بزرگنمایی:

به گزارش تبسم مهر تیم ملی کشتی فرنگی ایران در رقابتهای جهانی 2018 بوداپست مجارستان روزهای تلخ و تاسف‌باری را رقم زد. تیمی 10 نفره با سرمربیگری علی اشکانی که همه از آن انتظار درخشش همیشگی را داشتند، در نهایت تنها با کسب یک مدال برنز و سقوط به رده یازدهم جهان از بوداپست به تهران بازگشت. این ناکامی بزرگ در حالی رقم خورد که تیم کشتی فرنگی ایران در رقابتهای جهانی 2017 پاریس با سه مدال برنز، نایب قهرمان جهان شده بود، اما یکسال بعد در اوج انتظار برای تکرار یا ارتقای این عنوان جهانی با 10 پله سقوط، یکی از بدترین نتایج تاریخ این رشته را ثبت کرد!

اختلاف امتیاز تحقیرآمیز با تزارها

از جمله نکات نگران‌کننده و تاسف بار عملکرد ضعیف فرنگی‌کاران در رقابتهای جهانی سال گذشته، اختلاف امتیاز ایران با تیم روسیه بود. روسها در آن مسابقات با کسب 178 امتیاز مقتدرانه قهرمان شدند؛ در حالیکه تیم ناکام ایران با 39 امتیاز و تنها یک مدال برنز که آن هم به دلیل عدم حضور حریف در دیدار رده بندی به مهدی علیاری تقدیم شد به رده یازدهم جهان سقوط کرد.

به هر حال پرونده ناکامی رقابتهای جهانی سال گذشته مدتهاست با تغییر و تحولات اساسی در راس امور فدراسیون کشتی و کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی بسته شده و حالا سکان هدایت تیم ملی در دستان محمد بنا و همکارانش قرار دارد. مردی که همه او را ناجی کشتی فرنگی می‌دانند و به محض ورودش به عرصه سرمربیگری توانست یک قهرمانی شیرین و دلچسب در رقابتهای آسیایی را رقم بزند. در واقع محمد بنا بعد از برکناری علی اشکانی، تیم زخم خورده و بی روحیه‌ای را تحویل گرفت و پس از مدتی کوتاه توانست با اعمال تغییرات فنی و ایجاد انگیزه در بین فرنگی‌کاران با کسب 4 مدال طلا و 3 برنز عنوان قهرمانی آسیا را از آن ایران کند.

البته نمی‌توان قهرمانی در آسیا را با هر عنوان دیگری در رقابتهای جهانی قیاس کرد، اما حالا محمد بنا در مسیری قرار گرفته که همه از او انتظار جبران ناکامی همقطارانش در جهانی سال گذشته را دارند. شاید این توقع، چندان منطقی و عقلانی نباشد و نمی‌توان شرایط هیچ دوره از مسابقات جهانی را یکسان و مشابه دانست، اما محمد بنا خواسته یا ناخواسته گام در راهی گذاشته که همه با توجه به پیشینه درخشانش از او انتظار خلق شگفتی و کسب افتخار  تازه ای را دارند.

ما چه کردیم؛ حریفان چه کردند؟

برای هر پیش‌بینی از عملکرد کشتی فرنگی ایران در رقابتهای جهانی پیش رو باید منطقی باشیم. منطقی از آن جهت که رقابتهای جهانی 2019 قزاقستان به عنوان میدان گزینشی المپیک از حساسیت و کیفیت بسیار بالایی برخوردار است و رقبای دیرینه و سنتی ایران از ماهها قبل در حال تجهیز و آماده سازی برای کسب نتیجه در این مسابقات هستند. متاسفانه درست در همین ایام، کشتی ایران درگیر بلاتکلیفی فدراسیون بود و تیم های ملی هم با کادرهای فنی موقت و مربیان نامطمئن از حضورشان اداره می شدند. البته در این مدت بسیاری از کارها روال به ظاهر طبیعی داشت و تنور اردوها و اعزام به رویدادهای بین المللی گرم مانده بود، اما باید قبول کرد کشتی ایران به تازگی با انتخاب علیرضا دبیر به عنوان رئیس به روال عادی بازگشته و باید نقطه آغازین تمامی امور جاری و معوقه کشتی را از همین ایام محاسبه کرد. در نتیجه سطح توقع از تیم ملی کشتی فرنگی در رقابتهای جهانی هم باید معقول و سنجیده باشد و نباید از محمد بنا و شاگردانش انتظار یک‌تیم ششدانگ و ایده آل را داشت. هر چند که فرنگی‌کاران ایران بارها نشان داده‌اند با تکیه بر غیرت و توان ذاتی خود می توانند شگفتی خلق کنند و نتایج طلایی و دور از ذهنی را رقم بزنند.

واکنش معقول و منطقی محمد بنا به انتظارات

اینکه با یک ذهنیت نتیجه‌گرا و مقطعی، توقع داشته باشیم محمد بنا و شاگردانش، تیم یازدهم سال گذشته را بر سکوی اول تا سوم رقابتهای جهانی امسال قرار دهند، انتظار نامعقول و عجیبی است، اما محمد بنا در مواجهه با این حجم سنگین از انتظارات، معتقد است خود و فرنگی‌کاران تیم ملی نهایت تلاش خود را خواهند کرد تا بهترین نتیجه را در جهانی قزاقستان کسب کنند.

البته مرد سرد و گرم چشیده کشتی فرنگی ایران واکنش پرامید و جالبی به انتظارات بالا از او و تیمش در رقابتهای پیش رو نشان داده و معتقد است هیچ چیز ناممکن نیست. محمد بنا در این خصوص یادی هم از رقابتهای جهانی 2011 استانبول کرد. مسابقاتی که تیمش در میدان سخت ماقبل المپیک لندن و در حالیکه دو فرنگی‌کارش هم با قرعه رژیم صهیونسیتی مواجه شده بودند در نهایت جانانه جنگید و بر سکوی سوم جهان ایستاد. این روحیه بدان معناست که محمد بنا در سخت ترین شرایط هم به شاگردانش ایمان دارد، اما به رغم این موضوع و با توجه به شرایطی که ذکر شد، نباید از او و تیمش در رقابتهای جهانی پیش رو، توقع موفقیت صددرصدی و حتمی داشت.