بزرگنمایی:
شرکت اپل قصد دارد امروز در «کنفرانس توسعه‌دهندگان شرکت» سرویس دانلود آی‌تیونز خود را که زمانی نجات‌دهنده صنعت موسیقی در عصر دیجیتال معرفی شده بود، جایگزین کند.
آی‌تیونز تقریباً به مدت دو دهه روشی واحد برای کاربران اپل به منظور گوش دادن به موسیقی و پادکست‌ها، تماشای فیلم‌ها و سریال‌ها و مدیریت دستگاه‌ها بوده است.
اما شرکت اپل که قصد دارد خود را به عنوان یک سرویس سرگرمی جا بیاندازد نه یک شرکت سخت‌افزاری که از محصولاتی مانند آیفون پشتیبانی می‌کند، بالاخره امسال آماده است تا وارد دورانی جدید شود. این شرکت اعلام کرد که که سه اپ جداگانه را برای تلویزیون، موزیک و پادکست (music ، TV و podcasts) جایگزین سیستم آی‌تیونز خواهد کرد.
البته از هم اکنون در آیفون و آیپد این سه اپلیکیشن ارائه شده‌اند اما در رایانه‌های مک و مک‌بوک هنوز تغییراتی ایجاد نشده است.
انتظار می‌رود که این اقدام در بخشی از سخنرانی کلیدی «تیم کوک» مدیر اجرای اپل در کنفرانس توسعه‌دهندگان شرکت که امروز دوشنبه (13 خرداد) در سن خوزه واقع در ایالت کالیفرنیای آمریکا برگزار می‌شود، اعلام شود. محور توجه این کنفرانس بر به روزرسانی‌های نرم‌افزارها و رویکرد جدید اپل به اپ‌ها تمرکز خواهد داشت.
آی‌تیونز که روز نهم ژانویه 2001 راه‌اندازی شد، در واقع ابتکار «استیو جابز» برای ذخیره و دانلود موسیقی بود؛ کاربران با استفاده از آی‌تیونز می‌توانند نسخه دیجیتالی از سی. دی‌های خود تهیه کنند و به جای استفاده از سایت‌های به اشتراک‌گذاری فایل مانند Napster که از دو سال قبل آغاز به کار کرده بود، آلبوم‌های خود را به صورت قانونی خریداری کنند. جذابیت Napster تنها در رایگان بودن آن نبود بلکه ویژگی مهم‌تر آن این بود که مردم با استفاده از این سایت می‌توانستند به هر موسیقی دست یابند. استیو جابز با ابداع آی‌تیونز به دنبال خلق یک تجربه مشابه بود که طبعاً می‌بایست استفاده از آن از Napster راحت‌تر می‌بود.
اگرچه سایر شرکت‌ها از جمله مایکروسافت و سونی نیز در نظر داشتند که فروشگاه‌های موسیقی راه‌اندازی کنند، اما آنها هیچ‌کدام نتوانستند نرم‌افزاری به پیچیدگی اپل ایجاد کنند. اپل واقعاً شرکتی بود که قادر بود دو چیز را به هم متصل کند و یک محصول مصرفی جذاب را به وجود آورد. اما آی‌تیونز در دنیای زودگذر فناوری - و استفاده از آن از طریق دانلود - به سرعت قدیمی شد زیرا شرکت‌هایی از جمله Spotify مدل‌های موفقی را به عنوان «رادیکالی‌ترین دوران دموکراتیک موسیقی» آغاز کرد.
Spotify که در سال 2008 راه‌اندازی شد، امکان دسترسی نامحدود به کاتالوگ موسیقی خود را در ازای دریافت حق اشتراکی به کاربران خود ارائه داد. این شرکت ادعا کرده است که 217 میلیون کاربر در سراسر جهان دارند که 100 میلیون از آنها از سرویس نامحدود پولی این شرکت استفاده می‌کنند. در مقایسه، Apple Music تقریباً 56 میلیون مشترک در سراسر جهان دارد که برای استفاده از این سرویس حق عضویت می‌پردازند.