بزرگنمایی:
یک کارشناس تعلیم و تربیت با بیان اینکه مدرسه نتوانسته همپای سرعت شبکههای مجازی، برای تربیت دانش آموزان حرکت کند و چیزی تحت عنوان برنامه شاد در کلاسها تعریف نشده است تاکید کرد که باید به شادیهای کودکانه جهت داده شود و برنامههای مفرحی با حفظ اصول تربیتی در قالب فوق برنامه برای کودکان در مدارس تدارک دیده شود.
مهین برخورداری در گفتوگو با تبسم مهر، با طرح این پرسش که آیا اسناد بالادستی به موضوع شادی برای کودکان و نوجوانان پرداختهاند؟ اظهار کرد: چیزی تحت عنوان برنامه شاد تعریف نشده است. البته هدف غایی سندتحول بنیادین دستیابی به حیات طیبه و قرب الی الله است که میتوان ذیل آن برنامههای فرحبخش سالم طراحی و اجرا کرد.
وی افزود: بخش عمدهای از برنامهها و رویههای حاکم بر آموزش و پرورش از سالها قبل و از بیرون به آن تحمیل شده و منحصر به این دولت و آن دولت نیست. ممکن است وزیری بیاید و کارهایی انجام دهد که آن هم بعضاً با مخالفتهایی روبرو میشود.
این دکترای فلسفه تعلیم و تربیت با بیان اینکه برنامه درسی رسمی مدارس مشخص است و دانش آموزان در طول هفته دروسی چون هنر و ورزش دارند که معمولاً به آنها آنطور که باید و شاید توجه نمی شود عنوان کرد: برپایی کاروانهای شادی، جشن و سرور را در برنامه رسمی مدارس کمتر شاهدیم و برنامههای تدوین شده مطابق نسل امروز ما نیست.
برخورداری ادامه داد: برنامه آموزشی امروز دهه هشتادیها، متناسب با دوره دهه شصتیهاست. سیستم آموزشی حرکت کند و لاک پشتی دارد در حالی که نسل امروز با فضای مجازی مانوس است و مدرسه نتوانسته همپای سرعت شبکههای مجازی، برای تربیت دانش آموزان حرکت کند. متاسفانه نظام آموزشی ما عقبتر است.
وی با اشاره به برنامههای درسی کسل کننده در مدارس و اکراه برخی دانش آموزان برای رفتن به مدرسه عنوان کرد: اگر مدرسه برنامه شاد داشته باشد به افزایش علاقه مندی آنها به مدرسه کمک میکند. آن ترانههای مبتذل هم که اخیراً در مدارس همخوانی میشد چیزی بود که از خانه و از دل جامعه به مدرسه رفته و احتمالاً مدیر و معاون مدرسه به آن تن دادهاند. به هر حال باید بپذیریم که نسل امروز، به اصطلاح بله قربان گو نیست و اگر چیزی را یاد گرفته باشد در مدرسه تکرار میکند.
این کارشناس تعلیم و تربیت ادامه داد: وقتی در مدرسه برنامه شاد وجود ندارد، دانش آموز به روشهای دیگر و از جای دیگر شادی را به مدرسه و جمع دوستانهاش میبرد.
برخورداری با بیان اینکه مدرسه به آموزش مهارتهای زندگی و حقوق شهروندی فکر نکرده و بیشتر روی آموزش متمرکز شده است تاکید کرد: وقتی خوراک مناسب فرهنگی تهیه نمیکنیم نتیجهاش روی آوردن به موسیقیهای مبتذلی است که آسیبهای فراوان بسیاری دارد و در هیچ کجای دنیای پذیرفته نیست که کودک هشت، 9 ساله چنین موسیقیهایی را بشنود و تکرار کند.
وی ادامه داد: بلوغ زودرس و ورود زودهنگام به دنیای بزرگسالی از جمله این آسیبهاست که تبعات بسیاری دارد. یکی از عوامل تسهیلگر بلوغ زودرس همین ادبیات کلامی غیرمناسب است.
این کارشناس تعلیم و تریت با بیان اینکه فیلم و موسیقی خوب کودک و نوجوان در کشور اندک است تاکید کرد که باید به شادیهای کودکانه جهت داده شود و برنامههای مفرحی با حفظ اصول تربیتی در قالب فوق برنامه برای کودکان در مدارس تدارک دیده شود.
انتهای پیام