بزرگنمایی:

تبسم مهر - ندا پنجه باشی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: اصالتاً نیشابوری هستم. برخی سال‌ها هفته‌ای سه روز برای تمرین از نیشابور به مشهد می‌آمدم. لیسانس حقوق دارم، زمانی که در سبزوار دانشجو بودم نیز هفته‌ای سه بار ازآن‌جا به مشهد می‌آمدم و شرایطم واقعاً سخت بود. گاهی اوقات فشار به قدری زیاد می‌شد که کم می‌آوردم و حتی تصمیم گرفتم ورزش را کنار بگذارم اما حمایت و انگیزه‌های پدر و مادرم باعث می‌شد که به راهم ادامه بدهم.
وی در خصوص رویکرد جامعه نسبت به ورزش معلولان تصریح کرد: قبل از این‌که بخواهم وارد ورزش شوم نگاه، رفتار و برخورد مردم برایم به شدت مهم بود اما از وقتی وارد ورزش شدم، متوجه شدم نسبت به سایر مردم هیچ کمبودی ندارم و نگاه مردم دیگر برایم مهم نیست. خدا را شکر می‌کنم که با وجود معلولیت می‌توانم خودم تمام کارهایم را انجام بدهم و زندگی روزمره‌ام را داشته باشم. پیش از شروع ورزش تا این اندازه اعتماد به نفس و شور و هیجان نداشتم اما از زمانی که ورزش را شروع کردم انگیزه‌ام نسبت به همه مسائل بیشتر شد و خواسته‌ها و توقعم از خودم بالا رفت و نسبت به دیگران هیچ کمبودی احساس نمی‌کنم.
بازیکن تیم ملی والیبال نشسته بانوان در خصوص بهترین مربی دوران ورزشی خود بیان کرد: اولین مربی من، صدیقی بود که در شهرستان با او کار می‌کردم. تمام مربیانم به یک اندازه برای من تلاش کردند و نمی‌توانم عنوان بهترین را به یک نفر نسبت دهم. جانداری، سلیمانی، رضایی و دهنوی که اولین مربی من در مشهد بودند، همه در این موفقیت من سهم بزرگی داشتند.
پنجه باشی عنوان کرد: اولین مدال من به مسابقات آسیا اقیانوسیه در چین برمی‌گردد که موفق به کسب مدال برنز شدیم. در مسابقات برون مرزی 2 مدال کسب کرده‌ام که یکی برنزآسیا اقیانوسیه‌ی چین و یکی هم مدال نقره جاکارتا است اما در مسابقات داخلی 4 مدال به دست آورده‌ام.
وی در خصوص شرایط بازیکنان در مسیر رسیدن به سکوی دوم آسیایی جاکارتا گفت: همه چیز عالی بود و مشکل خاصی وجود نداشت. همه در حد توان از ما حمایت کردند و همه چیز فراهم بود، مخصوصاً حمایت فدراسیون جانبازان و معلولین بسیار خوب بود. اعزام به مسابقات جهانی هلند پیش از بازی‌های آسیایی جاکارتا باعث شد بچه‌ها پیشرفت زیادی کنند و آماده‌تر شوند. حضور در مسابقات هلند، حکم یک اردو را برای ما داشت و بسیار خوب بود.
بازیکن تیم ملی والیبال نشسته بانوان ادامه داد: دوره اولی بود که در مسابقات پارآسیایی شرکت می‌کردم. تجربه زیادی کسب کردم و همه چیز عالی بود. رقیبان بسیار قدرتمند بودند، اندونزی با وجود اینکه سال اولی بود که در این رقابت‌ها شرکت می‌کرد ما را به چالش کشید، برخی مواقع کم می‌آوردیم اما واقعاً توانستیم با پشتکار بچه‌ها آن‌ها را شکست دهیم. در کل مسابقات جاکارتا بسیار خوب بود.
پنجه باشی گفت: رقبای اصلی و دیرینه ما چین و ژاپن هستند. نسبت به اندونزی چنین تصوری نداشتیم زیرا اولین دوره‌‎ای بود که در این مسابقات شرکت می‌کرد. می‌توان گفت اندونزی در چهار سال آینده به یکی از رقبای اصلی ایران تبدیل خواهد شد. کسب مقام دوم را پیش بینی کرده بودیم، اما باز هم احتیاج به تلاش داشتیم تا بتوانیم ژاپن را شکست دهیم.
پنجه باشی در خصوص وضعیت زیر ساخت‌های استان برای قهرمانان عنوان کرد: با وجود هادی رضایی در شهر مشهد، خدا را شکر همه چیز خوب است.
بازیکن تیم ملی والیبال نشسته اظهار کرد: تاثیر گذارترین فرد در زندگی من پدرم و بعد از ایشان همسرم هستند. اگر همسرم حمایتش از من را ادامه دهد، ورزش را تا روی سکوی پارالمپیک ادامه خواهم داد.
پنجه باشی گفت: بهترین خاطره ورزشی من مسابقات پاراآسیایی جاکارتا بود که اولین و بهترین تجربه‌ام بود.
وی تصریح کرد: چهار سال است که ازدواج کرده‌ام و دو سال است که خانه دار هستم. باتوجه به این‌که متاهل هستم شرایطم با دیگران تفاوت دارد زیرا باید زندگی شخصی و ورزشی را درکنار هم داشته باشم. نبود وسیله نقلیه‌ای که بخواهم از آن استفاده کنم یا نداشتن خانه شخصی مشکلات من هستند و به همین دلیل دغدغه آن‌ها را دارم، ان‌شاء‌الله که در آینده برطرف شود.
انتهای پیام