بزرگنمایی:
انتقاد مجیدی از بازیکنان دعوت شده، نتایج ناامیدکننده تیم ملی امید و اختلاف سرمربی با یکی از اعضای کمیته فنی تیم ملی امید، خیلی زود این تیم را به حاشیه برده و نکته جالب‌تر، سکوت فدراسیون و مهدی تاج است؛ سکوتی که در فاصله سه ماه به دور آخر مقدماتی المپیک می‌تواند کشنده باشد و باز هم حسرت المپیک را به دل فوتبال ایران بگذارد.
به گزارش تبسم مهر پس از جدایی مجیدی از استقلال، نام او به عنوان یکی از گزینه‌های سرمربیگری تیم ملی امید مطرح شد تا کاپیتان سابق استقلال آلترناتیوی برای یحیی گل‌محمدی باشد. علی رغم مذاکره طولانی مهدی تاج با گل‌محمدی، این مربی تصمیم گفت قراردادش را با تیم باشگاهی‌اش تمدید کند تا راه نیمکت تیم ملی امید برای مجیدی باز شود.
سرانجام با بحث‌های فراوان و با وجود بعضی انتقادات، اسطوره آبی‌ها، سرمربی تیم ملی امید شد تا نخستین تجربه سرمربیگری‌اش در تیمی باشد که رویای حضور در المپیک را در سر می‌پروراند. سپردن کار به مربی که نه تجربه کار با تیم‌های پایه را دارد و نه تا آن زمان سرمربی تیمی بوده، خطری بود که رییس فدراسیون به جان خرید. بسیاری از اهالی فوتبال و به خصوص کارشناسان فوتبال پایه با این انتخاب موافق نبودند.
دو بازی ابتدایی تیم مجیدی برابر تیم ملی بزرگسالان و نفت مسجدسلیمان بود که عملکرد شاگردان مجیدی رضایت‌بخش نبود. تیم ملی امید نه مقابل نفت مسجدسلیمان خوب بازی کرد و نه در مقابل تیم عجیب و غریب ویلموتس - با دعوت از بازیکنان شاغل در لیگ برتر - راضی‌کننده ظاهر شد. مجیدی خواستار حضور مربی اسپانیایی در کادر فنی شده بود که این اتفاق رخ نداد و در تصمیمی غافلگیرکننده امید نمازی، سرمربی فصل گذشته ذوب‌آهن قبول کرد که در راه المپیک 2020 توکیو دستیار مجیدی باشد و این در حالی بود که دو گزینه مجیدی برای دستیاری‌اش که یک مربی صربستانی و یک مربی اسپانیایی بود، مورد قبول فدراسیون فوتبال قرار نگرفت.
برگزاری اردوی تیم ملی امید در تهران با حداکثر امکاناتی که فدراسیون می‌توانست در اختیار این تیم بگذارد آغاز شد و پس از آن، تیم راهی ازبکستان شد تا دو دیدار دوستانه را با تیم امید این کشور برگزار کند. دو باخت که یکی از آن‌ها با نتیجه سنگین 4 بر 1 بود، حاصل تلاش مجیدی و بازیکنانش بود که این مساله خشم سرمربی را در پی داشت. مخالفت یکی از اعضای کمیته فنی تیم ملی امید با مربیان مدنظر مجیدی، انتقاد مجیدی از بازیکنان دعوت شده به اردو و برخی مشکلات دیگر، خیلی زود رابطه او با فدراسیون را زاویه‌دار کرد. اتفاقی که به طور قطع به ضرر امیدهای ایران است اما مصاحبه آقای سرمربی باعث شد حالا بعضی از بازیکنان نیز درباره عملکرد او صحبت کنند و از کارش ناراضی باشند.
به وجود آمدن این همه اختلاف، آن هم بعد از گذشت کمتر از چهار ماه خیلی زود تیم را به حاشیه برد و نکته ناامیدکننده، پاسخگو نبودن فدراسیون و حتی مدیر تیم ملی امید درباره حواشی این تیم است. شاید انتخاب مجیدی به عنوان سرمربی انتخاب جسورانه‌ای بود اما حالا مهدی تاج و فدراسیونش باید پاسخگوی این انتخاب باشند؛ پاسخگویی درباره اختلاف‌ها و شبهاتی که مجیدی در مورد لیست دعوت شده مطرح کرد و البته مهم‌ترین مساله یعنی نتایج تیم ملی امید. شاید دیدار دوستانه عیار خوبی برای ارزش‌گذاری بار فنی تیم ملی نباشد اما دریافت چهار گل از تیمی که می‌تواند رقیب ایران در راه صعود به المپیک باشد بسیار ناامیدکننده است و عملکرد کادر فنی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
در فاصله سه ماه تا شروع آخرین مرحله مقدماتی المپیک، "فدراسیون پنج ستاره" باید چاره‌ای برای این مساله بیندیشد تا سرانجام همکاری مجیدی و امیدها به پایانی خوش ختم شود.