بزرگنمایی:

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهشی  تبسم مهر ، تدارک حذف فیزیکی سرکرده یک گروه تروریستی از سوی ایران در دانمارک تازه ترین ادعایی است که علیه تهران مطرح شده و دست افزاری برای پیشبرد سیاست های ضدایرانی قرار گرفته است.
چند روز مانده به موعد تحریم های «دونالد ترامپ» که قرار بود تا میانه آبان ماه صادرات نفتی و مبادلات مالی ایران را متوقف سازد، مقامات کپنهاگ مدعی شدند یک نهاد اطلاعاتی ایرانی از طریق یک نروژی ایرانی تبار تلاش کرده تا اواخر مهرماه سرشاخه گروه تروریستی الاحوازیه را در دانمارک از میان بردارد.
بلافاصله پس از این رخداد، رسانه های صهیونیستی افتخار این کشف اطلاعاتی را از آن خود دانستند و «مایک پمپئو» وزیر امور خارجه آمریکا به این خاطر به دانمارکی ها تبریک گفت.
همزمانی این رخداد با اعلان تبرئه «اسدالله اسدی» دیپلمات ایرانی در آلمان که با اتهامات سیا و موساد چند ماهی را در بازداشت به سر می برد، یادآور جریان سازی مشابهی شد که چند ماه پیش و همزمان با سفر «حسن روحانی» به اتریش و سوئیس صورت گرفت.
میانه های تیرماه بود که نخستین سفر روحانی به اروپا پس از خروج آمریکا از برجام، به عنوان نشانه ناکامی ترامپ در انزوای دیپلماتیک تهران به شکلی ویژه مورد توجه قرار گرفت. این سفر در اوج حمایت های سیاسی جامعه بین المللی از برجام و محکومیت پیمان شکنی ترامپ، با دسیسه ای دیپلماتیک با صحنه گردانی آمریکایی ها مواجه شد.
در آستانه سفر اروپایی رئیس جمهوری، دادستان بلژیک از دستگیری زوجی ایرانی به اتهام تلاش برای بمب گذاری در نشست سالانه گروهک تروریستی مجاهدین خلق در پاریس خبر داد و اسدی دیپلمات ایرانی مامور در وین از سوی پلیس آلمان دستگیر شد. 
چند روز بعد و همزمان با نشست اعضای برجام در وین، دستگاه اطلاعاتی هلند اعلام کرد دو تن از کارکنان سفارت ایران را اخراج کرده است؛ اقدامی که بدون بیان دلیل صورت گرفت و سخنگوی وزارت امور خارجه در آن را «غیرسازنده» و «غیردوستانه» خواند.
این رخدادها در آن مقطع زمانی از این نظر با توطئه اخیر همسانی می یابد که اکنون هم آمریکا با شکستی فاحش در اعمال فشار بر ایران مواجه شده است. فرارسیدن 13 آبان امسال برای واشنگتن بیش از تهران نگران کننده است زیرا دولت ترامپ برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران از همه ابزارهای خود استفاده کرده و این در حالی است که در روزهای گذشته مجبور شده با معافیت شرکایی چون هند و کره جنوبی برای خرید نفت ایران موافقت کند. 
پیش از این هم کشورهایی چون ترکیه و چین به عنوان واردکنندگان بزرگ انرژی از ایران اعلام کرده اند از تحریم نفتی آمریکا تبعیت نمی کنند.
از سوی دیگر مکانیزم مالی اروپا برای همکاری با ایران موسوم به SPV هم در آستانه راه اندازی قرار دارد و توافقات نهایی با کشورهایی چون هند برای تبادلات تجاری با روپیه صورت گرفته است. این در حالی است که آمریکایی ها هنوز نتوانسته اند اقدامی موثر برای بستن درهای جامعه جهانی ارتباطات مالی بین بانکی یا همان سوئیفت بر پایه دلار، به روی ایران انجام دهند.
شباهت دوم دسیسه های دیپلماتیک و اطلاعاتی آمریکا و صهیونیست ها در هر دو مقطع این است که هرگز شواهد و مستنداتی برای اتهامات مطروحه انتشار نیافت و در حد ادعا باقی ماند.
با این حال، وزیر امور خارجه دانمارک از همتایان اروپایی خود خواسته است تا تحریم های تازه ای را علیه جمهوری اسلامی ایران وضع کنند؛ درخواستی که با توجه به حمایت عمومی اتحادیه از توافق هسته ای به نظر نمی رسد تلاش های چند ماهه اروپایی ها برای حفظ برجام را متاثر سازد.
نکته ای که در این پیوند برخی ناظران به آن اشاره داشته اند اعلام حمایت های جسته و گریخته ای است که از حق دانمارک برای جلوگیری انجام اقدامات تروریستی در خاک این کشور صورت گرفته از جمله مواضع اخیر «ترزا می» نخست وزیر انگلیس که در دیدار با «لارس راسموسن» نخست وزیر دانمارک در نشست سران کشورهای شمال اروپا ابراز شد و تا حدی مشابه اظهارات پمپئو در ارتباط با ادعای دانمارکی ها بود.
از این منظر، طرح ادعاهایی اینچنین، تذکرات حقوق بشری، اعلان نگرانی های اروپایی از سیاست های منطقه ای تهران و ... را می توان در چارچوب ایجاد تعادل در میانه کشاکش های تهران و واشنگتن مورد توجه قرار داد. به عبارتی اروپا به موازات حمایت سیاسی از برجام و اقدامات عملی علیه تحریم های آمریکایی راهی را هم برای همکاری و نشان دادن همراهی با شریک فراآتلانتیکی خود بازگذاشته تا تقابلی نسبی و محدود به برجام را با آمریکا به تصویر درآورد. به همین خاطر می توان اینچنین تعبیر کرد که دستپخت دانمارکی آمریکا و صهیونیست ها برای آن ها شیرینی چندانی نخواهد داشت.