بزرگنمایی:

 به گزارش تبسم مهر و به نقل از گیزمگ، پاشیدن سم روی محصولات زراعی برای از بین بردن علف‌های هرز نه تنها برای محیط زیست مضر است، بلکه برای کشاورزان نیز پر هزینه است.

محققان با توجه به این مشکلات، مطالعه‌ای را در دستور کار قرار دادند که نشان می‌دهد اگر سم‌پاشی در زمان مناسبی از شبانه‌روز انجام شود، می‌توان از علف‌کش کمتری استفاده کرد، در حالی که نتیجه بهتری حاصل می‌شود.

گیاهان نیز درست مثل ما انسان‌ها دارای ریتم شبانه‌روزی هستند. این بدان معنی است که عملکردهای بیولوژیکی آنها در طول روز متفاوت است.

به همین دلیل در انسان‌ها نیز بسیاری از داروها وقتی در یک زمان خاص مصرف می‌شوند، بیشترین تأثیر را دارند و به بهترین وجه کار می‌کنند.

علف‌کش(Herbicide) ماده‌ای است که برای از بین بردن علف‌های هرز به کار می‌رود.

محققان دانشگاه بریستول انگلیس با همکاری یک شرکت فناوری کشاورزی سوئیس موسوم به "سینجنتا"(Syngenta) تصمیم گرفتند که بررسی کنند آیا پاشیدن بعضی از ترکیبات(ترکیبات مضر) روی گیاهان در زمان خاص و معین مانند استفاده دارو توسط انسان مؤثر است یا نه.

آنها آزمایشگاه دسته‌ای از علف‌های هرز را که به "رشادی گوش‌موشی" معروف است در یک چرخه 24 ساعته همراه با نور و تاریکی رشد دادند تا شرایط طلوع و غروب خورشید شبیه‌سازی شود و یک علف‌کش تجاری با ماده فعال گلیفوسات روی گروه‌های مختلف گیاهان در زمان‌های مختلف پاشیده شد.

رَشادی گوش‌موشی یا آرابیدوپسیس تالیانا یک گیاه کوچک و بومی اروپا، آسیا و شمال غربی آفریقاست. این گیاه اولین گیاهی است که نقشه ژنی‌اش توالی‌یابی شد.

سپس مشخص شد که وقتی این علف‌کش را در سپیده دم اعمال می‌کنند، گلیفوسات به راحتی توسط گیاهان پذیرفته می‌شود. در نتیجه در آن زمان از روز، علف‌کش بیشترین اثر را در نابودی بافت گیاه و کاهش رشد آن دارد. در حالی که برای داشتن همین تأثیر در زمان‌های دیگر باید از علف‌کش بیشتری استفاده شود.

گلیفوسات(Glyphosate) یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب‌کم3496 است. شکل ظاهری این ترکیب، پودر بلورین سفید است. این ترکیب یک علف‌کش سیستمیک برای کنترل علف‌های هرز، به ویژه علف‌های هرز پهن‌برگ سالانه و علف‌های شناخته شده برای محصولات باغی و زراعی در سراسر جهان است که توسط "جان ای. فرانتس" شیمیدان در شرکت مونسانتو آمریکا در سال 1970 کشف و اختراع شد. 

دکتر "آنتونی داد" نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: این تحقیق نشان می‌دهد که در آینده ممکن است ما بتوانیم با استفاده از ساعت بیولوژیکی گیاهان، برخی از مواد شیمیایی که در کشاورزی استفاده می‌شود را اصلاح کنیم.

وی افزود: رویکردهایی از این دست، یعنی ترکیب بیوتکنولوژی با کشاورزی دقیق می‌تواند منافع اقتصادی و زیست محیطی زیادی را فراهم کند.