بزرگنمایی:

به گزارش  تبسم مهر، به همت گروه جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی و انجمن جامعه شناسی ایران و با همکاری سایر انجمن های علوم اجتماعی، پنجمین همایش ملی روز علوم اجتماعی، صبح امروز در دانشکده ادبیات دانشگاه خوارزمی برگزار شد.

در ابتدای این نشست پس از تلاوت قرآن و سخنرانی عزیزالله حبیبی، رئیس دانشگاه خوارزمی، سید حسین سراج زاده، دبیر علمی همایش و رئیس انجمن جامعه شناسی ایران، باقر ساروخانی، استاد پیشکسوت جامعه شناسی دانشگاه تهران سخنرانی کرد و گفت: من شاگرد مرحوم صدیقی بودم و افتخار می کردم که در خدمت ایشان درس میگرفتم. ایشان نه فقط یک استاد بلکه جای پدر من هم بودند. اولین گام دکتر صدیقی، تأسیس انجمن جامعه شناسی بود. در آن زمان من را به عنوان دبیر این انجمن انتخاب کردند. سیره و شیوه زندگی یک نفر، زندگی یک فرد را می سازد. زندگی دکتر صدیقی دارای دو ضلع سیاسی و آموزشی بود. از نظر منش، من کمتر کسی را دیدم که مثل دکتر صدیقی باشد. او فردی بود که به قانون بسیار اهمیت می داد و قانون مداری از نکات برجسته ایشان بود.

وی افزود: مرحوم روح الله امینی تعریف می کرد که روزی دانشجویان به مرحوم صدیقی گفتند که استاد دستور بدهید امتحانات را عقب بیندازند و صدیقی در جواب به این مسئله گفت باید ببینیم قانون چه گفته و به آن عمل کنیم. یا مثلاً زمانی که ایشان وزیر کشور بودند روزی راننده شان چراغ قرمز یک خیابان را رد می کند، مرحوم صدیقی به محض اینکه یک پلیس می بیند می گوید آقا این راننده را جریمه کنید چون چراغ قرمز را رد کرده است. من هم همه نظم خود را از دکتر صدیقی یاد گرفته ام.

استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران ادامه داد: بنده در سال 1337 وارد دانش سرای عالی شدم. در آن زمان دکتر نراقی هم استاد آنجا بود و جزو اساتیدی بود که دانش و جامعه را به هم می آمیخت. از آن زمان، شیرینی جامعه شناسی برای من آغاز شد. دکتر صدیقی نماد یک آموزگار بزرگ بود  و کلاسهایش، کلاس گفتگو بود.

ساروخانی در ادامه صحبت های خود به بررسی وضعیت علوم اجتماعی در ایران پرداخت و گفت: به عقیده من جامعه امروز نسبت به جامعه شناسی بی اعتنا است و دانش تولید شده توسط اصحاب جامعه استفاده نمی شود. ما امروز به یک دور باطل رسیده ایم. از یک طرف شاهد بی وفایی به دانش جامعه هستیم و از طرف دیگر دانش تضعیف می شود. کلاس درس باید جایگاه انگیزش باشد. دانش یعنی انگیزش و استادی موفق است که بتواند انگیزه ایجاد کند. زمانی انگیزه عالی است که هم استاد انگیزه داشته باشد و هم جامعه به استاد انگیزه بدهد.

وی در پایان اضافه کرد: در گذشته دانش ما در کنار جامعه بود، اما امروز این طور نیست. بنابراین ما با مشکل بزرگ مدرک گرایی مواجه می شویم. ما نیازمند استاندارد سازی هستیم. در مدارس دانشی که به دانش آموز منتقل می شود، دانش زندگی نیست و کمکی به زندگیشان نمی کند. درس های دبیرستان هم درس زندگی نیستند. این در حالی است که دانش جامعه شناسی، دانش ابزاری نیست، دانش اعتباری است.