بزرگنمایی:
محمود پراش گفت: اگر می خواهیم عملکرد متفاوتی در قهرمانی آسیا داشته باشیم باید همه چیز را به صورت درست کنار هم داشته باشیم اما ما نه پیست داریم و نه به مسابقه ای اعزام می شویم.
به گزارش تبسم مهر محمود پراش درباره عملکرد تیم ملی دوچرخه سواری ایران در مسابقات پیست قهرمانی آسیا بیان کرد: اگر بخواهم از تیم بزرگسالان شروع کنم، محمد گنج خانلو در این مدت اخیر در تورهای متعدد شرکت کرده بود از این رو سطح آمادگی اش شاید در بخش جاده خوب بود اما تمرینات پیست متفاوت است و نسبت به سال گذشته آن عملکردی که باید از خود به نمایش می گذاشت را نشان نداد و خودش هم این مسئله را می‌داند. البته نگاه ما این بود در بخش جاده همان یک سهمیه که داریم را حفظ کنیم از این رو مسابقاتی که در بخش جاده گنج خانلو شرکت کرد برای ما اهمیت زیادی داشت.
او ادامه داد: جوانان هم عملکردشان در همین حد بود و با یکی دو ماه کار کردن بهتر از این نمی توان نتیجه گرفت. ما نسبت به کشورهای دیگر از لحاظ زیر ساخت و بحث استعدادیابی نواقصی داریم. سال گذشته را اگر نگاه کنید تک ستاره های ما نتیجه گرفتند و درکل تیم منسجم و خوبی نداشتیم. ما از سال گذشته سعی کردیم این زمینه را فراهم کنیم که زیرساخت خوبی در بخش جوانان داشته باشیم. البته این وظیفه استانها است که نفرات بهتر را شناسایی کنند و در اختیار تیم ملی بگذارند.
پراش در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه گنج خانلو تمرین لازم را برای پیست نداشت چرا به مسابقات پیست آسیا اعزام شد که نتواند نتیجه لازم را بگیرد، تاکید کرد: او در مسابقاتی که در طول سال برگزار می شود، شرکت کرده است و نمی توانیم او را اعزام نکنیم. گنج خانلو حتی قرار بود به قهرمانی جهان هم برود که نشد. ما نمی خواهیم ورزشکار فکر کند مقابل او هستیم بلکه ما و ورزشکاران کنار هم هستیم. می خواهیم ورزشکار بداند که مورد حمایت فدراسیون و کادرفنی است.
مربی تیم ملی دوچرخه سواری در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه چرا دانشور در قهرمانی آسیا، تنها در یک ماده غیر المپیکی شرکت کرد و در ماده های کایرین و 200 متر به رقابت نپرداخت، تصریح کرد: انتخاب خودش بود که در یک کیلومتر شرکت کند. چون مسابقه کایرین و یک کیلومتر پشت سر هم بود از این رو در صحبتی که با هم داشتیم قرار شد در یک کیلومتر شرکت کند. شرکت در کایرین و 200متر نیاز به مسابقات تدارکاتی زیادی دارد. اینکه ورزشکار بدون پیش زمینه ای بیاید در قهرمانی آسیا شرکت کند، کار را سخت خواهد کرد.
پراش در پاسخ به این پرسش که اگر دانشور آماده نبود چرا به مسابقات اعزام شد، تاکید کرد: اگر من او را اعزام نمی کردم آن موقع می گفتند چرا دانشور به مسابقات اعزام نشد. من دلم می خواهد رکابزنان درک کنند کنارشان هستیم نه در مقابلشان. اگر دانشور به مسابقات اعزام شد چون رکابزنی بود که در سالهای گذشته برای ما مقام آورد از این رو مورد حمایت قرار گرفت. از طرفی جوانان سرعت در این حد نبودند که بخواهند اعزام شوند و رکوردهای زمانی آنها تفاوت فاحشی با جوانان آسیا داشت.
او افزود: کار ما از پایه مشکل دارد و اگر از همان پایه کار را درست شروع کنیم می توانیم جوانان خیلی بهتری داشته باشیم نه اینکه به تک ستاره ها بخواهیم اکتفا کنیم. درست است دودش به چشم من رفته است اما امیدوارم در آینده، حالا من چه باشم و چه نباشم کار در رده پایه به صورت مداوم ادامه داشته باشد تا به شرایط گذشته که در سطح آسیا 15-16 مدال می گرفتیم، برگردیم. ما باید حداقل امکانات مانند پیست چوبی را داشته باشیم. شاید در گذشته هم پیست چوبی نداشتیم و مدال می گرفتیم اما بحث این است کشورهای دیگر آسیا هم نداشتند اما الان اکثر آنها پیست چوبی دارند و خوب کار می‌کنند. الان ما نه پیست داریم و نه مسابقه ای اعزام می شویم. اگر می خواهیم عملکرد متفاوتی داشته باشیم باید همه چیز را به صورت درست کنار هم داشته باشیم در غیر این صورت نباید این توقع باشد که با هیچ چیزی بخواهیم نتیجه بگیریم.
پراش در مورد اینکه از پذیرش مسئولیت مربیگری تیم ملی پشیمان است یا خیر، تصریح کرد: پشیمان نیستم. روزی که من خواستم این مسئولیت را قبول کنم خیلی ها از جمله پدرم مخالف بودند و خودم می دانستم شرایط سخت است و مانند گذشته نیست که رکابزنان زیادی داشته باشیم. اگر با توجه به شرایط و امکاناتی که داریم برخی ها فکر می‌کنند اگر من نباشم و شخص دیگری بهتر می تواند کار کند پس قطعا بودن من اشتباه است.
او در پاسخ به این پرسش که امکان دارد دیگر نخواهد با تیم ملی همکاری کند، گفت: هنوز تصمیم نگرفته‌ام. می‌خواهم دو، سه روز به خودم استراحت بدهم و راجع به آن فکر کنم و با فدراسیون هم مشورت کنم که به چه نحوی می توان کار را بهتر پیش برد.
پراش در مورد اینکه مشکل دوچرخه سواری ایران مربی نیست، تاکید کرد: وقتی مسابقه نمی توانیم برویم چه توقعی از ورزشکار و حتی از من می توان داشت که بدانیم کجای کار هستیم. با اردوی تیم ملی نمره ورزشکار از 20- 30 نهایتا به 50 و 60 می رسد و نمی توان آن را به 100 رساند. بهترین مربی دنیا هم بیاید نیاز به امکانات و مسابقه دارد و وقتی این شرایط فراهم نباشد چه فرقی می کند چه کسی مربی باشد.
مربی تیم ملی در پاسخ به این پرسش که با این شرایط باید قید مدال پیست را زد، گفت: قطعا چون کار سخت شده است. ژاپن در ماده ای چون کایرین در سطح جهانی رکاب می زند. ما در این سالها عقب افتادیم و باید بهتر و قوی تر از کشورهای دیگر کار کنیم. برای بهتر کار کردن هم باید شرایط را فراهم کرد در غیر این صورت بدون امکانات و مسابقه واقعا نمی توان کاری کرد.