بزرگنمایی:

تبسم مهر - جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر امسال در حالی به پایان خود نزدیک می‌شود که کماکان شاهد مشکلات بالانویس‌های نمایش‌های خارجی و معضل صدا و ترجمه آثار هستیم.

به گزارش خبرنگار تئاتر فجر، دهمین شب جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر در حالی شب گذشته برپا شدند که مخاطبان بسیاری به امید تماشای یک نمایش خوب به سالن اصلی تئاتر شهر مراجعه کردند و به تماشای نمایش «زندگی احمقانه» به کارگردانی دیوید دیواشویلی از کشور گرجستان نشستند ، درحالیکه از ابتدای نمایش اینطور برمی آمد که کار بدون کلام است اما زمانی که بازیگران شروع به صحبت کردند معضل بالانویس همچنان ، نظیر دیگر کارهای خارجی جشنواره امسال نمود زیادی پیدا کرد.
بالانویس این نمایش در بخش راست بالای صحنه قرار داشت و با فونت نامشخص و گاهی نیز در صحنه هایی بالانویس قطع می‌شد و یک مرتبه پشت سر هم بالانویس‌ها مشخص می‌شدند که این معضل برای افرادی که در میانه سالن و سمت چپ نشسته بودند، خیلی بیشتر نمود پیدا میکرد به طوریکه تماشاگرانی که بخش چپ سالن بودند تلاش میکردند خود را به میانه سالن یا سمت راست برسانند تا بتوانند بالا نویس را ببینند و از نمایش سردربیاورند.
کار برای بالانویس این نمایش به حدی بالا گرفت که مسئولان با دادن آنتراتکی سعی کردند مشکل را رفع کنند همین باعث شد که بخش اعظم سالن خالی شوند و دیگر تماشاگران برای تماشای نمایش به سالن حاضر نشوند. متأسفانه مشکل ترجمه آثار ، معضلی بود که بیشتر کارهای خارجی این جشنواره امسال دیده شده بود و با توجه به هزینه‌های زیادی که برای حضور گروه‌های خارجی جشنواره تقبل کرده می‌بایست برای سال‌های بعد تمهیداتی در این زمینه اندیشیده شود.
به هرحال نمایش زندگی احمقانه با میزانسن سنگین و دیالوگ‌های مهمی که می‌داشت ، نیاز به بالانویس درشت در مکان مناسب داشت تا تماشاگران بتوانند از موضوع کار سردربیاورند این به نوعی زحمت بازیگران گرجی و گروه را نیز به هدر داد چرا که موسیقی و میزانسن و دکور این کار بسیار زیبا و قابل تأمل بود.
شب گذشته در تالار وحدت شاهد به صحنه رفتن نمایش رستم و سهراب به نویسندگی و کارگردانی میرکمال میرنصیری و با بازی 30 نفر از معلولان و مددجویان ساکن آسایشگاه کهریزک بودیم و سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز به تماشای این نمایش در وحدت نشست و در توییت خود نیز به این گروه برای نمایش خوبشان قدردانی کرد.
او در توییت خود نوشت: رستم فقط اسطوره ای در تاریخ ایران نیست، رستم‌ها میتوانند در کنارمان باشند. آنان که ناممکن‌ها را ممکن کرده اند. دست مریزاد به همه این عزیزان.
صالحی پس از تماشای این نمایش گفت: نمایش بسیار خوبی بود نه از این باب که صرفا توسط کسانی که از آن‌ها انتظار کمتری می‌رفت اجرا شد، بلکه از این لحاظ که اثر بسیار قابل توجهی بود. جا دارد از همت جناب آقای میرنصیری تشکر کنم. همان‌طور که ایشان در لابه‌لای برنامه‌شان اشاره کردند گاهی ما با این نگاه پای این نمایش‌ها می‌نشینیم که بازیگرانش با ما فاصله دارند و بعد، به آن‌ها حق می‌دهیم که نمایش‌شان را با فاصله از آن‌چه ما در ذهن داریم اجرا کنند اما طبعا ما و همچنین خود توان‌یابان باید انتظارات‌مان را بالا ببریم.
وی دراین باره افزود: اتفاقات خوبی که عزیزانی مثل آقای میرنصیری رقم می‌زنند ما را بر این موضوع بیشتر متمرکز می‌کند که معلولان را به عنوان انسان‌هایی خلاق، فعال و بخشی از زندگی اجتماعی باور کنیم. به آن‌ها بیشتر اعتماد کنیم و طبعا با این نگاه زمینه‌ها و زیرساخت‌هایی راغ که می‌تواند آن‌ها را در حیات اجتماعی خلاق و فعال نشان دهد، فراهم سازیم. معلولان نیز باید به این نتیجه برسند که می‌توانند مانند انسان‌های عادی و حتی بالاتر از آن‌ها کارهایی را انجام دهند. همت‌هایی در درون ما انسان‌هاست که می‌تواند کارهای غیرممکن را ممکن کند.
اپرای عروسکی عشق نیز همچون شب‌های گذشته در تالار رودکی با استقبال زیاد مخاطبان روبه رو شد و تقریبا در پایان نمایش که بخشی از بالای دکور عروسکی و کار عروسک گردان‌ها مشخص می‌شود، تشویق زیاد و چند دقیقه ای از سوی مخاطبان انجام شد.
انتهای پیام/