بزرگنمایی:
پروژه های نیمه کاره و واحدهای راکد از جمله مشکلات جدی استان قزوین است، برای توسعه و پیشرفت استان، می بایست اتمام و فعالیت آنها سریعتر رسیدگی شود اما غفلت مسئولان مانعی جدی است.
به گزارش تبسم مهر آرش صالحی: با اینکه افتتاح و گشایش طرح های مختلف زیربنایی، عمرانی، کشاورزی، صنعتی و فرهنگی در هفته دولت، موجب امیدواری مردم و دوستداران انقلاب و نظام است، اما باید توجه داشت که بی توجهی به خواسته های واقعی مردم در چنین روزهایی و حرکت به سمت افتتاح طرح هایی که معلوم نیست کی به بار نشسته و نتیجه خواهند داد، می تواند به جای ایجاد حس اعتماد به دولت در مردم، نتیجه عکس به دنبال داشته باشد. چرا که سال هاست پروژه های زیادی در استان قزوین نیمه تمام رها شده اند که مسئولان ارشد استان به جای اتمام آنها، مرتب پروژه های تازه ای را کلید می زنند.
کاهش معنادار تعداد طرح ها و اعتبارات آنها
مقایسه آمار افتتاح پروژه ها در هفته دولت سال جاری در استان قزوین با سال گذشته نشان می دهد که تعداد پروژه های افتتاح شده حدود 500 پروژه کاهش یافته و از 1424 طرح به 928 طرح رسیده است.
ضمن اینکه اعتبار مصروف شده برای این طرح ها هم کاهش قابل ملاحظه 25 درصدی داشته و از 898 میلیارد تومان به 674 میلیارد تومان رسیده است.
با توجه به تورم بالای یک سال اخیر و کاهش بالای ارزش پول ملی در این مدت نشان می دهد که مسئولان استانی به جای کاهش هزینههای اضافی دستگاه های خود، بار کمبود بودجه را بر گردن کاهش اجرای طرح ها سوار کرده اند.
در ضمن تعداد طرح های افتتاح شده مشارکتی امسال به 280 طرح رسیده که در مقایسه با 129 طرح مشارکتی سال گذشته، افزایش نزدیک به 2/2 برابری این طرح ها را نشان می دهد اگر به معنای به کارگیری بخش خصوصی باشد، امر مبارکی است. اما به نظر می رسد بیشتر این مشارکت با نهادهایی مانند شهرداری انجام شده که دستگاه خصولتی محسوب می شود و حداقل در حال حاضر کمتر رد پایی از حضور فعال بخش خصوصی واقعی در آنها به چشم می خورد.
اما وقتی آمار افتتاح طرح های دولتی را با سال قبل مقایسه کنیم، این اختلاف فاحش تر است به طوری که مشاهده می شود این تعداد از 1213 طرح در بخش دولتی به 568 طرح کاهش یافته است که کاهش بیش از 53 درصدی این پروژه ها را نشان می دهد که می تواند با بودجه انقباضی دولت در یک و نیم سال گذشته در ارتباط باشد.
طرح های نیمه کاره و بی توجهی به خواست مردم
اما یکی از آسیب هایی که همواره در آئین های پرشمار افتتاح طرح ها در هفته دولت استان قزوین دیده می شود، بی خبری مردم و اهالی رسانه از زمانبندی اجرا و به ثمر نشستن پروژه هاست و کم نیستند پروژه هایی که سال ها کلنگ اجرای آنها به زمین خورده تا بخشی از کمبودهای استان در بخش های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را حل کنند، اما بعد از گذشت سال ها هنوز خبری از اجرا و اتمام این طرح ها نیست.
سرنوشت نامعلوم جاده های قزوین به استان های شمالی
اگر به حوزه عمران و راهسازی نگاه کنیم، 2 طرح بزرگ احداث جاده قزوین-تنکابن و قزوین-کلاچای که از مطالبات جدی مردم استان بوده و در سالهای اخیر هم بودجه های خوبی به آنها اختصاص پیدا کرد، هنوز نیمه کاره مانده اند و علت توقف هر 2 طرح در حال حاضر هم مشکلات زیست محیطی عنوان شده است. هرچند امروز آنچه برای مردم این کهن دیار سؤال شده این است که اگر این 2 طرح مخل اکوسیستم و محیط زیست استان قزوین هستند چرا اجرا شده اند و اگر این گونه نیست، چرا در مسیر اجرا و اتمام قرار نمی گیرند؟
به نظر می رسد اگر روند نظارت های سازمان حفاظت از محیط زیست بر این طرح تشدید شده و خواسته های این نهاد هر چه سریعتر اجرایی شود، می توانیم شاهد پیشرفت و به اتمام رسیدن این 2 طرح در آینده نزدیک باشیم که می تواند نقش مهمی در کم کردن بار ترافیک شاهراه هایی مانند کرج- قزوین داشته باشد.
مرثیه ای به نام تالار شهر
اما یکی دیگر از طرح های مهم که اجرای آن از دولت دهم شروع شده و در طول 12 سال اخیر به حسرتی برای مردم و اهالی فرهنگ و هنر تبدیل شده، تالار فرهنگی و هنری شهر است. طرحی که چنان اجرای آن طولانی شده که اعتبار لازم برای آن از 35 میلیارد تومان به حدود 200 میلیارد تومان رسیده و با وجود قول هایی که مدیران کل پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی برای به جریان افتادن دوباره این طرح دادند، هنوز خبری از حضور شهرداری و نهادهای دیگر استان برای مشارکت در اتمام آن نیست و با وضعیت فعلی هیچگاه روی افتتاح را به خود نخواهد دید.
این گمان زمانی بیشتر رنگ واقعیت به خود می گیرد که بدانیم اولویت دولت اتمام طرح های عمرانی نیمه کاره با حداقل 16 درصد پیشرفت فیزیکی است، در حالی که پروژه تالار شهر قزوین بیش از 11 درصد پیشرفت فیزیکی نداشته است و اگر پیگیری جدی از سوی مسئولان ارشد استان و نمایندگان قزوین در مجلس شورای اسلامی برای به جریان افتادن دوباره اجرای آن صورت نگیرد، با توجه به کاهش بودجه، باید به جای جشن گرفتن اتمام این طرح در سال های آتی، به فکر مرثیه سرایی برای ناتمام ماندن این پروژه باشیم.
در این میان برخی کارشناسان و هنرمندان هم پیشنهاد دادند که در ابتدا سالن های موسیقی و نمایش این طرح به اتمام برسد و این مجتمع هنری به طور ناقص افتتاح شود که به نظر می رسد رسیدن به این خواسته 12 سال دیگر زمان ببرد!
واگذاری های غم انگیز کارخانه ها به بخش خصوصی
از سوی دیگر، معضل مهمی که در چارچوب هفته دولت امسال به فراموشی سپرده شد، مسئله رسیدگی جدی به تعطیلی یا راکد شدن واحدهای صنعتی بزرگ و مؤثر استان بود که به رغم پیگیری های نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی توجه کمی به مشکلات و دردهای کارگران و یا بهتر بگوییم «از کار بیکار شده های آنها» شد.
مشکلی که مانند همیشه به گردن تحریم اقتصادی انداخته شد؛ در حالی که هم کارشناسان و هم رهبر معظم انقلاب بارها ریشه چنین مشکلاتی را وجود مدیریت ضعیف و ناکارآمد معرفی کرده بودند و جا دارد که مسئولان و مدیران دولتی هم با بازبینی و بررسی دوباره خصوصی سازی های اشتباه انجام شده در سال های اخیر، هر چه زودتر مدیریت سوداگر و غیر متخصص را از واحدهای تولیدی بزرگ خلع ید کنند و کار را به کاردان بسپارند.
همه آنچه در این گزارش گفته شد به معنای خرده گرفتن از تلاش های مجدانه دولت و مسئولان استانی نیست، بلکه هدف از یادآوری این مشکلات، برجسته کردن دوباره خواسته های واقعی مردم برای مدیران این کهن دیار است؛ چرا که یادآوری از وظایف ذاتی رسانه های حرفه ای و مردمی است.
امید است که مسئولان استان گام های جدی تری در تحقق پروژه های نیمه تمام و بازگشایی کارخانه های تعطیل بردارند.