بزرگنمایی:

مژگان ناقل در گفت‌وگو با تبسم مهر، بیان کرد: بدگویی یا چغلی به دلایل مختلفی در برخی کودکان رواج پیدا می‌کند، به طوریکه برخی کودکان از همکلاسی‌هایشان شکایت می‌کنند و برخی حتی ساخته ذهن خود را به دوستان‌شان نسبت و آن را به بزرگترها گزارش می‌دهند که عموماً این رفتار در کودکان زیر هفت سال اتفاق می‌افتد.

ناقل با اشاره به نحوه صحیح برخورد والدین و معلمان با بدگویی کودکان توضیحاتی ارائه کرد و گفت: نحوه برخورد والدین با کودکانی که بدگویی دیگران را می‌کنند چندان ساده به نظر نمی‌رسد، چراکه قصد و نیت اصلی آنها از انجام این کار مشخص نیست، برخی از آنها به دلیل کمبود اعتماد به نفس، برخی از روی حسادت و برخی برای جلوگیری از اشتباه همسالان خود آن رفتار را به والدینشان گزارش می‌دهند.

این روانشناس جلب توجه را یکی دیگر از علل اصلی بدگویی کودکان دانست و افزود: این کودکان با نشان دادن مشکلات رفتاری کودکان دیگر و بزرگ جلوه دادن نکات مثبت رفتاری خود چنین رفتاری دارند، که اگر والدین پیگیر اشتباه کودک متخلف شوند بدگویی و چغلی در او تداوم می‌یابد به همین دلیل والدین باید با نادیده گرفتن و بی‌توجهی به این رفتارها، آنها را از ادامه این رفتار بازدارند تا این ویژگی در آنها خاموش شود.

وی افزود: در صورتی که کودک در محیط مدرسه یا خانواده به بدگویی دیگران اقدام کرد، والدین با استفاده از جملاتی همچون "ما خیلی خوشحالیم که تو قوانین و نحوه رفتار صحیح را می‌دانی و سعی می‌کنی منضبط باشی و حالا که دوستت اشتباه کرده تو متوجه آن شدی، اما اینکه رفتار اشتباه دوستت را به ما اطلاع دهی کار اشتباهی است و در صورت نیاز من با دوستت برخورد خواهم کرد"، می‌توانند کودک را آگاه کنند که خبرچینی وظیفه او نیست و در صورت لزوم بزرگسالان به این مسائل ورود می‌کنند، همچنین در صورتی که والدین قصد دارند به اشتباه آن کودک ورود کنند، نباید این اتفاق به نحوی عملی شود که کودک احساس کند به دلیل گزارش‌دهی او این پیگیری صورت گرفته است.

ناقل در بخش دیگری از این گفت‌وگو با اشاره به اینکه والدین الگوی فرزندانشان هستند، گفت: غیبت کردن یا بدگویی دیگران نه تنها با دین اسلام متناقض است بلکه از نظر روانشناسی نیز بر روی کودک تاثیر دارد، به همین دلیل والدین باید از صحبت‌های بزرگسالانه و خانوادگی در مقابل کودکان بپرهیزند، زیرا غیبت و بدگویی از دیگران موجب تقویت چغلی در کودکان می‌شود.

انتهای پیام