بزرگنمایی:

خبرنگارتبسم مهر، «آیت الله سیستانی» مرجعیت عالیقدر شیعیان عراق اخیرا رهنمودهایی را در خصوص نحوه مدیریت تحولات این کشور ارائه کرده است که در واقع این رهنمودها، پلی به سمت برقراری ثبات در عراق محسوب می شوند. درهمین ارتباط، «شیخ عبدالمهدی الکربلائی» نماینده آیت الله سیستانی، در خطبه های نماز جمعه روز گذشته بیانیه مرجعیت عراق را قرائت کرد.

در این بیانیه آمده است: «شکی نیست که حرکت مردمی ابزاری موثر برای وادار کردن مقامات به انجام اصلاحات واقعی است، اما شرط اساسی آن مسالمت آمیز بودن آن و کشیده نشدن آن به خشونت، هرج و مرج و تخریب است. در این باره باید آگاه بود و بهانه ای به دست افرادی که خواهان اصلاحات نیستند، داده نشود».

در بیانیه مذکور آمده است: «حفظ مسالمت آمیز بودن تظاهرات و دور کردن آن از اقدامات خشونت آمیز و تخریب از اهمیت زیادی برخوردار است و این مسئولیتی است که برعهده همگان است که باید همه در راستای اجرای آن با همدیگر همبستگی کنند؛ همانطور که حفظ امنیت تظاهرات کنندگان مسالمت آمیز برعهده نیروهای امنیتی است تا بتوانند خواسته های خود را با آزادی بیان کنند».

در بخش دیگری از بیانیه آیت الله سیستانی آمده است: «نیروهای امنیتی باید حامی تظاهرات کنندگان مسالمت آمیز باشند. تظاهرات کنندگان هم نباید به خرابکاران اجازه دهند که تحت عنوان تظاهرات کننده به صفوف آنها نفوذ و اقدام به حمله به نیروهای امنیتی و تخریب اموال عمومی و خصوصی کنند و به منافع شهروندان لطمه بزنند».

در این بیانیه همچنین تاکید شده است: «پشتیبانی از نیروهای امنیتی، احترام به آنها، تقویت روحیه آنها و ترغیب آنها به انجام وظایف خود در زمینه حفظ مطلوب امنیت و ثبات وظیفه همه است و حضور این عزیزان برای جلوگیری از هرج و مرج و برهم زدن نظم عمومی ضروری است». در این بیانیه ضمن تاکید بر عدم دخالت مرجعیت در روند انتخاب نخست وزیر جدید عراق بیان شده است: «ما امیدواریم که انتخاب نخست وزیر جدید و اعضای کابینه در مدت مشخص در قانون اساسی و طبق خواسته های شهروندان به دور از دخالت خارجی رخ دهد».

رهنمودهای مذکور که توسط مرجعیت عالیقدر شیعیان عراق ارائه شده در واقع چراغ راهی است که توجه به آن می تواند ثبات را برای عراق به دنبال داشته باشد، چراکه مرجعیت صراحتا افزایش آگاهی معترضان و شناسایی نفوذی ها و عوامل خرابکار را خواستار شده است. ناگفته پیداست که توصیه های اخیر مرجعیت ناظر بر حوادثی است که طی روزهای اخیر در شهر نجف اشرف به وقوع پیوسته است؛ حوادثی که جملگی آن‌ها توسط خرابکاران و عوامل نفوذی و نه معترضان، رخ دادند.

ازجمله این حوادث می توان به آتش زدن کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در شهر نجف اشرف اشاره کرد که توسط عوامل نفوذی و خرابکاران انجام شد؛ مسأله ای که علیرغم ادعاهای شبکه های سعودی و آمریکایی هیچ ارتباطی با معترضان عراقی نداشت.

همانطور که دولت عراق اعلام کرده است، هدف اصلی و اساسی آشوبگران از حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در نجف اشرف، ضربه وارد آوردن به عمق استراتژیک روابط تهران و بغداد بوده است. با این حال، موضع دولت بغداد نشان داد که اقدام اغتشاشگران کوچکترین تأثیری بر روابط میان دو طرف نداشته است.

کما اینکه «ایرج مسجدی» سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق نیز با رد این ادعا که مردم عراق عامل حمله به ساختمان کنسولگری بوده اند، بر مستحکم بودن روابط تهران و بغداد تأکید کرد. بنابراین، می توان اینگونه نتیجه گرفت که بزرگترین هدف اغتشاشگران از عملیات خرابکارانه علیه کنسولگری ایران در نجف اشرف که همان تحت تأثیر قرار دادن مناسبات تهران و بغداد بود، با شکست مواجه شد.

اقدامی دیگری که خرابکاران و عوامل نفوذی انجام دادند، آتش زدن مرقد «سید محمد باقر حکیم» در شهر نجف اشرف بود. اغتشاشگران و آشوب طلبان با این اقدام خود در واقع تلاش کردند تا بحران در عراق را به شهرهای مذهبی ازجمله نجف اشرف بکشانند و آیت الله سیستانی با هشدار به موقع خود به تظاهرات کنندگان گوشزد کرد تا ضمن هوشیاری در برابر توطئه ها، نفوذی ها را شناسایی و از آن ها دوری گزینند.

هرچند که توطئه چینی طرف های خارجی از جمله عربستان سعودی و ایالات متحده آمریکا در حوادث اخیر نجف اشرف کاملا به چشم می خورد اما نمی توان نقش برخی طرف‌های داخلی در گسترش هرج و مرج در این شهر را نادیده گرفت؛ طرف هایی همواره با صدور بیانیه های متعدد و یا انتشار پیام های توئیتری مردم را به برگزاری تظاهرات گسترده فراخواندند و بدین ترتیب زمینه برای جولان دهی بقایای بعثی ها، خرابکاران و نفوذی‌ها در عراق از طریق موج سواری بر مطالبات مردمی، فراهم شد.

ناگفته پیداست که حوادث اخیر در شهر «نجف اشرف» در واقع فتنه جدیدی است که با هدایت دستگاه های بیگانه خارجی و اجرای عوامل نفوذی داخلی در عراق صورت پذیرفته است. با تمامی این ها این فتنه نیز همچون فتنه های گذشته با درایت مرجعیت خنثی خواهد شد.

آنچه که واضح به نظر می رسد این است که توجه به رهنمودهای مرجعیت عراق درخصوص لزوم مسالمت آمیز بودن هرگونه تظاهرات های اعتراض آمیز، شناسایی عوامل نفوذی و خرابکار و دوری گزیدن از آن ها و همچنین احترام به نیروهای امنیتی، می تواند عراق را به ساحل ثبات برساند.

بدون شک مردم عراق همچون گذشته خود را ملزم به تبعیت از رهنمودهای مرجعیت می دانند و از این پس نیز شاهد آن خواهیم بود که عوامل خرابکار و نفوذی با ترس و هراس و البته احتیاط بیشتری در زمینه نفوذ به صفوف معترضان برای ایجاد هرج و مرج، تصمیم گیری می کنند.