بزرگنمایی:

پیمان ترحمی داروساز در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت تبسم مهر در خصوص وضعیت صنایع داروسازی اظهار داشت: فشار کمبود نقدینگی و نوسانات نرخ ارز آنچنان زیاد است که تمرکز مدیران شرکت ها به جای اینکه بر ماموریت اصلی صنعت یعنی تولید داروی باکیفیت باشد، بر رفع و رجوع مباحث مالی، تامین پول و انتقال آن به خارج کشور یا انتقال به داخل کشور شده و این مسئله به یکی از مهمترین دغدغه های مدیران شرکت ها تبدیل شده است.

وی ادامه داد: صادرات دارو، می تواند هم برای کشور ارزآوری داشته باشد و هم انگیزه رشد، توسعه و سرمایه گذاری در حوزه داروسازی باشد ولی متاسفانه دولت ها فراموش کرده اند که صادرات، ساز و کار مناسب خود را نیاز دارد و نیازمند الزامات و زیرساخت هایی است که تامین کردن آن ها هزینه بر است و عطش نقدینگی، فرصت تمرکز کردن شرکت ها را ربوده است.

ترحمی تاکید کرد: سهم گیری از بازار کشورهای دیگر، علاوه بر اینکه نیاز به دانش و مهارت دارد، به اعتبار برند ملی کشورمان نیز باز می گردد و متاسفانه بدقولی هایی که از سوی شرکت های ایرانی در بازارهای خارجی صورت گرفته، لطمه زیادی به چهره بیرونی شرکت های ایرانی وارد کرده است تا جایی که وضعیت را به سمتی سوق داده که خارجی ها توقع دارند داروی ایرانی را ارزان خریداری کنند.

مدیرعامل داروسازی خوارزمی با اشاره به عوارض خروج ناگهانی شرکت های ایرانی از بازارهای سایر کشورها تصریح کرد: صادرات دارو، یک فرایند مستمر، زمان بر و زنجیره ای است و خروج از بازارهای کشورهای دیگر، می تواند شرایطی را ایجاد کند که بازگشت به آن بازارها را بسیار پرهزینه کند.

ترحمی تاکید کرد: عواملی متعددی سبب شده که مشتریان خارجی داروهای ایرانی توقع داشته باشند که داروی ایرانی را ارزان خریداری کنند، از جمله بدقولی های تامین کنندگان داخلی، خروج های ناگهانی از بازار کشورهای خارجی، عدم تسلط ایرانی ها به مباحث بازاریابی بین المللی، فراهم نبودن مستندات کافی و مورد قبول مراکز جهانی، ریسک تجارت با ایران و دشواری های انتقال پول، نوسانات نرخ ارز و سایر دلایل دیگر که منجر به رفتارهای چندگانه از سوی تامین کنندگان داخلی شده و در نهایت فضای بازار را به سمتی پیش برده که خارجی ها حاضرند داروی هم تراز با کیفیت داروی ایرانی را گران تر تهیه کنند ولی خودشان را معطل پیچیدگی های کار با ایرانی ها نکنند، مگر اینکه داروی ایرانی را به صورت چشم گیر، ارزان تر خریداری کنند.

به گفته ترحمی، دولت و سازمان های بیمه گر که بزرگترین مشتریان صنعت داروسازی کشور هستند، باید برای پرداخت بدهی های خود برنامه منظم داشته باشند تا به دنبال آن، شرکت های داروسازی بتوانند نسبت به تامین نقدینگی خود، ریل گذاری پایدار کنند و وضعیت داخلی خود را به روز رسانی و بازآفرینی کنند.

وی در پایان با اشاره به اختصاص یافتن 500 میلیون یورو به حوزه دارو و تجهیزات پزشکی افزود: متاسفانه دولت و سازمان های بیمه گر، مشتریان خوش قولی برای صنایع داروسازی نبوده و نیستند و این موضوع، تبعات ناگواری را برای صنعت داروسازی کشور به دنبال داشته است و اینکه در حال حاضر قرار شده که 500 میلیون یورو به این موضوع اختصاص پیدا کند، منوط به آن است که آیا در زمان مناسب و مسیر مناسب صورت بگیرد یا نه.