بزرگنمایی:
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب در مراسم بزرگداشت سیدحعفر مرتضی عاملی گفت: می توان سیدجعفر مرتضی عاملی را اولین و بزرگترین سیره نویس در جهان تشیع دانست که هنوز هم بزرگتر از او پیدا نشده است.
به گزارش خبرنگارتبسم مهر، مراسم بزرگداشت علامه سیدجعفر مرتضی عاملی عصر دیروز در مسجد نور تهران با حضور سران لشکری و کشوری برگزار شد.
در این مراسم شخصیت هایی مثل سردار صفوی، سردار شمشیری، سردار حجازی، حجت الاسلام مسیح مهاجری ،حجت الاسلام دعایی، آیت الله رشاد، حجت الاسلام رسول جعفریان، حجت الاسلام نظام زاده، آیت الله مجتهد شبستری، حسین شیخ الاسلام و ... حضور داشتند.
در ابتدای این مراسم، پس از خواندن آیاتی چند از کلام الله مجید، پیام مقام معظم رهبری که به مناسبت درگذشت علامه عاملی صادر شده بود، قرائت شد.
حجت الاسلام نواب، رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب در این مراسم گفت: سخنرانی درباره یار صمیمی و مرادِ خودم خیلی سخت است، چون بنده از سال 1360 تاکنون در خدمت و رکاب ایشان بودم.
وی در ادامه به تاریخچه حضور علمای جبل عامل پرداخت و گفت: سابقه حضور علمای جبل عامل در ایران به قرن هفتم و هشتم هجری برمی گردد. در زمان ضیافت شاه طهماسب صفوی وقتی حکومت شیعی تأسیس شد آنها احساس کردند که به علمایی احتیاج دارند تا تشیع را تبیین کنند.
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب تصریح کرد: سیدجعفر مرتضی عاملی از پیشقراولان حضور علمای جبل عاملی در ایران بود که منشأ خیر و برکات زیادی شد. او سال 1347 وارد ایران شد و در منزل آیت الله میرمحمدی ساکن شد و همیشه در جوار آیت الله میرمحمدی، آیت الله احمدی میانجی و آیت الله سیدمهدی روحانی بود. این سه نفر تا سال 1373 که سیدجعفر مرتضی عاملی در ایران بود، در جوار ایشان بودند.
حجت الاسلام نواب اضافه کرد: سیره نویسی مهمترین ویژگی سیدجعفر مرتضی عاملی است. در شیعه، سیره مخصوصی درباره پیامبر (ص) نوشته نشده تا اینکه مرحوم علامه مجلسی کتاب بحار را نوشت، اما اولین سیره مدون و منظم درباره پیامبر عظیم الشأن اسلام توسط عالم شیعی سیدجعفر مرتضی عاملی نوشته شد که الصحیح من سیره النبی الاعظم نام دارد. ایشان چون عرب بود و دسترسی به کتاب های عربی زیادی داشت، منابع بسیاری از اهل سنت را در اختیار داشت و در بسیاری از کتاب هایش به منابع اهل سنت توجه می کرد، مثل مرحوم علامه امینی.
وی افزود: سیدجعفر مرتضی قبل از اینکه درباره پیامبر(ص) کتاب بنویسد، درباره امام رضا(ع) کتاب نوشته بود که اتفاقاً به زبان فارسی هم ترجمه شده است. به عبارتی می توان سیدجعفر مرتضی عاملی را اولین و بزرگترین سیره نویس در جهان تشیع دانست. هنوز هم بزرگتر از او پیدا نشده است. هیچکس به اندازه ایشان راجع به حضرت فاطمه(س) به صورت جدی و واقعی به میدان نیامد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ایشان حتی از علمای ایرانی هم بیشتر وقت در خدمت نظام و انقلاب و همیشه دنبال نظام سازی بودند. ایشان می خواستند آنچه در مدینه النبی اتفاق افتاده بود را به صورت الگو برای جمهوری اسلامی ایران قرار دهند و نظام سازی کنند.
حجت الاسلام نواب اظهارداشت: از دیگر ویژگی های سیدجعفر مرتضی عاملی این بود که خیلی راحت در دسترس همگان بودند و بسیاری از سرداران و شخصیت های بزرگ به راحتی در خانه ایشان رفت و آمد می کردند. حتی وقتی ایشان به روستاهای کوچک و جنوب لبنان هم رفتند، درِ خانه شان به روی همه باز بود و این رفتار که خصیصه پیامبر اکرم (ص) هم بود، در رفتار ایشان به صورت عملی دیده می شد. ایشان تلاش زیادی می کرد که نظام اسلامی مبتنی بر یک نظام سازی اسلامی باشد و خیلی هم در این باره وقت گذاشت و کتاب نوشت. علاوه بر این عالم شیعی خودش را وقف حوزه علمیه قم و لبنان کرده بود و برای ایجاد حوزه زحمت های زیادی کشیده بود. بنده در سفر آخری که برای دیدار ایشان به لبنان رفته بودم، شاهد حوزه هایی که تأسیس کرده بودند، بودم. سیدجعفر مرتضی دلباخته امام(ره) بود و به او عشق می ورزید. پس از امام(ره) هم به رهبری علاقه داشت و امام(ره) و رهبری را در امتداد یک داستان می دانست. الان هم در جای جای جهان شاگردان و دست پرورده های سیدجعفر مرتضی عاملی مشغول به کار هستند.
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب در پایان گفت: مقاومت لبنان مدیون سیدجعفر است. او با جریان مقاومت به صورت غیرسیاسی و مکتبی برخورد می کرد و به بچه های مقاومت عشق می ورزید. در جنگ 33 روزه لبنان تمام هستی و کتابخانه ایشان از بین رفت، ولی وقتی از او پرسیدند که چه شده است، با آرامش پاسخ داد الحمدالله مقاومت پیروز شد. سیدجعفر حامی بی بدیل مقاومت بود. ما اصرار داشتیم که پیکر پاک ایشان در قم یا نجف به خاک سپرده شود، ولی به تصمیم خانواده اش، ایشان در محل زادگاهش که در مرز بین لبنان و اسرائیل است، به خاک سپرده شد که تصمیم بسیار درستی هم است، چون محلی برای زیارت شیعیان در آن منطقه شد.