بزرگنمایی:
خطای راهبردیِ مدیریتیِ کشور در بحث راهبری تولید، سخت افزاری نگریستنِ صِرف به این موضوعِ چندوجهی است؛ در حالی که مدیریت و راهبری این امر شامل سه‌گانه سخت افزار، نرم افزار و مغزافزار است.
به گزارش خبرنگار تبسم مهر، مهدی حمزه پور، عضو هیئت علمی گروه مدیریت صنعتی دانشگاه امام صادق(ع) و مشاور امور فرهنگی وارتباطات و دبیر شورای فرهنگی سازی بنیاد ملی نخبگان در یادداشتی با عنوان راهبریِ راهبردیِ نخبگان در رونق تولید به نقش نخبگان در افزایش رونق تولید به عنوان تنها راه برون رفت کشور از وضع موجود پرداخته است:
«رونق تولید» از آن دست موضوعاتی است که اکثر متخصصانِ اقتصاد و مدیریت آنرا تنها راه برون رفت کشور از هجمه های بیرونی فزاینده می دانند. مقوله حیاتی و پر اهمّیتِ رونق تولید تنها با تعیین شعار سالانه محقق نخواهد شد، بلکه این امر مستلزم تعیین راهبردها، راه‌کارها و نیز به کارگیری مؤثر سرمایه های انسانیِ والا و در تراز بالا است که امکان اجرای آن را فراهم می سازد.
با رصد حقیقیِ میدانیِ زیست بومِ عرصه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، مدیریتی و رسانه ای کشور در می یابیم که موانع و چالش های متعدّدی را برای تحقق این راهبرد در پیش رو داریم و به طور قطع نیازمند به یک عزم و تصمیمِ بزرگ، عالمانه، قاطعانه و شجاعانه هستیم که بدون شک در این کارزار سخت، پیچیده و ترکیبی، راهبریِ راهبردیِ مردان و زنانِ سرآمد و نخبه، بسانِ هادیان اصلی این اَبرموضوع، بیش از همه جلوه می نماید.
خطای راهبردیِ مدیریتیِ کشور در بحث راهبری تولید، سخت افزاری نگریستنِ صِرف به این موضوعِ چند وجهی و پیچیده است؛ در حالی که مدیریت و راهبری این امر شامل سه‌گانه سخت افزار، نرم افزار و مغزافزار، به صورت در هم تنیده و توأمان، می باشد. در هر یک از این ابعاد سه گانه می توان راه کارهایی را برای تفوّق بر موانع متعدّد و متنوّعِ رونق تولید برشمرد. از بُعد سخت افزاری، مهمترین عامل رونق تولید را در کنار سایر عوامل مطرحی مانندِ حمل و نقل، نگهداری (انبارداری) و توزیع، تأمین مالی و سرمایه در گردش واحدهای تولیدی می دانند که نقش بازار پول (بانک ها)، بازارسرمایه (بورس های اوراق بهادار) و بازار بیمه (صنعت بیمه) در این میان، نقشی حیاتی و غیرقابل انکاراند. از بُعد نرم افزاری می توان به عواملی مانند ارتقای مستمر و پایدار فرهنگ عمومی در زمینه تقدّس ِمقوله کار، تولیدِ مولّد و کارآفرینی، نظارت هوشمند، پیشگیرانه و شفّاف، مبارزه جدّی، علمی و تخصّصی با زمینه های بروز فساد فردی و نظام یافته، ثبات در قوانین و مقرّرات و جلوگیری از تصمیم های خلق السّاعه، عجولانه، بی برنامه و فاقد آینده نگری جامع اشاره کرد.
بُعد مهم دیگر، بُعد مغزافزار است.عاملی بنیادین، ارتقابخش، رونق آفرین و نوآور که نقشی بی بدیل و مزیّت‌ساز در فرآیند زنجیروارِ تحقیق و توسعه، تأمین، تولید، بازاریابی و فروش محصول اعمّ از کالا و خدمات ایفا می کند. بُعد مغزافزار اشاره مستقیم به سرمایه های انسانی متخصّص و مسئولیت پذیر دارد و به همین دلیل رهبریِ چند سطحیِ سرمایه های انسانی ِارزش آفرین در قالب اتّخاذ راهبردهای اقتضایی گوناگون در فرآیند طولانی مدیریت و راهبری استعدادهای برتر شامل استعدادخواهی، استعدادیابی، استعدادپروری، استعداد داری و استعدادافزایی از اهمیت بسیار بالایی برخورداراست؛ به گونه ای که با استمرار در این امر مهم، انتظارِ طلوع، درخشش، رونق، ارتقا و اثرگذاریِ جهش وارِ سرآمدان و نخبگان در موضوع تولید را انتظار داریم.
به بیانی دیگر، راه اساسی و پراطمینانِ رونق تولیدِ داخل، اتّکای عملی و حقیقیِ حّداکثری به ظرفیّت بالایِ سرآمدان و نخبگان در تحوّل واحدهای تحقیق و توسعه واحدهای تولیدی به مثابه قلبِ رونق تولید می باشد.در این میان نقش دانشگاه های پژوهشی و کارآفرین به عنوان دانشگاه های نسل دوّم و سوّم و نیز نهادهای سیاستگذار، برنامه ریز و خطّ مشی گذاری چون بنیاد ملّی نخبگان در شناسایی دقیق، ظرفیّت سنجی، ایجاد بانک اطلاعاتیِ تخصّصی و هدفمند از مستعدّین، سرآمدان و نخبگان و ایجاد پیوند حقیقی بین صنعت و دانشگاه از طریق معرّفی مستمر و با برنامه نخبگانِ تخصّصیِ فناوری های سخت و نرم به بدنه تولیدی کشور بر کسی پوشیده نیست. نتیجه آنکه، راهبریِ راهبردیِ سرآمدان و نخبگان حقیقی در گلوگاه های فرآیند پرپبچ و خَم تولید کشور، در همه زمان ها و به ویژه در شرایط سختِ تحریم های پیچیده، چندلایه، مستمر و پایدار، افقی روشن و امیدبخش را برای اقتصاد کشور رقم خواهد زد.