بزرگنمایی:

به گزارش خبرنگار تبسم مهر، محمدرضا ظفرقندی، در بیانیه ای به مناسبت روز پزشک، عنوان داشت: هر سال در اولین روز شهریور همزمان با سالروز تولد ابن سینا دانشمند، پزشک و فیلسوف بزرگ تاریخ، جامعه ایران «روز پزشک» را برای بزرگداشت این کسوت مقدس و این مسند ارجمند، پاس می دارد. تاریخ جهان و به ویژه تاریخ کهن این سرزمین گواهند که جایگاه منیع حرفه پزشکی همواره مورد احترام و تکریم بوده و هست. تا جایی که شاهدیم زمانی که به جبر تاریخ آرام آرام راه علومی چون فلسفه و پزشکی جدا می شد؛ عنوان برازنده «حکیم» را طبیبان به میراث بردند. شاید راز این تکریم تاریخی این باشد که طبیبان ایرانی در گذار از قرون و  اعصار هماره از مردم و با مردم  بوده اند. شاه‌بیت پزشکی ایرانی نه نظریه های طبی تاریخی، بلکه «مردمی» بودن آن و تلاش در اصلاح و سامان بخشیدن به امور اجتماع است. جالب اینکه ابن سینا خود نماد این همت تاریخی است. تلاشی که در همه برهه‌های مهم تاریخ معاصر ایران از انقلاب مشروطه تا دفاع مقدس عیان و آشکار است. به هر حال اینجانب نیز فرصت را غنیمت می‌شمرم و بهترین تبریک ها را نثار همراهان و همکاران عزیزم می کنم که در هر زمان و در چهارگوشه این سرزمین پهناور از سواحل سرسبز دریای خزر تا سواحل و جزایر صمیمی خلیج همیشه فارس، از کویر سوزان سیستان و بلوچستان و کرمان و خراسان بزرگ در شرق تا شهرها و روستاهای صعب العبور زاگرس در غرب، از دشت‌های ارس باران و آذربایجان زیبا تا خوزستان مقاوم و استوار، از شیراز جنت تراز تا اصفهان نصف جهان، از ترکمن صحرا تا کویر مرکزی ایران، به همه ساکنان این سرزمین عزیز از جمله مهاجرین ارجمندی که میهمان مردم ایران هستند از هر قومیتی همدلانه خدمت می رسانند.

و اما امروز اینجانب به عنوان نماینده منتخب جامعه پزشکی ایران بیش از این که قصد تکریم و تقدیس همکارانم را داشته باشم، به دلیل جفاهای روزافزون و فشارهای ناروایی که در حق این قشر عزیز و پیشرو به ناحق اعمال می شود؛ لازم می دانم مواردی را بازگو و همه را به تفکر و تامل در این موارد دعوت  و قضاوت را به وجدان عمومی واگذار می کنم. حرفه پزشکی امروز در معرض حملات همه جانبه است. یک روز طرحی غیر کارشناسی و جهت دار برای افزایش ظرفیت رشته های پزشکی رونمایی می شود، بدون اینکه به زیرساخت های لازم برای چنین کاری توجه گردد. انگار که ارائه کنندگان نمی دانند یا نمی خواهند بدانندکه تربیت پزشک بدون استانداردهای آموزشی قابل قبول جان مردم را در معرض خطر قرار می دهد.

روزی دیگر با پیشنهاد دستورالعملی برای استفاده از اعضای بدن محکومین به اعدام برای پیوند به بیماران نیازمند جامعه پزشکی را دچار تنش و التهاب می کنند که خوشبختانه با واکنش قوی و یکپارچه جامعه پزشکی و پیوند اعضاء کشور مواجه شد. به زعم اینجانب این مورد نمونه ای بود از حساسیت درست و دقیق جامعه پزشکی  در مورد موضوع بسیار مهم استقلال حرفه ‌ای که نشان داد پزشکان بر اساس یک سنت تاریخی نسبت به آنچه که در بیرون مطب ها و بیمارستان ها و اتاق عمل ها، اما مرتبط با فعالیت حرفه ایشان اتفاق می افتد، بی تفاوت نبوده و نیستند و آنچه را که بر خلاف اخلاق حرفه ای خود بدانند از طرق قانونی و مدنی پیگیری می کنند. در همین مورد هم واکنش منطقی و یکپارچه جامعه پزشکی که مبتنی بر استدلال های اخلاقی دقیق بود پیامد مورد نظر را به بار آورد و مورد پذیرش  مسئولین محترم قوه قضائیه قرار گرفت.

اما شاید از همه دردناک تر حملات برخی کارشناس نماها است که متاسفانه با ارائه آمار و اطلاعات مغلوط، در شرایطی که فشار اقتصادی مردم عزیزمان را تحت تاثیر قرار داده است،  با جو سازی تلاش می کنند که جامعه شریف پزشکی را افرادی ‌عافیت طلب و مال اندوز جلوه دهند. البته این افراد به خوبی می دانند که از یک طرف آنچه که در مورد درآمد پزشکان می گویند در قریب به اتفاق موارد درست نیست. از سوی دیگر وجود یک درآمد مناسب برای افرادی که از نخبه ترین اقشار جامعه بوده و در عین حال سال‌ها علاوه بر تلاش و تحمل سختی های زیاد  در دوره های آموزشی خود شامل کارآموزی، کارورزی، دستیاری تخصصی و فوق تخصصی سخت ترین شرایط کاری و زندگی را تحمل نموده اند، و در میانسالی ممکن است بتوانند درآمد قابل قبولی داشته باشند، خلاف انصاف و عدالت نیست .ضمن اینکه جامعه پزشکی شاید تنها گروهی باشد که در ازای این آموزش ها ملزم می شود در 

چارچوب طرح نیروی انسانی سال ها در دورافتاده ترین و محروم ترین مناطق کشور و دور از خانواده خدمت کنند. این در حالی است که در شرایط طرح از مزایای قانون تبعیت از همسر  برای انتخاب محل طرح خود نیز محروم هستند. خواسته من از نخبگان علوم انسانی و به ویژه جامعه شناسان عزیز این است که با نگاه علمی و فنی بر این مسائل نور بتابند تا مانع عوامفریبی معدودی افراد شوند. اینجانب هشدار می دهم که در پیش گرفتن روش تخریبی توسط اینگونه افراد و خدشه در اعتماد مردم به پزشکانشان پیامدهای بسیار ناگواری برای مردم دارد. طبابت امری خطیر است و طبیب برای انجام وظیفه بسیار حساس خود نیاز به آرامش روان و بدور از هیاهوی غوغاسالاران و عوام‌فریبان دارد. تحت فشار و هجمه  قراردادن پزشکان مصداق بارز « کسی بر سر شاخ بن می برید» است. آمار تکان دهنده از مهاجرت پزشکان و فارغ التحصیلان جوان شاهدی بر این مدعا است. در حالی که درهای بازار کار کشورهای پیشرفته دنیا به روی این  نخبگان باز است و در آنجا قدر می بینند و در صدر می نشینند. پیامد خطرناک دیگر بدبین شدن مردم به طبابت علمی و رو آوردن برخی از آنها به سودجویانی است که هر روز در شکلی ادعای درمانگری می کنند و هر چه بتوانند را دستاویز  سودجویی خود قرار می دهند. تا جایی که گاه دین و اعتقادات مذهبی مردم  با عناوینی چون طب اسلامی روشی برای مدعیان دروغین درمانگری می شود و  تا جایی که بر اساس اوهام خود اولیه ترین الزامات سلامت جامعه از جمله واکسیناسیون کودکان بی گناه را به خطر می اندازند.

و اما همکاران عزیز...، سازمان نظام پزشکی خانه شما و متعلق به تک تک شما است. نمایندگان شما در همه سطوح از هیئت مدیره شهرستان‌ها تا شورای هماهنگی استان‌ها، مجمع عمومی، شورای عالی نظام پزشکی در کنار کارکنان خدوم و تلاشگر سازمان در سراسر کشور بر خود فرض می دانند،  که با تمام وجود از جایگاه و عزت جامعه پزشکی دفاع کنند. این دفاع مستلزم حمایت و حضور مستمر همگی شما در کنار نمایندگانتان است. کمترین انشقاق و اختلافی مغرضان و نادانانی را که کمر به تخریب جایگاه حرفه مقدس پزشکی بسته اند، جری تر می کند. از این رو جامعه پزشکی ایران بیش از پیش نیازمند وحدت، تعامل و گفتگو است. پزشکان امروز که میراث دار نیاکان گرانقدر گذشته خویشند با هر سلیقه اجتماعی و سیاسی باید حول محور علم و هنر پزشکی و اخلاق حرفه ای گردهم آیند و از «استقلال حرفه ای» خود دفاع کنند. این راه اما علاوه بر تلاش برای انسجام درونی، مستلزم تعامل مدام و گفتگوی سازنده با مردم است. مردم عزیزی که همواره قدردان ما بوده اند و عزت امروزمان مدیون نگاه احترام آمیز و سپاسگزار آنان است. از سوی دیگر  استفاده بجا از روش های خودتنظیمی و خودپالایشی که در چهارچوب قانون به خود پزشکان محول شده است، بهترین فرصت برای اصلاح اشکالات و کاستی ها  است. اصلاح کاستی ها یک سازمان نظام پزشکی قوی و با پشتوانه همه اعضای حرفه را می طلبد. اینجانب دست یاری به سوی همه شما دراز می کنم و معتقدم علاوه بر نقش سازنده تک تک اعضای حرفه، نقش انجمن های پزشکی و رسانه های مرتبط در این مهم بسیار تعیین کننده است.