بزرگنمایی:

تبسم مهر - کویت با هدف ایجاد دیپلماسی منطقه‌ای و سودآورکردن پالایشگاه‌های خود اقدام به تاسیس پتروپالایشگاه‌ها کرده و قصد دارد طی 16 سال آینده در این زمینه 25 میلیارد دلار سرمایه گذاری کند.

به گزارش خبرنگار مهر ، وبسایت معتبر «هیدروکربن پروسس» در گزارشی با بررسی روند توسعه صنایع پتروشیمی در جهان نوشت است که افزایش ادغام عملیات پالایش و پتروشیمی یک روند مهم جهانی در سال‌های اخیر بوده و پیش‌بینی می‌شود در آینده نیز سهم بالایی از سرمایه‌گذاری‌های صنعت نفت، معطوف به این حوزه باشد. اکثر چنین پروژه‌های ادغامی در مناطق آسیا و خاورمیانه در حال اجرا هستند.
اخبار مربوط به روند افزایش ظرفیت پتروپالایشی در بسیاری از کشورهای صاحب صنعت نفت از جمله چین، ژاپن، کره‌جنوبی، عربستان، هند، عمان و ... گواه بر صحت این گزارش است. در این کشورها پروژه‌های پتروپالایشگاهی با دو هدف افزایش ظرفیت پالایشی و تکمیل زنجیره ارزش سوخت در حال انجام است. در این میان کویت هم به عنوان ششمین کشور دارای ذخایر نفتی که بیش از 90 درصد درآمدهای صادراتی‌اش به نفت وابسته است، سیاست افزایش ظرفیت پالایشی و ادغام پالایشگاه و پتروشیمی را در پیش گرفته‌است.
کویت با مساحت حدود 18 هزار کیلومتر مربع (تقریباً به اندازه استان اردبیل) و جمعیت چهارمیلیون نفر (0.05 جمعیت ایران) طرح رسیدن به ظرفیت پالایشی دو میلیون بشکه در روز را هدف گذاری کرده است. در مقایسه با ظرفیت پالایشی 1.7 میلیون بشکه ایران، بزرگی طرح پالایشی کویت و از طرفی ظرفیت بسیار پایین پالایشی ایران بیشتر خود را نشان می‌دهد.
پالایشگاه‌ها و صنایع نفتی مهمترین واحدهای صنعتی کویت هستند. در حال حاضر کویت دارای سه پالایشگاه بزرگ است که عبارتند از: پالایشگاه الاحمدی، پالایشگاه میناء عبدالله و پالایشگاه شعیبیه. مجموع ظرفیت این سه پالایشگاه 936 هزار بشکه است که 700 هزار بشکه آن صادر می‌شود. به گفته محمد قاضی المطیری، مدیر عامل شرکت ملی نفت کویت، این کشور در نظر دارد تا در یک برنامه بلند مدت، ظرفیت پالایش نفت خود را به 2 میلیون بشکه در روز برساند. این توسعه در مرحله اول با افزایش ظرفیت حدود 800 هزار بشکه در پالایشگاه‌های موجود از جمله الاحمدی، مینا عبدالله و شعیبه تا سال 2025 میلادی انجام می‌شود. در مرحله دوم هم تا سال 2035 میلادی، ظرفیت پالایشی به 2 میلیون بشکه در روز خواهد رسید. برای تحقق این هدف، کویت تا سال 2035 میلادی 25 میلیارد دلار برای توسعه صنعت پالایشی سرمایه گذاری خواهدکرد. به نظر می‌رسد سودآوری پالایشگاه‌های جدید و دیپلماسی منطقه‌ای دو دلیل عمده سرمایه‌گذاری فراوان کویت در صنعت نفت است.
ارتقای دیپلماسی منطقه‌ای و امنیت صادرات
محمدعلی قدیری، کارشناس صنعت پالایشگاهی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه کشور کویت از شمال و شرق با عراق و از جنوب با عربستان مرز خاکی و از سمت غرب نیز حدود 462 کیلومتر خط ساحلی با خلیج فارس دارد، گفت: پایانه مینا الاحمدی به عنوان اصلی‌ترین پایانه صادرات نفتی کویت در نظر گرفته می‌شود. مقصدهای صادراتی نفت خام کویت اغلب به کشورهای آسیای شرقی، آمریکای شمالی و شمال اروپاست که مجموع آن‌ها از طریق بنادر ساحلی و در نهایت تنگه هرمز صادر می‌شود.
وی تصریح کرد: در صورت بروز مشکلات سیاسی و امنیتی در خلیج فارس، صادرات نفت کویت که 90 درصد بودجه این کشور را تامین می‌کند، با خطر روبه‌رو می‌شود. بنابراین صنعت نفت کویت به دنبال راهکاری برای فراهم کردن امنیت صادرات خود است.
این کارشناس صنعت پالایشی با بیان اینکه با توسعه صنایع پالایشی، فراورده‌های قابل صادرات این کشور، بجای نفت خام، ده‌ها محصول متنوع خواهدبود، اظهار داشت: این فرآورده‌ها شامل کالاهای استراتژیکی مانند بنزین، گازوئیل، صنایع پلاستیک، صنایع شیمیایی و صنایع پلیمری است که مورد نیاز کشورهای همسایه و نزدیک کویت از جمله عراق و ترکیه هستند.
قدیری افزود: از آنجا که امکان صادرات بخش زیادی از فرآورده‌ها از طریق خودروهای سنگین، خط لوله و نهایتاً کشتی به کشورهای همسایه و نیز کشورهای در مسافت‌های نزدیک تجاری از مرزهای خاکی این کشور وجود دارد، بنابراین امنیت صادرات کویت تا حد زیادی تامین می‌شود. صادرات فراورده‌های نفتی کویت به کشورهای همسایه می‌تواند وابستگی آن‌ها به کشورش را بیشتر کند و منجر به ایجاد یک دیپلماسی قدرتمند در منطقه شود.
سودآوری پالایشگاه‌های جدید
وی با بیان اینکه پالایشگاه‌های جدید موسوم به پتروپالایشگاه، از ادغام جریان‌های مواد و انرژی بین پتروشیمی و پالایشگاه‌های نزدیک هم به وجود می‌آید، ادامه داد: سرانه مصرف محصولات فرآورده‌های پتروپالایشگاهی در دنیا، برخلاف فرآورده‌های پالایشگاهی، طی سال‌های اخیر روبه افزایش بوده است. علاوه براین با توجه به پژوهش‌های انجام شده برای احداث واحدهای پتروپالایشگاهی، نرخ بازگشت سرمایه حدود 30 درصد پیش‌بینی می‌شود؛ این در حالی است که نرخ بازگشت سرمایه پالایشگاه‌ها در بهترین حالت حدود 13 درصد است.
طبق گفته‌های قدیری، صنعت نفت کویت در طرح‌های پالایشی جدید خود، احداث پتروپالایشگاه‌ها را کاملاً مد نظر قرار داده‌است. شرکت جدید موسوم به صنایع پتروشیمی متمرکز کویت که برای شروع به کار خود سرمایه ای حدود 6 میلیارد دلار در اختیار خواهد داشت، قرار است تعداد زیادی طرح عظیم را در حوزه صنایع پایین دستی اجرا کند. از جمله این طرح‌ها می‌توان به احداث مجموعه پالایشگاهی و پتروشیمی یکپارچه الزور (Al-Zour) با ظرفیت 615 هزار بشکه در روز اشاره کرد. کویت در کنار پالایشگاه الزور، قصد دارد تا یک مجتمع پتروشیمی جدید، موسوم به الفین 3 راه اندازی کند که خوراک آن به طور کامل از فرآورده مایع (نفتا) خروجی پالایشگاه تامین می‌شود.
این کارشناس صنعت پالایشگاهی گفت: با اجرایی شدن برنامه ریزی‌های صورت گرفته کویت، ظرفیت پالایشی این کشور تا سال 2035 میلادی افزایش بیش از دو برابری خواهد داشت. اجرای این طرح‌ها تاثیر قابل توجهی در جهش صنعت نفت کویت، هماهنگ شدن با بازار جهانی و همچنین ایجاد ارزش افزوده و تامین امنیت صادرات دارد.