:



اولین وبزرگترین فکر جهان اسلام خود یزید است (فلعمری ماالامامالا العامل بالکتاب القائم بالقسط والدائن بدین الحق )امام ورهبر باید خودش عامل به کتاب باشد،خودش عدالت را به پا دارد وبه خدا متدین باشد

امام حسین (ع ) به مرگ در راه امر به معروف ونهی از منکر زینت بخشید ،به این مرگ شکوه وجلال داد .
امام حسین (ع )می بیند 《اسلام 》که دین رحمت وهدایت است .اکنون همانند آلتی است که در دست مفسده حق جویان زمان در جهت تامین مقاصد پلیدشان بکار گرفته می شود ،واگر در زمان برادرش مردم از لحاظ دست وزبان خلع سلاح شده بودند لکن در دل انکار منکر می نمودند ،اما اکنون به حالتی افتادند که نه تنها قادر به جهاد با دست وزبان نیستند ،بلکه در دل نیز انکار منکر نمی کنند .

اصل امر به معروف ونهی از منکر در صورتی می تواند سلاح مبارزه باشد که روح شهامت وشجاعت وشور ومبارزه و تعهد به زندگی خداپسندانه در مردم وجود داشته باشد
هنگامی مردم بع سلاح امر به معروف ونهی از منکر مسلخ نباشند وحتی در دل کینه ونفرت ،ظلم وفساد را نپرورانند ،یک چنین مردمی صد درصد مُرده اند وضد ارزشها ورذایل به جای فضایل اخلاقی در جانعه حکومت می کنند

به تعبیر امام علی( ع ) همه اعمال نیک وجهاد در راه خدا در پیش امر به معروف ونهی از منکر مانند آب دهان انداختن در دریای پهناور می باشد
امر به معروف ونهی از منکر اجل را نزدیک نمی کند و روزی را کم نمی گذارد ونیکوترین امربه معروف ونهی از منکر گفتن یک سخن حق ودرست در نزد پادشاه ستمگر می باشد "حکمت 374

دلیل اهمیت دادن به این عمل (امر به معروف و نهی از منکر) به همان جهت که قوام یک جامعه بستگی دارد تا مردم این سلاح را در دست نداشته باشند.نماز روزه و سایر فرایض بی اثر و نتیجه خواهد بود زیرا دشمن از انسانهای روح و مرده باکی به خود راه ندارد و در کمال قدرت دست به هر مفسده ایی می زند و اعتقادات و فرهنگ مردم را به گونه ایی محتوا میدهد که ضرری متوجه او نکند

امام حسین (ع )در عصری زندگی می کند که ظالمان قداره بند یک جو غیرت وجسارت را هم در مردم باقی نگذاشته اند واجتماع را با جهتی سوق داده اند که بی تفاوتی در مقابل دین وسر نوشت جامعه جزء شعائر دشمن سده بود .
مشاهدا چنین وضعیتی برای امام حسین (ع) بسیار دردناک بود وشکننده بود لذا تصمیم دارد مردم را از ضعف وزبونی ومسکینی به مراتب بدتر از بردگی نجات دهد وحس مسئولیت وتوان مبارزه علیه ظلم را درآنها تقویت کند واسلام ناب خالص را به متن زندگی مردم بازگرداند .
تحقیقا رمز پیروزی وسربلندی جامعه در این اصل مهم(امربه معروف ونهی ازمنکر) است وامام معتقدند که اگر مردم امر به معروف را دوست داشته باشند واز منکر بیزاری جویند هرگز در مقابل ستمگران سکوت نخواهند کرد .بنابراین ملاحظه می شود که امام حسین (ع ) احیا این اصل راهدف اساسی حرکت وقیام خود معرفی می کند امام حتی در وصیت نامه خود که قبل از خروج ازمدینه به محمد حنیفه نوشته اند باصراحت هدف خودرا از امربه معروف ونهی از منکر عنوان‌می نماید که به قرار زیر است "من برای راحت طلبی ولذت جویی خروج نکردم ونه حتی از روی ستم  برای فسادکردن ،بلکه قصدم اصلاح است ونجات دادن اجتماع از انحراف وگمراهی ؛می خواهم امربا معروف ونهی از منکر کنم وسیاست من مانند جدم وپدرم علی بن ابیطالب (ع ) است"امام حسین (ع) حتی در کنار قبر پیامبر درضمن مناجاتهای که به خداوند متعال داشت چنین فرمود :
پروردگارا تو میدانی من به این امر به معروف و نهی از منکر را دوست دارم و از منکر بیزارم ومن ازتو مسئلت دارم و تورا به حق این قبر و کسیکه در آن جای گرفته سوگند می دهم که راهی به من بنمایی که درآن رضای تو و رضای پیامبر توست .
درآنجا هم امام حسین (ع ) هدف اصلی خویش را امربه معروف ونهی از منکر بیان می فرمائید وهیچ فکری را بدتر از یزید نمی داند که سرچشمه همه مفاسد است وبا کشتن بیعت گرفتن از سیدالشهدا می خواهدهستی اسلام را وقرآن را به سقوط حتمی بکشاند .
یکی از عامل های ماهیت قیام امام حسین ع امربه معروف ونهی ازمنکر بود و درنهی از منکر قیام کردند زیرا ایشان می فرمایند:"اسلام را منکرات فرا گرفته است ومن به حکم وظیفه ی دینی ،به حکم وظیفه شرعی ، والهی خود قیام می کنم "
امیرالمومنین می فرمایند:ای مومنان ! هرکس تجاوزی را بنگرد،شاهد دعوت به منکری باشد ودر دل آن را انکار کند خودرا از آلودگی مبرا داشته است وهرکس با زبان آن را انکار کند پاداش دادا خواهد شد از اولی برتر است آن کس که با شمشیر به انکار برخیزد تا کلام خدا بلند وگفتار ستمگران پست گردد وراه رستگاری یافته ونوری در دلش تابیده" حکمت337