بزرگنمایی:

به گزارش تبسم مهر این شاعر در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت برگزاری جلسه‌های ادبی در مکان‌هایی مثل کافه‌ها اظهار کرد: من تا کنون در نشست‌هایی که در کافه‌ها برگزار می‌شود، شرکت نکرده‌ام اما از آن‌جایی که محدودیت‌های زیادی وجود دارد و خصوصا جوانان ما هیچ تفریح و جای مناسبی برای نشست، تبادل نظر و صحبت با هم ندارند، جلسات ادبی کافه‌ها می‌تواند برای کسانی که عاشق ادبیات هستند و علاقه دارند که در این محیط‌ها باشند، هم فال باشد و هم تماشا.

او با بیان این‌که جوانان در جلسه‌های ادبی کافه‌ها هم می‌توانند از گفت‌وگوها بهره ببرند و هم این‌که می‌توانند در آن فضا تفریحی هم داشته باشند، گفت: اما اگر فکر می‌کنیم می‌خواهیم به معیار و اصولی در این مجامع برسیم، احتمالش خیلی ضعیف است. 

کاوه سپس درباره چگونگی تشخیص جلسات ادبی مفید در میان انجمن‌ها و نشست‌های ادبی فراوانی که برگزار می‌شود، بیان کرد: من چون در همه کانون‌های ادبی شرکت نکرده‌ام، نمی‌توانم دقیق قضاوت کنم. اما بعضی کانون‌ها که از قدیم بوده، همان‌هایی که ما جوان بودیم و در آن‌ها شرکت می‌کردیم، بازدهی خوبی داشتند. آشنایی، تبادل‌نظر و شنیدن حرف‌ها، شعرها، داستان‌ها و ترجمه‌های دیگران بازدهی خیلی خوبی داشت. حتی از روی ترجمه‌ها می‌فهمیدیم که در آن‌ طرف دنیا چه می‌گذرد و از خط‌مشی و فرهنگ‌شان مطلع می‌شدیم.

او با اشاره به شک‌آمیز بودن تعدد جلسه‌ها و نشست‌های ادبی گفت: امروزه کانون‌ها و جلساتی که برگزار می‌شوند، گروه‌بندی شده‌اند، افرادی که شرکت می‌کنند از دوستان و گروه‌های برگزارکننده هستند و هدف اصلی که رسیدن به آن خط‌مشی و معیارهای خوب ادبی‌ است در آن‌ها دیده نمی‌شود و این شک‌آمیز است که این همه نشست و گردهمایی چه حرفی برای گفتن دارند.

شاعر مجموعه «از تماشای تو برمی‌گردم» همچنین گفت که بعضی از گردهمایی‌های ادبی فقط شعرخوانی است و ادامه داد: فردی صدا زده می‌شود، شعرش را می‌خواند، برایش دست می‌زنند و تمام می‌شود و خروجی و بازدهی ندارد؛ این است که فکر نمی‌کنم این نشست‌ها چیزی به آدم اضافه کند، مگر این‌که منتقدان متخصص آثار را نقد کنند و نظر بدهند. در این صورت این نشست‌ها نتیجه‌بخش خواهد بود، در غیر این صورت فکر نمی‌کنم برای کسانی که در آن‌ها شرکت می‌کنند، نتیجه‌ای داشته باشند.

پوران کاوه که معتقد است سخت‌گیری‌ها در برگزاری جلسات ادبی کمتر شده، اظهار کرد: این‌طور که من در سایت‌های مختلف می‌بینم، فضا به نسبت قبل آزادتر شده؛ یعنی برگزاری این مجامع آزادتر و سخت‌گیری کمتر شده است. بیشتر در فرهنگسراها و تالارهایی که مربوط به موسسات دولتی‌ است، جلسات ادبی برگزار می‌شود. خوشحالم که می‌بینم محدودیت و سخت‌گیری کمتر شده، شاید باز شدن محیط به رشد فکری جوانان‌مان کمک کند و آینده فرهنگی بهتری را رقم بزند. 

این شاعر در پایان درباره  آثار مثبت و منفی فضای مجازی بر روند برگزاری نشست‌های انجمن‌ها و جلسه‌های ادبی گفت: فضای مجازی از نظر خبررسانی و اطلاع‌رسانی خیلی خوب است. امیدوارم همه در این فضا راه درست را انتخاب و از مطالب خوب استفاده کنند. همچنین مطالبی را هم که می‌گذارند مفید، صادقانه و دارای بازدهی باشد. اما دیده می‌شود که بعضی هر چه را دل‌شان می‌خواهد منتشر می‌کنند و بعضی نوشته‌ها را تقطیع و به عنوان شعر منتشر می‌کنند. اگر این طور پیش برویم از هزاران شاعر هم در هر سال و ماه متجاوز می‌شود، چون اسم هر مطلب و دل‌نوشته‌ای را شعر می‌گذارند و بدون این‌که کنترلی شود، آن را در دنیای مجازی توزیع می‌کنند. همچنین افرادی که در حوزه فرهنگ و هنر هستند نباید روی مسائل غیراخلاقی مانور بدهند و چیزهایی را عرضه کنند که شایسته نیست.