بزرگنمایی:

به گزارش تبسم مهر پیام ابراهیم پور طراح، کارگردان و تهیه کننده مستند «… و ناگهان باران» درباره موضوع و سوژه این مجموعه مستند که در ماه مبارک رمضان از شبکه یک سیما پخش شد، گفت: ما ایده ای ابتکاری در این مستندها داشتیم که نخواستیم مثل بسیاری، با خانواده های قصه دار و غصه دار سیل زده و زلزله زده سلفی بگیریم.

وی ادامه داد: ما این خانواده ها را بر سر سفره افطار آوردیم و آنها را مهمان خانه چهره های فرهنگی می کردیم؛ چهره های شاخصی که لزوماً سلبریتی نبودند و در فضایی که برنامه های تلویزیونی و حتی تهیه کنندگان ما سلبریتی زده هستند ما از این فضا دوری کردیم. در این دیدارها مهمان و میزبان بر سر سفره افطار با یکدیگر آشنا می شدند و من آرزو دارم درِ خانه های پایتخت همیشه مثل شیراز در برابر همگان باز باشد.

ابراهیم پور با اشاره به نمونه هایی از خانواده های سیل زده ای که مهمان سفره های افطار شدند، بیان کرد: خانم کوچکی از گرگان در سیل همه خانه و زندگیش را آب می برد او یک فرزند معلول دارد و زمانی که سیل، بهداری روستایشان را زیر آب برد خانه و زندگی اش را به یک درمانگاه تبدیل می کند و حدود 200 تا 300 بیمار در خانه اش زندگی می کنند. او در دماوند مهمان زوجی می شود که آنها هم فرزند معلول دارند.

همسفره بودن، انتخاب ما بود

وی با اشاره به نام این مجموعه مستند اضافه کرد: اسم اولیه این مجموعه سفره بود و هدفمان این بود که سفره دار باشیم و با همه مشکلات اقتصادی غذایمان را دورهمی بخوریم. براین اساس برخلاف دیگر برنامه ها هم سفره شدن را انتخاب کردیم تا درد مشترک را ایجاد کنیم. در این دورهمی ها خانواده هایی را مهمان کردیم که هر یک به نوعی دغدغه ای داشتند. همچنین سهیلا لرستانی را با افتخار دعوت کردیم که در ماجرای سیل، بیل به دست گرفته بود.

تهیه کننده «شب های روشن» با اشاره به اینکه این مجموعه مستند کاری بدیع بوده است، عنوان کرد: ما یک مستند ترکیبی ساختیم که سوژه های ما در هیچ برنامه ای در ماه رمضان حضور نداشتند. ما تلاش کردیم در این روایت ها میزبان و مهمان با هم سنخیت داشته باشند مثلاً کسی که در زلزله سرپل ذهاب به واسطه ماما بودنش بچه ای را به دنیا آورد امسال هم در سیل لرستان باعث به دنیا آمدن بچه دیگری در شرایط سخت شد و مهمان سفره افطار خانمی شد که دبیر انجمن مامایی کل کشور بود.

ابراهیم پور در پاسخ به اینکه چرا این برنامه با توجه به ساختار و سوژه های آن مورد توجه قرار نگرفت، بیان کرد: چند دلیل باعث شد که برنامه خوب دیده نشود. این برنامه آنتن خوبی نداشت و در ماه رمضان ساعت 13:15 پخش و ساعت 6:30 صبح بازپخش می شد. دوم اینکه ما از چند روز مانده به ماه رمضان وارد تولید برنامه شدیم و سفره های افطاری که می بینید بازسازی نبود بنابراین مستندها از 15 رمضان روی آنتن رفتند که زمان مناسبی نبود چراکه نیمه رمضان زمان مناسبی برای وارد شدن به جذب مخاطبان برنامه های رمضانی نیست و تا آن زمان مخاطبان برنامه های مورد علاقه شان را انتخاب کرده اند.

نگاه ابزاری به خانواده های سیل زده نداشتیم

این تهیه کننده در واکنش به حضور خانواده های سیل زده در برنامه ها برای تحریک احساسات مردم عنوان کرد: خود ما ابداً چنین کاری انجام ندادیم. نگاه ما این نبود که از این افراد استفاده ابزاری کرده و برای بهانه جویان، خوراک تبلیغاتی جور کنیم حتی در برخی از برنامه ها شوخی و استندآپ هم داشتیم.

تهیه کننده این روزهای «باهمستان» در توضیح بیشتر از فضای این مستندها عنوان کرد: «… و ناگهان باران» هم از سیل می گوید هم مثل اسمش شاعرانه است. به هر حال نمی شود از بدختی مردم اتفاق طنز خندوانه ای درآورد اما از طرف دیگر برنامه های تلویزیونی قرار نیست مردم را به گریه درآورد تا آنها را به همدردی وادارد حتی علی آقا مهمانی از گمیشان داشتیم که میزبانش سعید طلایی نویسنده بود، علی آقا با همه درد و غم ایستاد و استندآپ اجرا کرد کاری که برای برای مناطق سیل زده گرگان هم اجراکرده بود.

وقتی «ماه عسل» تعطیل می شود باید جایگزین مناسب داشته باشد

تهیه کننده «ماه نشان» با اشاره به برنامه های رمضانی امسال اظهار کرد: ما امسال هیچ برنامه مناسبی برای مخاطب نداشتیم و در چنین شرایطی نباید یک برنامه را تعطیل کنیم. من خودم از تهیه کنندگان «ماه عسل» بودم و فکر می کنم وقتی بنا بر هر دلیلی به نقطه ای می رسیم که می خواهیم «ماه عسل» را تعطیل کنیم باید ابتدا به جایگزین آن فکر کنیم. درحالی که امروز می توان گفت جایگزینی نداشتیم و مخاطب «ماه عسل» را نتوانستیم جذب کنیم.

این تهیه کننده برنامه های تلویزیونی درباره نبود مجری در مستند خود به عنوان راوی برنامه عنوان کرد: تلویزیون دائم دنبال مجری می گردد و از ما هم خواست در فاینال این مجموعه مستندها نوعی نتیجه گیری صورت پذیرد که ما آن را بر عهده شاهد عینی برنامه گذاشتیم که از میان افراد مختلفی انتخاب شدند و مثلاً یک عکاس یا یک روزنامه نگار یا مستندساز بودند.

نباید فکر کنید با بازیگران سینما گاف ها را می توان پوشاند

ابراهیم پور یادآور شد: تعریف تهیه کنندگان از مجری، افرادی شده است که خودشان به تنهایی مخاطب جذب می کنند. نباید بخواهید با بازیگر سینما همه مشکلات دکور، فرم، محتوا و گاف ها را بپوشانید درحالی که برنامه ساز اکنون فکر می کند، می تواند با مجری اینها را بپوشاند.

این تهیه کننده که این روزها نسبت به سال های پیش کمتر در برنامه سازی فعالیت دارد، در این باره یادآور شد: خیلی وقت ها دوستان نگاه من را قبول ندارند و یا سفارش هایی می دهند که من قبول ندارم بنابراین شما باید پای سلیقه خود بایستید و این دلیل کم کاری بسیاری از دوستان من نیز است.

وی در پایان گفت: در پایان می خواهم از بسیج صداوسیما که هنوز هم به سیل فکر می کند در شرایطی که خیلی ها آن را رها کرده اند و همچنین از محمد تورنگ مدیر گروه معارف شبکه یک که در واپسین لحظات این تایم را به من اختصاص داد، تشکر می کنم.