بزرگنمایی:
عملکرد وزارت ورزش در روند انتخابات ریاست فدراسیون وزنه‌برداری با وجود تلاش برای اثبات بی طرفی، پیام‌های روشنی را به همراه دارد.
به گزارش تبسم مهر وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک همواره بر بی طرفی خود در انتخابات فدراسیون وزنه برداری تاکید کرده اند، اما آنچه به نظر می‌رسد حساسیت بسیار بالای این ورزش و اهمیت آن در مدال آوری در بازی‌های المپیک باعث شده انتخابات این فدراسیون با حساسیت و احتیاط بسیار زیاد مدیریت و هدایت شود.
در این بین با توجه به رفتار و سیاست‌های اتخاذ شده از سوی وزارت ورزش این احتمال بوجود می‌آید که گویا متولیان ورزش هم مثل بسیاری از منتقدان و اهالی وزنه‌برداری، اعتماد چندانی به ادامه حضور علی مرادی به عنوان سکان‌دار این فدراسیون ندارند. برای رسیدن به پاسخ این ابهام باید مروری داشت بر اتفاقات اخیر در روند انتخابات وزنه‌برداری که در نهایت دریافت آیا وزارت ورزش همچنان قصد ابقای مرادی را دارد و یا درصدد تغییرات اساسی و مثبتی در این رشته است.
اقدامات سه‌گانه وزارت ورزش برابر نفوذ مرادی
فدراسیون وزنه برداری طبق آئین نامه بیش از 75 روز مانده به پایان دوره علی مرادی، با هماهنگی وزارت ورزش اقدام به ثبت نام از نامزدهای ریاست کرد و طبق روالی که انجام شد، انتخابات می‌توانست در زمان مقرر پیش از هفتم اردیبهشت (پایان دوره علی مرادی) برگزار شود.
حتی شایعاتی مطرح بود که فدراسیون درخواست کرده زمان انتخابات بین روزهای 20 تا 27 فروردین ماه برگزار شود. امری که وزارت ورزش به عنوان نخستین اقدام سنجیده و عدالت محور انجام نداد تا در واقع مرادی نتواند در دوره خودش انتخاباتش را برگزار کند.
نکته دوم اینکه وزارت ورزش در تأیید صلاحیت کاندیداها نهایت سخاوتمندی را داشت. درحالیکه کمیسیون تطبیق احراز مدیریت در بسیاری از فدراسیون‌ها سختگیری‌های زیادی انجام می‌داد، اما برخلاف آنچه انتظار می‌رفت اکثریت کاندیداها از این فیلتر مربوطه عبور کردند. حتی در این میان بودند افرادی که سابقه مدیریتی آنها مشخص نبود و یا اینکه به تازگی از یک مجموعه ناشناس حکم گرفته بودند. اما باز هم وزارت ورزش اکثریت کاندیداها را به مصاف رئیس فدراسیون وقت گسیل کرد.
سومین و مهمترین کار وزارت ورزش، گماشتن یک سرپرست از کارمندان وزارتخانه در فدراسیون بود. کاری که پیش از این کمتر انجام شده بود. بنابر عرف حاکم در دوران مدیریت سلطانی فر، یا انتخابات در دوران مدیریت رئیس حاکم برگزار می‌شد و یا اینکه اصولاً وزیر در بسیاری از مواقع رئیس فدراسیون را به عنوان سرپرست برای برگزاری مجمع در جای خود ابقاء می‌کرد، اما این بار وزارت ورزش تصمیم به گماردن سرپرستی بی طرف گرفت.
شاید عملکرد علی مرادی و دخالت در انتخابات هیأت‌های استانی در یکی دو سال گذشته در این تصمیم وزیر تأثیر داشته تا بدین ترتیب جلوی دخالت‌های مرادی در برگزاری مجمع را گرفته و مجمعی آزاد و بیطرف برگزار شود. البته اهالی وزنه برداری همچنان معتقدند سرپرست جدید برای تکمیل این روند باید هرچه زودتر برخی بازمانده‌های تأثیرگذار مدیریت پیشین را نیز جابجا کند تا انتخابات در نهایت آزادی برای همه کاندیداها برگزار شود.
نقاط ضعفی که به وزنه‌برداری ایران ضربه زد
وزنه‌برداری ایران مدتهاست از دو بخش داخلی و بین المللی دچار مشکلات فراوان است. باید اعتراف کرد در حوزه بین المللی، جایی که مهمترین کرسی‌ها در کنفدراسیون آسیایی و هیأت رئیسه جهانی را در اختیار داشتیم، دچار افت و شکست شدیم. بطوریکه در حال حاضر تعداد ایرانیان حاضر در این نهادها به حداقل رسیده است.
نباید فراموش شود که حضور مرادی در گروه مقابل تاماش آیان در انتخابات فدراسیون جهانی باعث شد شرایط ما در نهادهای بین المللی تضعیف شود و نتوانیم بخوبی از حق خود و ورزشکارانمان در میادین بین المللی دفاع کنیم. نمونه بارز آن هم در بازی‌های المپیک 2016 ریو اتفاق افتاد. در شرایطی که سه داور چراغ سفید به قهرمان ایرانی نشان داده بودند، ژوری براحتی رأی را برگرداند و ما بدلیل نداشتن افراد تأثیرگذار نتوانستیم از حقمان دفاع کنیم. هیچ بعید نسیت ادامه این شرایط و روابط نامطلوب بین المللی می‌تواند بار دیگر در المپیک توکیو نیز گریبانگیر ما شود، چرا که همچنان نیز تعامل بسیار ضعیفی با بدنه بین المللی وزنه برداری داریم.
در بخش داخلی نیز عوامل مختلفی دست به دست هم داده تا میزان نارضایتی اهالی این رشته افزایش یابد. کمبود امکانات، نبود عدالت در تقسیم بودجه، فرسوده شدن زیرساختها، نبود میله و وزنه، ضعف در درآمدزایی و تکیه بر بودجه دولتی و همچنین عدم رعایت عدالت در حقوق مربیان، داوران و پیشکسوتان باعث شده شرایط داخلی نیز چندان مناسب نباشد. شاید مجموع این شرایط نابسامان داخلی و بین المللی است که متولیان ورزش ایران را بر آن داشته تا انتخابات فدراسیون وزنه برداری را با شیبی ملایم به سمت تغییر مدیریت این رشته پرافتخار المپیکی پیش ببرند.
اگرچه نمی‌توان گفت حال و روز امروز وزنه‌برداری ایران خوب است، اما به طور کلی می‌توان روند کنونی را مثبت ارزیابی کرد و امیدوار بود سرپرست فدراسیون با حضور مطلوب و داشتن زمان کافی و دوری از عجله، در این ورزش شرایط یک انتخابات آزاد و عادلانه را فراهم کند.