بزرگنمایی:
اگرچه در دنیا موزه‌های بسیاری وجود دارد که اولین رکن شان مشاهده و بررسی اشیا و محتویات آنهاست اما آلمانی‌ها این قاعده را به هم زده اند و موزه‌ای ایجاد کردند که دیدنی نیست.
به گزارش خبرنگارتبسم مهر، اولین بار در فرانکفورت آلمان موزه‌ای ایجاد شد که چیزی برای دیدن نداشت، نام این موزه «دیالوگ در تاریکی» بوده و هست. این موزه یکی از عجیب‌ترین و متفاوت‌ترین موزه‌های جهان است و با بازدید از آن می‌توانید دنیایی ناشناخته را تجربه کنید. در موزه دیالوگ فرصتی برای بازدیدکننده فراهم می‌شود که برای چند ساعت مانند افراد نابینا زندگی کند، احساس آنها را درک کرده، همانند آنها غذا بخورد، مثل آنها راه برود و دنیا را از نگاه نابینایان ببیند!
در واقع در موزه دیالوگ آلمان برخلاف تمامی موزه‌های جهان، هیچ چیز برای دیدن وجود ندارد! اما دنیایی برای شنیدن، احساس کردن، بوییدن و مزه کردن وجود دارد که تجربه آن، شما را با دنیای جدید و سرشار از معانی ویژه آشنا می‌کند! هدف اصلی ایجاد این موزه تغییر نگرش عموم مردم درباره ناتوانی و افزایش تحمل آنها در برخورد با «انسان‌های متفاوت» و ایجاد اشتغال برای افراد نابینا و یا کم بینا در سراسر جهان است.
شکل گیری اولین موزه دیالوگ
مفهوم گفتگو در تاریکی توسط دکتر آندریاس هاینکه در سال 1988 پایه گذاری شد. آندریاس که فارغ التحصیل فلسفه بود، کار خود را در یک ایستگاه رادیویی در زادگاهش «بادن آلمان» آغاز کرد. روزی از وی خواسته شد به جوانی که بینایی خود را در اثر تصادف رانندگی از دست داده بود، روزنامه نگاری را آموزش دهد. آندریاس هیچ ایده‌ای در مورد معلولیت نداشت و نمی‌توانست تصور کند که زندگی بدون بینایی چگونه می‌تواند باشد. اما برخورد با روزنامه نگار نابینا زندگی او را تغییر داد. این همکار نابینا، مردی بسیار خوش بین و سرشار از حس شوخ طبعی بود که با شرایط خود کاملاً کنار آمده بود. آندریاس فهمید که نابینا بودن پتانسیل‌هایی دارد که هرگز در موردش فکر نکرده بود.
در آن زمان آندریاس شاهد بود که افراد نابینا از فرصت دسترسی برابر به آموزش و پرورش و بازار کار محرومند. او تصمیم گرفت کار خود را در زمینه معلولیت ادامه دهد، تصمیم گرفت رویدادی با این مضمون ایجاد کند: چرا چراغ‌ها را خاموش نکنیم و افراد نابینا و بینا را به ملاقات در یک اتاق تاریک دعوت نکنیم؟ آندریاس شروع به آزمایش با طناب و صداها در تاریکی کرد و اولین نمایشگاه با موضوع " گفتگو در تاریکی" را در سال 1989 افتتاح کرد.
در آن زمان بود که آندریاس به عنوان کارآفرین اجتماعی شناخته شد و زندگی خود را وقف تبلیغ مفهوم ایده خود کرد. این ایده به طور پیوسته در حال رشد بود و موضوعات جدیدی مانند شام در تاریکی (1993) و کارگاه‌های شغلی در تاریکی (1994) به آن اضافه شدند.
امروزه این موزه‌ها در قالب یک شبکه بین المللی فعالیت می‌کنند. تاکنون 21 موزه به صورت دائمی در کشورهایی مانند ژاپن، استرالیا، مصر، مکزیک، برزیل و … دایر شده اند و برخی دیگر به صورت نمایشگاه تنها برای چند روز برپا بوده اند. تاکنون بیش از 9 میلیون بازدید کننده، «گفتگو در تاریکی» را تجربه کرده اند و هزاران راهنمای نابینا از طریق این نمایشگاه‌ها و کارگاه‌های آموزشی مشغول به کار شده اند.
چگونه موزه را ببینیم؟!
در بدو ورود به موزه دیالوگ شما باید همه وسایل شخصیتان مثل تلفن همراه، ساعت و هر آنچه که تولید نور می‌کند را در کمدی قرار دهید. سپس یک راهنمای نابینا نزد شما می‌آید و توضیحات مختصری از آنچه که قرار است برایتان در موزه دیالوگ اتفاق بیفتد را ارائه می‌کند و چگونگی استفاده از عصای مخصوص نابینایان را نیز یادتان می‌دهد. بعد از تمام شدن توضیحات او، همه جا تاریک می‌شود! تاریکی مطلقی که در آن نمی‌توان هیچ چیزی را حتی با وضوح کم دید!
احتمالاً بعد از این تاریکی برای دقایقی سعی خواهید کرد که چشمانتان به این تاریکی عادت کند و بالاخره جایی را ببینید! اما بهتر است که خودتان را اذیت نکنید، چرا که همه جا در تاریکی مطلق فرو رفته است و امکان دیدن برای شما وجود ندارد. پس انرژی خودتان را هدر ندهید و به جای آن تمرکزتان را روی استفاده درست از عصای سفیدتان بگذارید. برای بازدید از موزه دیالوگ باید به صدای راهنمای خود گوش دهید و با دنبال کردن صدای او راهتان را پیدا کنید. در نهایت به 4 اتاق مختلف هدایت می‌شوید که هر کدامشان ویژگی‌های خاصی دارند.
در این اتاق‌ها می‌توانید مسائلی را درک کنید که دیدنی نیستند و فقط قابل حس کردن هستند! مثلاً در یکی از اتاق‌ها به یک موسیقی خاص گوش دهید! در اتاقی دیگر که پر از صدای ماشین‌ها و خیابان است باید یاد بگیرید که چگونه مثل نابینایان در تاریکی مطلق از خیابان‌های شلوغ عبور کنید و چگونه بفهمید که چراغ راهنما برای عابر پیاده سبز است یا قرمز!
تجربه‌های دیگر در موزه دیالوگ
در اتاق‌های این موزه رایحه، صدا، باد، دما و بافت تنها چیزهایی هستند که احساس می‌شوند و تنها با کمک آنها می‌توانید درک واقعی از فضای موزه داشته باشید. همچنین می‌توانید در یک رستوران تاریک غذایتان را میل کنید! در این رستوران باید به عطر و مزه غذاها اعتماد کنید و غذایی را که در حال خوردن آن هستید، شناسایی کنید!
در آخر هم می‌توانید در اتاق بازی موزه دیالوگ با دوستانتان بازی‌های جذابی را انجام دهید و معماهای خاص طراحی شده را بدون استفاده از حس بینایی حل کنید! احتمالاً بعد از بازدید از موزه دیالوگ آلمان و تجربه این دنیای ناشناخته، طرز تفکر جدیدی پیدا خواهید کرد و نحوه نگرشتان به دنیا دستخوش تغییرات بسیار زیادی خواهد شد!
چرا خاص و جذاب است؟
موزه دیالوگ شما را از دایره راحت و امن تان بیرون می‌برد و به دنیایی بدون تصویر و نور سوق می‌دهد. نابینایان استاد راهنمایی در چنین محیط‌هایی هستند و از این رو احساس امنیت به بازدید کنندگان می‌دهند. این موزه با بیش از 27 سال سابقه، در بیش از 41 کشور در سراسر اروپا، قاره آمریکا، آفریقا و آسیا شعبه دارد. هزاران بازدید کننده از طریق این موزه توسط هزاران فرد نابینا هدایت شده اند و یاد گرفته اند که در تاریکی ببینند.