بزرگنمایی:

به گزارش تبسم مهر طبق یک قانون نانوشته، یک دروازه‌بان هر چقدر هم موفق باشد، به سختی می‌تواند به بازیکن محبوب رسانه‌ها و اهالی فوتبال تبدیل شود به طوری که در طول تاریخ دروازه‌بان‌های اندکی توانستند جوایز انفرادی را در رقابت‌ با هافبک‌ها و مهاجمان از آن خود کند.

به همین علت دروازه‌بان‌های بزرگی مانند ایکر کاسیاس، مانوئل نویر، جی‌جی بوفون و ... علی ‌رغم کسب عنواین تیم متعدد در یک سال و ایفای نقش کلیدی در تیم‌های ملی و باشگاهی خود، هیچ‌گاه نتوانستند مهاجمانی مانند مسی و رونالدو را که حتی از کسب جام هم بازمانده بودند، پشت سر بگذارند.

این قانون نانوشته کمابیش در ایران هم رعایت شده است و معمولا دروازه‌بان‌ها و مدافعان در سایه توجه به هافبک‌ها و مهاجم‌ها قرار می‌گیرند اما امسال علیرضا بیرانوند توانست آرای قاطع کارشناسان و اهالی رسانه را کسب کند و سیر صعودی خود را بعد از سه بار کسب عنوان بهترین دروازه‌بان سال، ارتقا بخشد و برای نخستین بار جایزه بهترین بازیکن سال فوتبال ایران به یک دروازه‌بان برسد.

علیرضا برای کسب این عنوان در تیم ملی حضور درخشانی داشت. او ضمن کمک به تیم ملی در جام جهانی 2018 و جام ملت‌های آسیا 2019، در پرسپولیس نیز موفق ظاهر شد و تا رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا بارها ناجی تیم برانکو شد تا در مراسم برترین‌های فوتبال ایران، سید جلال حسینی و وریا غفوری را پشت سر بگذارد و توپ‌طلا را از آن خود کند.

* جایزه بهترین دروازه‌بان در لیگ چهاردهم

بیرانوند برای نخستین بار در لیگ چهاردهم به عنوان یک دروازه‌بان شش دانگ مطرح شد و همان سال عنوان بهترین دروازه‌بان را در رقابت با مهدی رحمتی و رشید مظاهری کسب کرد.

روند درخشان او در سال بعد به علت برخی اختلاف‌ها با علیرضا منصوریان ادامه‌دار نبود و به علت نیمکت نشینی و همین‌طور درخشش دخسوس در دروازه استقلال خوزستان، قهرمان لیگ پانزدهم، از رسیدن به این عنوان بازماند.

* دومین جایزه بهترین دروازه‌بان سال ایران

او به پرسپولیس رفت و با نخستین قهرمانی برانکو با پرسپولیس، عنوان بهترین دروازه‌بان را هم برای دومین بار کسب کرد.

* سومین عنوان بهترین دروازه‌بان لیگ هفدهم

درخشش ادامه‌دار پرسپولیس در گرو موفقیت بازیکنان این تیم بود و بیرانوند به عنوان یکی از ارکان موفقیت این تیم، عنوان بهترین دروازه‌بان را برای سومین سال کسب کرد.