بزرگنمایی:

جاده چالوس و به تعبیری چهارمین جاده زیبای جهان در ذهن و روح ایرانیان فقط یک راه ارتباطی نیست، این جاده که از کرج در استان البرز آغاز و به شهرستان چالوس در استان مازندران ختم می شود پر است از خاطرات، جاده آب و آبشار و چشمه، جاده ابر و رودخانه و مه، ابتدایش سرچشمه و انتهایش شاه چشمه است. 

نام رسمی جاده چالوس جاده 59 است؛ چند روز گذشته بود که بسیاری با انتشار نماهای مختلف این جاده در قالب عکس و فیلم جشن تولد 85 سالگی اش را با دیگر کاربران شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشتند، همین مسئله باعث شد تا با مهراب رجبی رئیس بنیاد البرزشناسی گپ و گفتی داشته باشیم، وی نیز معتقد است که این جاده نه تنها یک مسیر ارتباطی بلکه جاده خاطرات بوده و با جسم و جان مردم ایران گره خورده است.

رئیس بنیاد البرز شناسی به  تبسم مهر گفت: جاده چالوس یادآور خوشی ها و تلخی های زیادی در ذهن و یاد مسافران عبوری از این محور زیبا است، این جاده هیچگاه پیر نمی شود و هر زمان که نام این جاده بر زبان ها آورده شود به نوعی تجدید خاطرات در دل مسافران عبوری آن است.

رجبی ادامه داد: در آذرماه سال 1312 این جاده افتتاح شد اما تنها یک افتتاح نمادین در آن روزها صورت گرفت، حدود ١٠ سال به طول انجامید تا کار احداث جاده بطور کامل به اتمام برسد و در حال حاضر نیز عملیات های مختلف راهداری برای نگهداری و رسیدگی به وضعیت آن در مقاطع مختلف از سال دنبال می شود.

وی بیان کرد که جاده چالوس در طول هشتاد و پنج سال عمر خود هنوز در حال توسعه است و افزود: سال ها قبل از احداث جاده چالوس راهی مال رو در آن مسیر وجود داشت که دو سوی البرز شمالی و جنوبی را به هم متصل می کرد.

رئیس بنیاد البرز شناسی با بیان اینکه البرز به سه بخش غربی، شرقی و مرکزی تقسیم می شود، توضیح داد: البرز مرکزی مشتمل بر استان البرز، استان مازندران و بخش هایی از استان گیلان و قزوین و تهران به طول 350 کیلومتر است.

وی در ادامه عنوان کرد: در گذشته سه مسیر مال رو از طالقان هم به سمت نقاط البرز شمالی وجود داشت که هنوز هم این مسیرها از نقاطی مثل خیکان و گته ده برقرار است.  

رجبی ادامه داد: بعد از استفاده چند ساله مردم از مسیرهای مال رو و در زمان ناصرالدین شاه جاده ای ایجاد شد که به نام ناصری نام گرفت و این جاده از نیاوران در تهران آغاز شده و در ادامه به توچال و شهرستانک می رسید که در آنجا هم ناصرالدین شاه کاخی را برای بیتوته خود بنا کرده بود که اکنون به نام کاخ ناصری برقرار است.

وی با بیان اینکه جاده ناصری از شهرستانک به سمت نسا ادامه داشت، افزود: در ادامه مسیر جاده ناصری پس از طی کردن نقاطی مانند مرزن آباد تا شهر نور پیش می رفت و این راه بعدها پس از قاجاریه در دوره پهلوی به توسعه یافتگی رسید و سرانجام جاده چالوس به طول 163 کیلومتر احداث شد.

رئیس بنیاد البرز شناسی بیان کرد: بیش از یکهزار چشمه در جاده چالوس وجود دارد که هر کدام از این چشمه ها دارای خاصیت منحصر به فرد است و از دیگر جاذبه های طبیعی این چاده وجود رودخانه، دره های عمیق و ارتفاعات زیبا است که باید در طول مسیر از چشم اندازهای زیبا لذت برد.

وی ادامه داد: جاده چالوس برای بسیاری از ایرانیان جاده شادی است چون خیلی از مردم از جمله عروس و دامادها خاطرات خوشی از این جاده دارند و زمانی برای راهی شدن به ماه عسل خود از این مسیر زیبا عبور کرده اند.

رجبی در ادامه گفت: جاده چالوس مخاطراتی همچون خطر وقوع سیل، ریزش بهمن و پرتاب سنگ در کنار بروز تصادفات جاده ای را هم دارد که البته در این خصوص اضافه بر تلاش مسئولان برای اصلاح جاده و ایمن کردن آن مردم هم باید مراقب باشند تا با رعایت نکاتی از جمله احتیاط در رانندگی خاطرات خود از جاده چالوس را دلچسب و شیرین کنند. 

وی عنوان کرد: همانطور که توضیح دادم جاده چالوس ارتباط دهنده البرز شمالی و جنوبی بوده است؛ در نتیجه انتظار داریم در سال های آتی اقداماتی در خصوص تغییر نام این جاده از چالوس به البرز توسط مسئولان کشور دنبال شود.

رئیس بنیاد البرز شناسی افزود: در توصیف این جاده زیبا و ظرفیت های آن زمانی که می گوییم جاده چالوس، در واقع تنها نام یکی از شهرهای ایران را بر زبان جاری کرده ایم در حالی که نام البرز برای این جاده مشتمل بر استان هایی از جمله البرز، مازندران و حتی بخش هایی از تهران است.

وی در پایان تاکید کرد: با تغییر نام جاده چالوس به البرز در واقع تعریف جاده ای با این همه قدمت که پر از خاطرات سفرهای رنگین مسافران خود است تنها از دل یک شهر کوچک خارج نمی شود و در سطح جهانی می تواند بیشتر خودی نشان دهد.