توسط محققان دانشگاه مریلند؛
بازسازی بافت غضروفی مفاصل با داربستهای زیستی
علمی و دانشگاهی
بزرگنمایی:
تبسم مهر - محققان داربستهای زیستی پوشیده شده با «اگریکان» را به منظور بهبود بازسازی بافت غضروفی مفاصل تولید کرده اند.
تبسم مهر - محققان داربستهای زیستی پوشیده شده با «اگریکان» را به منظور بهبود بازسازی بافت غضروفی مفاصل تولید کرده اند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول بنیادی، محققان دانشگاه مریلند دریافتند که ترکیب ایمپلنت و رویکرد ریز شکستی میتواند تا 10 برابر موثرتر از ریز شکستگی به تنهایی باشد. ریز شکستگی به تنهایی در حال حاضر یک درمان استاندارد برای مشکلات ارتوپدی محسوب میشود.
با افزایش جمعیت مسن دنیا، موارد ابتلا به دردهای مفصلی نیز افزایش یافته است و این دردها معمولا ناشی از آسیب غضروف مفصلی بوده است.
در حال حاضر به دلیل این که این غضروفهای مفصلی قادر به بازسازی و ترمیم نیستند و ایمپلنتهای مورد استفاده نیز به خوبی با بافت غضروف طبیعی و از پیش موجود یکپارچه نمیشوند، درمان این آسیب دیدگیهای مفصلی بسیار مشکل است.
یک رویکرد متداول در احیای غضروف استفاده از رویکردی موسوم به ریز شکست(microfracture) است که طی آن غضروف آسیب دیده برداشته باشد و سوراخهای کوچکی در استخوان و در جایگاه هایی که غضروف شان برداشته شده است ایجاد میشود. این سوراخهای کوچک رشد غضروف جدید را بوسیله شروع آزاد سازی سلولهای بنیادی مزانشیمی موجود در استخوان تحریک میکند.
با این حال این روش به تنهایی منجر به تولید بافتهای ضعیفی میشود که قابلیت و کیفیت غضروف طبیعی را ندارند، زیرا سلولهای بنیادی مزانشیمی نمیتوانند به راحتی به جایگاه آسیب بچسبند.
در مطالعه ای که در دانشگاه مریلند صورت گرفته است محققین سعی کرده اند کیفیت بافت بازسازی شده طی رویکرد ریز شکست را بوسیله تکوین داربست پرینت شده سه بعدی افزایش دهند. در این راستا آنها یک داربست پرینت شده را تولدی کرد و سطح آن را با پوشاندن با اگریکان دارای عملکرد کردند تا جایگاههای اتصال مناسبی را برای سلولهای آزادسازی شده از ریز شکستگیها فراهم کنند.
تست این داربست در مدلهای خرگوشی آسیب غضروفی نشان داد که داربست، سلولهای بنیادی مزانشیمی و فاکتورهای رشد را به جایگاههای آسیب راهنمایی میکند و بازسازی غضروفی را تقویت میکند.
نتایج این مطالعه نشان داد که داربستهای پرینت شده سه بعدی با پوشش اگریکان، بازسازی غضروفی را در مقایسه با استفاده از رویکرد ریز شکست به تنهایی تا 10 برابر افزایش میدهد. اگریکان چسبندگی سلولها به داربست را افزایش میدهد.
این داربست با یک رویکرد ریز شکست(microfracture) متداول ترکیب شده و روی خرگوشها تست شده است.