بزرگنمایی:
نماینده خاش در مجلس شورای اسلامی گفت: در حال حاضر بزرگترین مشکل و معضل استان و شهرستان خاش بیکاری و اشتغالزایی است.
به گزارش *تبسم مهر*،علی کرد افزود: استان سیستان و بلوچستان یک
استان پهناور با چند اقلیم هوایی متفاوت است و به دلیل شرایط خاصی که از
لحاظ توسعه دارد، نیازمند برنامهریزی و توجه خاص در حوزه اشتغال است.
نماینده مردم خاش در مجلس در ادامه گفت: با آنکه سیستان و بلوچستان
درگیر یک خشکسالی بیسابقه و همهجانبه است اما تاکنون ریالی برای مبارزه
با این بحران به استان پرداخت نشده است.
وی اظهار کرد: خشکسالیهای 20 ساله بر محرومیت سیستان و بلوچستان افزوده و موجب بیکاری و مهاجرت هزاران نفر از روستائیان شده است.
وی بابیان اینکه خشکسالی همهجانبه تمام مساحت استان را درگیر کرده
است، افزود: عمق خشکسالی بهقدری است که درصورتیکه در سالهای آتی
بارشهای خوبی هم داشته باشیم، باز هم نمیتوانیم بر بحران خشکسالی در این
استان فائق آییم.
نماینده مردم خاش در مجلس در ادامه تصریح کرد: بیشتر منابع آبی شامل
رودخانه ها، چشمه ها، چاه ها، چاهکها و قنوت استان کاهش چشمگیری داشته یا
کامل خشک شده است.
کرد افزود: بر اثر این خشکسالی ها مزارع و باغ های استان خسارت های
جبران ناپذیری دیده است، دام های سبک و سنگین نیز به دلیل نبود آب و علوفه
از بین رفته است و در همه نقاط استان مردم خسارت های زیادی را متحمل شده
اند.
وی با بیان این که کشاورزی و دامپروی به طور کامل فلج است ادامه داد:
سیستان و بلوچستان در آتش خشکسالی می سوزد، نمونه اش خشک شدن نیزارها و
تالاب هامون است، تالابی که در پر آب ترین سال استان یعنی 74 با نیزارها و
پر آبی اش سیمای بی نظیری داشت اما در وضعیت خوبی نیست، آن زمان نیزارهای
هامون ،علوفه دامها بود اما حال هامون جز گرد و خاک، چیز دیگری نیست.
نایب رئیس فراکسیون اشتغال و تولید مجلس با بیان این که متاسفانه به
دلیل این بحران در شهرهای مختلف استان شاهد حاشیه نشینی هستیم اذعان کرد:
به دلیل نبود برنامه ریزی درست برای ماندگاری کشاورزان و دامپروان، بسیاری
از روستاییان آواره شده اند.
کرد گفت: عمق محرومیت در استان پیداست، برای این که خدمات نظام به چشم
آید باید برای استان نسخه ای دیگر پیچید و با افزایش اعتبارات و برنامه ای
درست و جهادی برای خروج استان از بحران خشکسالی گام برداشت.
وی با گلایه از دیپلماسی کشور گفت: مسئولان امر هیچ زمانی با نمایندگان
مردم همفکری نکردند تا بتوانیم با دیپلماسی پایدار حقابه ایران را از
هیرمند بگیریم، دیپلماسی اشتباه، نبود برنامه ریزی و بی توجهی ها سبب شد
دشت سیستان در این آتش بیش از دیگر مناطق استان بسوزد.