مجلسی فارغ از کیفیت نمایندگان در راس امور است
سیاسی
بزرگنمایی:
تبسم مهر - فارغ از کیفیت نمایندگان، مجلس همواره در راس امور است؛ زیرا اختیارات ویژه این نهاد که در قانون اساسی بیان شده، ثابت است.
تبسم مهر - فارغ از کیفیت نمایندگان، مجلس همواره در راس امور است؛ زیرا اختیارات ویژه این نهاد که در قانون اساسی بیان شده، ثابت است.
گروه پارلمانی تبسم مهر، مجلس در راس امور است، جمله‌ای که معمولا از قول حضرت امام خمینی (ره) شنیده‌ایم. اما جمله بعدی که به نوعی در توضیح گزاره اول بیان شده است معمولا سانسور می‌شود. این سانسور حتی در مجلس شورای اسلامی به چشم می‌خورد. بگونه‌ای که در راس امور بودن مجلس با استفاده از تابلوهای متعدد و رنگارنگ به مخاطب القا می‌شود، اما جمله بعد که مسئولیت‌آور است؛ در هیچیک از تابلوها دیده نمی‌شود. امام خمینی (ره) بلافاصله پس از جمله اول می‌فرمایند: «مجلس خوب همه چیز را خوب می‌کند و مجلس بد همه چیز را بد می‌کند.»
** ریشه مشکلات در کیفیت مجلس است
این یعنی اگر امروز وضعیت اقتصادی کشور مناسب نیست، اگر بخش بزرگی از مردم توان خرید خانه و ازدواج ندارند، اگر آمار بی‌کاری بالاست، اگر در سیاست خارجی با مشکلاتی مواجه هستیم، اگر مشکلات فرهنگی و اجتماعی گریبانگیر کشور است، همه و همه ریشه در مجلس شورای اسلامی دارد.
** مجلس در 37 اصل قانون اساسی
با مراجعه به قانون اساسی، درمی‌یابیم که 37 اصل قانون اساسی به موضوع قوه مقننه پرداخته است، قانون اساسی در اصول متعددی اختیارات ویژه‌ای به مجلس و نمایندگان اعطا کرده است که منشاء قدرت عظیم این نهاد و نمایندگان است.
طبق اصل هفتادویکم، مجلس شورای اسلامی در عموم مسائل در حدود مقرر در قانون اساسی می تواند قانون وضع کند. طبق اصل هفتادوچهارم، با امضای تنها 15 نماینده طرح‌های قانونی در مجلس مطرح می‌شود. اصل هفتادوششم، حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را به مجلس می‌دهد. طبق اصل هفتادوهفتم همه عهدنامهها، مقاوله نامه‌ها، قراردادها و مؤافقت نامههای بینالمللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسند و سپس اجرا شوند. این بدان معناست که فارغ از موافقت‌ها و مخالفت‌ها، اگر مجلس نمی‌خواست، حتی برجام که مهمترین موضوع مورد بحث در دولت‌های یازدهم ودوازدهم است، قابلیت اجرایی شدن نمی‌یافت.
طبق اصل هفتادوهفتم همه عهدنامهها، مقاوله نامه‌ها، قراردادها و مؤافقت نامههای بینالمللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسند و سپس اجرا شوند. این بدان معناست که فارغ از موافقت‌ها و مخالفت‌ها، اگر مجلس نمی‌خواست، حتی برجام که مهمترین موضوع مورد بحث در دولت‌های یازدهم ودوازدهم است، قابلیت اجرایی شدن نمی‌یافت
