به قلم سینا آراد
بزرگنمایی:
خداوندا، هرانگاه که با خود گفتم اماده و مهیا شده ام در درگاهت بایستم مرا مبتلا به خواب سبک کردی و چون به نجوا با تو اماده شدم مرا سلب کردی.
حال مرا چه شده که هربار با خود گفتم که کردارم به صلاح گراییده بر من ازمایشی ناگوار روی اورد که لغزیدم و از خدمت به تو دور شدم.
ای مولای من ، منم انکه در تنهایی از تو حیا نکرده ام و به گناهان بزرگ دست لاف داده ام.
منم انکه بر رخداد های مصیبت بار دچار شده و طناب نجاتت را نگرفته ام ، ای خالق حسین با اینهمه گستاخی هنوز مرا بنده میخوانی .
بارالهی اینگونه نیست که از تو دور شده باشم و تورا از یاد برده باشم بلکه کاری که کردم از روی جوانی بوده ، خداوندا تویی بهشت بخش امشب مرادر بهشت دعوت کن.
مولای من مرا در رسیدن به خواسته ام یاری فرما که برتوست تکیه و اعتماد من...
نویسنده مقاله : سینا آراد
پنجشنبه ۲۸ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۴:۵۲:۲۶
منبع: اختصاصی تبسم مهر