همین است دیگر.» خود مورینیو درباره این رفتار توضیح داد: «هواداران یوونتوس 90دقیقه به من توهین کردند. من اینجا برای انجام کارم آمده بودم، نه کار دیگری. من در پایان بازی کسی را نرنجاندم و تنها آن حرکت را انجام دادم چون می‌خواستم صدای هواداران یوونتوس را بیشتر بشنوم. شاید نباید آن حرکت را می‌کردم، با توجه به اینکه مربی خونسردی هستم شاید نباید دست به چنین کاری می‌زدم اما آنها به خانواده من ازجمله خانواده اینتر من توهین کردند و به همین‌خاطر چنین واکنشی از خودم نشان دادم.» بونوچی، مدافع یووه نخستین کسی بود که به او اعتراض کرد. مورینیو مشکلی با منفور بودن ندارد. او وقتی در اینتر بود بعد از حذف بارسا در نوکمپ انگشتانش را به سمت آسمان برد و والدس، دروازه‌بان وقت بارسلونا این حرکت را توهین به بارسا تلقی کرد و با او درگیر شد.

مورینیو که انگار مثل رونالدو و کی‌روش از منفور بودن نزد تیم‌های دیگر لذت می‌برد در دوران حضورش در رئال مادرید هم انگشتش را به چشم تیتو فرو کرد؛ دستیار گواردیولا در آن زمان که بعدها سرمربی همین تیم شد و مدتی بعد به‌دلیل سرطان از دنیا رفت. مورینیو کینه بارسایی را به جان خریده که زمانی در آن به‌عنوان مترجم بابی رابسون کبیر فعالیت می‌کرد و نزدیک بود پیش از گواردیولا سرمربی همان تیم شود. او حدود یک سال قبل به‌طور سربسته درباره شانس خود برای هدایت بارسلونا گفته و اعلام کرده بود: «شاید روزی واقعیت را درباره این قضیه گفتم. معمولا ترجیح می‌دهم از این دست اتفاقاتی که در دورانم رخ می‌دهد، پیش خودم بماند اما شاید روزی، زمانی که پیر، پیر و پیر شدم، واقعیت را گفتم. شاید.» حالا اصل موضوع توسط رسانه‌های انگلیسی لو رفته و معلوم شده واقعا او از بارسلونا برای سرمربیگری پیشنهاد داشته و واقعا هم پیشنهاد داشته است. او تقریبا اندکی پیش از گواردیولا که بهترین مربی تاریخ بارسلوناست سرمربی بارسا شده بود اما اتفاقاتی رخ داد که جلوی این انتقال گرفته شود. زمانی که رایکارد داشت اخراج می‌شد، آقای خاص با سران رده بالای بارسلونا مذاکره کرد و حتی به او پاورپوینتی نشان داده شد که قرار است مورینیو چه اختیاراتی آن‌جا داشته باشد. مورینیو از چلسی اخراج شده بود و داشت پیشنهادهایش را بررسی می‌کرد.

بارسلونا کمی مردد بود تا اینکه یوهان کرویف، اسطوره باشگاه و مردی که به‌عنوان بازیکن و مربی دو مقطع افسانه‌ای را برای این تیم رقم زده بود دخالت کرد و مانع ادامه مذاکرات شد. کرویف پیشنهاد کرده بود که گواردیولا سرمربی شود. پپ گواردیولا تا پیش از آن هرگز در تیم مهمی مربیگری نکرده بود و آن موقع سرمربی تیم بارسلوناB بود. لاپورتا، رئیس بارسلونا از سال2003تا 2010در مستند «توپ را بگیر و پاس بده» فاش کرده که مورینیو خواسته هیأت‌مدیره بود. مارک اینلیا، نایب‌رئیس باشگاه که مسئول مذاکره با مورینیو بود درباره او گفته بود که مورینیو یک مربی برنده و یک برند است و باشگاه به نتایج خوب در کوتاه‌ترین زمان نیاز دارد. ژاوی هم معتقد بود که سبک مورینیو به فلسفه بارسا نمی‌خورد. کرویف به لاپورتا گفته بود: «کسی که شما نیاز دارید الان مشغول کار با جوانان است. تنها کاری که باید بکنید این است که شغل او را به تیم اصلی ارتقا دهید.» پپ در نخستین مذاکره به باشگاه گفت: «اگر مرا سرمربی کنید، همه جام‌ها را برای‌تان می‌برم» و برد.

منبع: همشهری ورزشی