بزرگنمایی:
سابقه عملکرد ترامپ به عنوان رئیس جمهور نشان دهنده سلسله‌ای بی وقفه از وعده‌های عملی نشده، فرصت‌های از بین رفته، اصول نقض شده و اهداف رها شده است.
خبرنگارتبسم مهر: اخیراً مقاله‌ای به قلم «دواگ بندو» عضو ارشد انستیتوی کاتو و دستیار ویژه رئیس جمهور رونالد ریگان با عنوان «تراژدی دونالد ترامپ: شکست‌های پی در پی ریاست جمهوری وی» در سایت تحلیلی نشنال اینترست منتشر شده است.
ترجمه متن کامل مقاله در ادامه آمده است.
کره شمالی یکی از معدود موضوعاتی بود که رئیس جمهور «دونالد ترامپ» ظاهراً به سخنان و هشدارهای سلف خود «باراک اوباما» در مورد آن گوش فرا داد. با این وجود، ترامپ در ابتدا تنش‌ها بین دو کشور را تشدید نموده و باعث ترس وقوع جنگ بین دو کشور با صدور اعلامیه‌های آتش و خشم شد. سپس او نقش سیاستمداری حرفه‌ای را بازی کرد و به سمت دیپلماسی چرخید و با رهبر عالی کره شمالی «کیم جونگ اون» در سنگاپور دیدار کرد.
اما اکنون این استراتژی با شکست مواجه شده است. کره شمالی اعلام کرده خلع سلاح هسته‌ای دیگر گزینه روی میز نیست. در واقع، معدود افرادی غیر از رئیس جمهور ظاهراً بر این باور بودند که کیم آماده خلع سلاح هسته‌ای و تغییر نظام سیاسی خود است. اکنون این سیاست ترامپ رسماً با شکست مواجه شده و دولت وی هیچ برنامه‌ای برای مقابله با پیونگ یانگ ندارد بنابراین پیونگ یانگ مجدداً شروع به تهدید و توهین کرده است. دموکرات‌ها مطمئناً دولت را به دلیل ساده لوحی و بی کفایتی محکوم می‌کنند. برنامه تحریم‌های بیشتر، لفاظی‌های شدیدتر، استقرار نیروی نظامی بیشتر و برنامه‌های جدید جنگ جهت مقابله با پیونگ یانگ مطمئناً دوباره در نظر گرفته خواهد شد.
اکنون نشست قهرمانانه ترامپ با کیم اون که فرصتی چشمگیر برای شکست چندین دهه بن بست مهلک بین دو کشور بود، به عنوان یک شکست محکوم می‌شود. اگر رئیس جمهور موفقیت‌های زیادی به دست آورده بود – جنگ‌ها پایان می‌یافت، صلح حاصل می‌شد، اختلافات برطرف می‌شد و روابط تقویت می‌شد، این شکست اهمیت زیادی نداشت. اما باید گفت سابقه عملکرد ترامپ به عنوان رئیس جمهور نشان دهنده سلسله‌ای بی وقفه از وعده‌های عملی نشده، فرصت‌های از بین رفته، اصول نقض شده و اهداف رها شده است.
هیچ رابطه‌ای مهمتر از روابط بین ایالات متحده امریکا و جمهوری خلق چین نیست اما متأسفانه جنگ تجاری ترامپ به ضرر هر دو کشور تمام می‌شود. فراتر از اقتصاد، روابط دو کشور به شدت رو به زوال است. اختلاف نظرها و تقابل‌ها در مورد همه چیز، از ژئوپلیتیک گرفته تا حقوق بشر، دو کشور را از هم جدا کرده و دولت فاقد هرگونه استراتژی مؤثر برای تأثیرگذاری مثبت بر رفتار چین است. توجه متمرکز رئیس جمهور به تجارت باعث شده او در هیچ جایی راهبردی منسجم نداشته باشد.
شاید برجسته‌ترین و بحث برانگیزترین قول رئیس جمهور در مبارزات انتخاباتی سال 2016 بهبود روابط با روسیه بود. با این حال، با وجود روابط شخصی ظاهراً مثبت، دولت ترامپ تحریم‌های بیشتری را علیه مسکو اعمال کرده، کمک‌های ضد روسی به اوکراین را افزایش داده، بودجه و سربازان بیشتری به ناتو اختصاص داده و دیپلمات‌های روسی بیشتری نسبت به دولت اوباما به مسکو بازگردانده است.
از همه بدتر، واشنگتن هیچ کوشش جدی برای حل مشکلات با روسیه در مورد اوکراین نداشته است. به جای تعدیل و به حداقل رساندن اصطکاک دو طرفه، دولت امروز باعث شده روسیه بیش از گذشته با چین علیه واشنگتن همکاری کند و اهداف آمریکا را در خاورمیانه، آفریقا و حتی آمریکای لاتین به چالش کشد.
گرچه ترامپ قول داده است جنگ‌های بی پایان آمریکا را متوقف کند – پرسنل ارتش ایالات متحده امریکا درست به میزانی که وی وارد کاخ سفید شد خارج از کشور در حال خدمت هستند. وی تعداد سربازان را در افغانستان افزایش داده و جنگ افغانستان بیش از هجده سال است که ادامه دارد.
دولت به استقرار غیرقانونی نیروهای امریکایی در سوریه ادامه می‌دهد و نیروهای جدیدی برای مصادره میادین نفتی سوریه به این کشور اعزام نموده که حرکتی فاقد اقتدار داخلی بوده و قوانین بین المللی را نقض می‌کند.
دولت سعودی فاسد، بی کفایت، سرکوبگر، بی پروا وابسته به ایالات متحده امریکا و از متحدین نزدیک آن است. رئیس جمهور ترامپ استقرار پرسنل ارتش آمریکا در سوریه را افزایش داده و پرسنل ارتش آمریکا را به محافظ شاهزاده‌های سعودی تبدیل کرده است.
سیاست فشار حداکثری ترامپ در همه جا با شکست مواجه شده است. همانطور که قبلاً اشاره شد، کره شمالی با وجود فشارهای مالی ناشی از تحریم‌های ایالات متحده امریکا، تمایلی به خلع سلاح نشان نداد. کره شمالی آسیب می بیند اما دولت آن مانند واشنگتن امنیت را در درجه اول قرار می‌دهد. روسیه دیگر حاضر نیست کریمه را که قبلاً بخشی از روسیه بود، تسلیم کند. چندین دولت اروپایی نیز با سیاست‌های ایالات متحده امریکا مخالف هستند، زیرا آنها برای روشن شدن یا از بین بردن تحریم‌های فعلی فشار می‌آورند.
قبل از ریاست جموری ترامپ، روابط با ایران تا این حد متشنج نبود و برنامه جامع اقدام مشترک یا برجام فعالیت‌های هسته‌ای ایران را به شدت محدود می‌کرد و کشور را تحت یک نظارت نظارتی قرار می‌داد. اکنون تهران مجدداً برنامه هسته‌ای خود را فعال کرده، فعالیت‌های منطقه‌ای خود را گسترش داده و توانایی خود را در منطقه نشان داده است. باید گفت متحدین خلیج فارس امریکا اکنون نسبت به گذشته بیشتر مایل به معامله با ایران هستند.
علاوه بر این، دولت ترامپ تا حد زیادی امید به اصلاحات در کوبا را نابود کرده است. مدتی به نظر می‌رسید ونزوئلا در اولویت دولت قرار دارد. طبق معمول ترامپ تحریم‌های اقتصادی را علیه این کشور اعمال کرد، این بار بر روی افرادی که اقتصادشان اساساً فروپاشیده بود. واشنگتن تهدید به اعمال تحریم‌های بیشتر و حمله نظامی به ونزوئلا کرده اما تاکنون فایده‌ای نداشته است.
تاکنون انتقادهای رئیس جمهور نسبت به اتحادهای آمریکا به هیچ وجه کارساز نبوده است. نفرت رئیس جمهور از تجارت آزاد واقعی و خرید کالاهای ارزان و با کیفیت از خارج از کشور باعث ایجاد مسائل زیادی با متحدان نزدیک واشنگتن از جمله کانادا، مکزیک، ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و چندین کشور اروپایی شده است.
فقط می‌توان گفت روابط واشنگتن با اسرائیل به طور قابل ملاحظه‌ای بهبود یافته است و این نشان دهنده کنار گذاشتن هرگونه تلاش جدی توسط رئیس جمهور برای ایجاد صلح عادلانه و واقعی بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها است.
ما اکنون شاهد عملکرد فوق العاده بد دونالد ترامپ در طی سه سال ریاست جمهوری وی هستیم. ممکن است از اکنون تا 3 نوامبر 2020 اتفاق خوبی رخ دهد. با این حال، اکثر مسائل احتمالاً بدتر می‌شوند. با توجه به آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای کره شمالی، تجدید تلاش‌های روسیه برای نفوذ در انتخابات کشورهای غربی، افزایش اصطکاک تجاری ایالات متحده امریکا و اروپا، فشار بیشتر ایالات متحده بر ایران و پاسخ‌های تهران باید گفت هیچ کدام از این مسائل به زودی حل نخواهند شد.
سرانجام باید گفت علی رغم شخصیت بسیار متفاوت دونالد ترامپ، نتایج عملکرد او تفاوت چندانی با نتایج عملکرد باراک اوباما و دیگر دموکراتهای پیشرو ندارد.